Seite
Ne clerici vel monachi T periculo­ſa religioſis ſubtrahat̉ eua gandi materia. inhibet pa­pa. ne aliquis religioſus ꝓfeſſus taci­te vl̓ expreſſe in ſcholis vel alibi. habi­tuꝫ religionis dimittat temere. nec ac cedat ad ſtudia lr̄aꝝ. niſi a p̄lato cuꝫ ꝯſenſu ſui ꝯuentus vel maioris ꝑtis ſi bi det̉ licētia eundi. ꝯtra aliqd̓ dicto­rū faciens ipſo facto eſt excōicatus. ⁊ ſimili ſententia ligatꝰ eſt doctor. qͥ re­ligioſum habitū dimittentē doce̓ pre ſumit leges aut phyſicaꝫ. aut etiam in ſcholis ſuis retinet. Hoc dicit Prima ꝯ Religioſus ꝓ­feſſus habituꝫ religionis dimittens temere excōica­tus ē ip̄o iure Probat̉ h̓ in pͥn. tex. nā dicit ca. xxij. diſt. ſanctimonialis. ꝙ ſꝑ monachus debet vti habitu ſuo. etiā in lectulo vt habet̉ in. c. fi. xxi. q. fi. Il­lud tn̄ nō eſt amare intelligenduꝫ ẜm Arch̓. vn̄ ſi monachus in cella ſua di mittat habitū. aut dū balneū intrat. non ligat̉ ex mēte huiꝰ ꝯſtōnis. alias pauci eſſent nō ligati. facit pͥn. tex. qd̓ intendit vagatōnibꝰ monachoꝝ ꝓui dere. Et intellige iſtud de habitu ex­teriori religioſoꝝ. qꝛ talem dimittens apoſtata eſt et excōicatus vt hic. ⁊ te net glo. ſuꝑ verbo extrinſeci. in clem̄. qm̄. de vit. et ho. cle. de quo Io. an in regula certū. jͣ. de reg. in. Et ſufficit fa tuitas religioſi ad hanc ſententiaꝫ in currendā. licꝫ non aſſit dolus per gl. ſuꝑ verbo temerarius in. c. i. jͣ. eo. li. de ſen. ex. Item intellige ꝯcluſionē et tex in eo qͥ dimittit habitū religionis ſue aſſumpto habitu ſecl̓ari qͥ dicit̉ apo­ſtata. l. diſtꝭ. c. fi. et facit in pͥn. dū dicit vt vagatōnis materia ⁊cͣ. Nā ſi religi­oſus dimittat habitū ſue religionis ⁊ aſſumit aliū habitū etiā laxioris reli­gionis. licet dicat̉ apoſtata. nō tn̄ ꝓpt̓ talem apoſtaſiā incurrit excōicationē vt eſt tex. in. c. ex ꝑte. sͣ. de tē. ord̓. Nec ob. hic tex. duꝫ dicit ſue religionis. et ſic videt̉ loqui de religione ſpeciali ꝙ pōt dici ꝙ religio ſit vnica generalit̓ ſumpta qͦ ad tria ſubſtātialia regule de quibꝰ in. c. cū ad moͣſterium. de ſta moͣ. lꝫ habeat diuerſas ſpēs ꝓut nōt Io. an. in. c. ſane. de regula. Sumat̉ gͦ hic generalit̓. ⁊ ſic nō ob. et ita tenuit Lapus allegatione ſua. xxiiij. ẜm Do­Scdā ꝯ. Excōicatꝰ ē ad que cūqꝫ ſtudia accedēs mochus nō obtēta ſnīa p̄lati ſui et uentus. Probat̉ h̓ in v̓ſi. nec accedat. Et intellige de p̄lato immediato pu ta abbate aut eo qui tenet locū abba­tis vt colligit̉. xix. q. iij. c. ſtatuimus. ī prin. et facit tex. dū dicit de ꝯſilio ſui ꝯuentus. Et loquit̉ de prelato imme­diato qui hꝫ ꝯuentū. Un̄ non ſufficet n̄ia ep̄i ẜm Arch̓. Imo non p̄t ep̄us ꝯpellere abbatē vt det ln̄iam mocho etiā docili et ſtudē volēti eūdi ad ſtu­diū. qꝛ abbas ē vice dei ſuꝑ moͣchos all̓. c. ſtatuimꝰ. Nec cogi debet de ſuo bn̄ficiū facere. x. q. ij. ca. p̄carie ẜm Ar­chid̓. Qd̓ veꝝ niſi ſubſit nc̄itas immi­ens vt qꝛ moͣſteriū hꝫ magnum ppl̓m. cui moͣchi mīſtrant ſacr̄a. nec abbas allegat aliquā cām rōnabilē in ꝯtra riū. qꝛ tūc ſufficeret ſn̄ia ep̄i ſoliꝰ. Ita diſputando tenuit Stephanus pro­uincialis. et ſequitur Io. an. Domi. et Imo. Et ꝙ abbas cogi poteſt. allega Stephanꝰ. ca. perlectis. verſic. ad epi­ſcopum. xxv. diſtin. Uel ꝙ epiſcopus ſupplere poſſet. allegat. c. i. lxxxi. diſtin­et. c. nullam. xxiij. diſt. Itē quia ꝯtem ptor ſcientie eſt membrū diaboli. c. fi. xxviij. diſt. Et ꝙ monachi exhortant