ex parte īfractiore cōcionatus eſt. Ille d̓o caput quoqꝫ ſolito more coronatum gerere ſuſtinuit. vt nihil ex vete re ritu ꝓpter domeſticum vulnus detraheret. Non ſine cauſa igit̉ tāti roboris animis: ad olimpij iouis cog­nomen conſcendit. Xenofon autem quod ad ſo craticam diſciplinam attinet: ꝓximus a platone feli­cis ac beate facundie gradus: cum ſollemne ſacrificium perageret. duobus filijs maiorem natu noīe grillū apd̓ mātineā ī prelio cecidiſſe cognouit. nec ideo inſtituum deoꝝ cultum omittendum putauit. ſꝫ tantummodo co ronam deponere contentus fuit: quā ipſam percuncta tus quo occidiſſet. vt audijt fortiſſime pugnātē interiſſe capiti repoſuit. numina quibꝰ ſacrificabat teſ­tatus maiorem ſe ex virtute filij voluptatē quā ex mor te amaritudinem ſentire. Alius remouiſſet hoſtiam: abieciſſet altaria: lacrimis reſperſa tura diſieciſſet. xeno fontis corpus religione immobile ſtetit.& animus in conſilio prudencie ſtabilis manſit. ac dolori ſuccumbere ipſa clade que nunciata erat triſtius duxit. Ne anaxagoras quidem ſubprimendus eſt. audita namqꝫ morte filij: nihil mihi inquit in expectatum aut nouū nuncias. Ego enim illum ex me natum ſciebā eſſe mor talē. has voces vtiliſſimis preceptis imbuta virtus mit­tit. que ſi quis efficaciter auribus recepit: ignorabit ita liberos eſſe ꝓcreandos: vt meminerit hijs a rerum natura& accipiendi ſpiritus& reddendi eodem mo mento temporis legem dici. atqꝫ vt mori neminem ſole­re qui non vixerit: ita ne viuere aliquem quidem poſſe qui non ſit moriturus.