LIBER SEXTVS Quando beatarum ſubeunt obliuia rerum Qui totum ponunt in ſpe vel amore ſuorum Quamcito ſuſtineant: lachrimarum areſcere riuis Ignorant: leuiter veniunt: leuiterqꝫ recedunt Blandiri dociles lachrimę: ſolaſqꝫ propinqui Impendunt miſeris lachrimas arentibus illis Cum lachrimis areſcit amor pietaſqꝫ tuorum Sors miſeri querulla eſt: fœliciſqꝫ ſuperbus Eſt ſtatus:& tumide nulla eſt compaſſio mentis Quem faſtidit homo non vere diligit. ille Verus amor: miſerum qui non faſtidit amicum Fortunam alterius tractat dum quiſqꝫ recurrit Ad propriam:& propria conſultu ſorte requirit Tales exterius qualem ſe nouerit intus Fortunata parem ſolet alea querere caſum Faſtidiſſe alius alium poteramus.& eſſe Obprobrio mixtim: niſi mutua fata dediſſent Omnibus equales inter tria millia caſus Vxores tenere quas in feruore iuuente Duximus.& ſumptas ſumptis dimiſimus armis O qͣꝫ ſolenni ſocialia federa vultu Admittent viles veneris ſine fomite truncos Partiriqꝫ volent genialis gaudia lecti Vſqꝫ adeo nobis ſexus incognitus ille eſt Pectore femineo vernalis certior aura eſt Mollior eſt adamas felici quę ſolet eſſe Dura viro: miſerum poterit ne videre maritum