Liber Tercius pōt referri cum dicit Circūedificauit aduerſum me vt nō egrediar. Ac ſi pa tenter dicat. Excitauit aduerſum me corda iudeoꝝ ⁊ circūedificauit legiones atqꝫ cohortes ꝯtra me ſeuientes vt nō egrediar eoruꝫ de manibꝰ quouſqꝫ vadam ſicut ſcriptū eſt de me: et compleant̉ vaticinia ꝓphetarū. Idcir co excluſit orationē eius cum clamaret. Pater ſi poſſibile eſt trāſeat a me calix iſte: vt omnia complerent̉. Sed ⁊ eccleſia xp̄i multotiens hereticoruꝫ cōcluſa dogmatibꝰ certe aut ꝑſecutorū vallata ſupplicijs: vſa hac voce plo rans ⁊ lugens totū deo tribuit quic quid paſſa eſt ab hoſtibus. Acſi ꝓpria voce dolēs dicat. Circūedificauit aduerſum me vt non egrediar. adgraua uit compedē meū ob immanitatē tor mentoꝝ vel multitudinē laqueorum ſeu ꝓpter condenſitatē praui dogmatis. Qd̓ frequenter cōtigiſſe minime dubitat̉: ita vt generalis eccleſia qͣſi vna nauis in medijs conliſa fluctibꝰ multotiens quaſi ſubuerſa ⁊ p̄graua ta doleat. Interqꝫ nimirū ꝑicula qͣꝫ ſe pe ad ꝓbationem ſui ſuā orationeꝫ a dn̄o excluſam ingemuit. habens cuꝫ apl̓o anchoram ſuā ſcꝫ ſpem fixaꝫ in celo. Ne forte(qd̓ abſit) qͥ p̄ſciti ſūt: et p̄deſtinati ſubmergant̉ fluctibꝰ. Con cluſit em̄ vias eiꝰ lapidibus quadris dum om̄ia ſanctarū ſcripturarū itine ra quaſi qͣdratis philoſophoruꝫ eloquijs obſeruauit. ne recto tramite pereas greſſibꝰ fidei quantotius ad patriam ꝓperaret: et omnes ſemitas ea rū ſcilicet ſubtiliſſimas diuinarū reꝝ intelligentias ſecularibꝰ vel praui dogmatis ſubuertere ꝑmiſit diſciplinis ¶ Ceterū anima quelibet cuiꝰ iam retributio ob immanitatē ſcelerū ſuoꝝ imminet ⁊ plenitudinē delictorū ſub merſa iacet. Quia Gimel lr̄am vtrūqꝫ interpretari diximus. iure in ſe re uerſa deflet: circū edificauit aduerſum me vt nō egrediar ſicuti ⁊ ille qui dicebat Circūdederunt me dolores mortis ꝑicula inferni inuenere me. Qui bus ꝓfecto p̄grauata compedibus formidat. Ne nō poſſit euadere a ſuꝑ plicijs: qꝛ ⁊ ſi eius fuit corruere: miſe rantis dei eſt eam de tantis laqueis liberare. Quid em̄ miſerabilius eſſe poteſt aꝑime delinquenti: qͣꝫ vt ſic cōcluſa teneat̉ carcere peſſime captiui. tatis: ne vltra egredi queat ad liberta tem bone actionis. I. ſuꝑ ⁊ iuncta cō pedibus delictorū: atrocius adgraue tur flagitijs: ſalteꝫ ſe ne ꝓmoueat pe nitentie ad remediū. Compedes em̄ ipſius om̄ia cōcupiſcibilia ſeculi ⁊ oblectamenta carnis. Necnō ⁊ om̄s inmici doli. quibꝰ cū ꝓfecto pedes con ſtringunt̉ fidei: qm̄ ꝑ fidem ambula mus ⁊ nō ꝑ ſpeciem. Nequeūt libere ad ea q̄ nō vident̉ ⁊ ſempiterna ſunt intendere. Adgrauant̉ aūt quotiencunqꝫ iniquitatē ſuꝑ iniquitatē adponimus: qꝛ recte iniquitas ſuꝑ talenti plumbi ſedere dicit̉. Ergo adhuc con numerat miſeriarū eiꝰ immanitate: cū dicit tantis pregrauata malis. Et cum clamauero ⁊ rogauero: exclulit orationē meā. Nam inter ſupplicia ſo lūmodo lachrime ⁊ preces ad iudici ſolantur reos: tandem vt his promo ta pietas veniam impendat delictis Sed valde in nouiſſimis contriſtari poteſt: quando mens rea ſic ſentit offenſum iudicem etiam culpis exigentibus: ne poſſit oratio tranſire et ad fontem pertingere pietatis. Excludit autem ſupplicum preces: quando nos ſic peccare permittit etiam vt ipſa contra nos inſurgant flagitia: et
