LIBER SECVNTVSFudit Alexander expugnatamqꝫ ſuorumViribus. intrauit Mide prædiuitis aulamGordiam veteres: Sardim dixere moderniHic Aſiam refluis vndarum in curſibus arctantFaucibus anguſtis. gemini confinia PontiHic ab vtroqꝫ mari diſtans ſangarius equeLittoribus tamen alterius communicat vndasHic Iouis in templo Mide patris alta coruſcantPlauſtra. iugumqꝫ vetus Aſie fatale. ſed eiusFunibus inter ſe coeuntibus: arce latentiComploſisqꝫ iterum. ſpacioſo tempore: nemoVel reperire caput poterat. vel ſoluere nodosCerta fides vrbis: ita diſpoſuiſſe tenacemFatorum ſeriem: qui vincula ſolueret: illumRegno totius Aſiæ debere potiriMouit Alexandrum ſupplendi fata cupidoAttollenſqꝫ iugum: nexus diſſoluere tentatLuctatuſqꝫ breui: cum ſe contendere fruſtraAſpicit. aſtantes ne triſte reuerberet omenQuid refert inquit proceres: qua ſcilicet arteQuoue modo tacite pateant enigmata ſortisDixit.& arrepto nodos mucrone reſoluitVnde vel eluſit ſortem. vel forte recluſitHinc venit Anchyram. miſſis qui marte retundantCappadocum gentes. quibus in ſua iura redactisMane iter accelerat Macedo: ſpacioqꝫ dieiVnius ſtadia: rapidis quingenta peregitc iij
