ALEXANDREIDOS Conſilium miſeri vitamqꝫ trahentis in arcto Et tamen hęc ſecum. quos me pater impie diuum Detrahis in caſus; quo me paratalea fati Perdere delicto. ſuperi quo crimine tantas Promerui pœnas? cui nec locus inter amicos Et notos ſupereſt: nec enim ſecurus: apud quos Debueram dominus tutam deponere vitam Sed ſitit hanc animam: manifeſto ſenior hoſte Inqꝫ ſenis iugulum parat arma domeſticus hoſtis Si fuit indignum tanto dyademate cingi Totiusqꝫ aſye Darium ditione potiri Si male ſubiectos rexit: ſi iura tyrannus Publica vel patrias tentauit ſoluere leges Si ciues armis: populumqꝫ tyrannide preſſit Si cum iudicio reſideret cenſor iniquus Auertit ſurdas: a cauſa pauperis: aures Si partem iniuſtam corruptus munere: fouit Si mihi perſuaſit funeſta pecunia iuſtum Vendere iudicium: ſi fundum triſtis auitum Et patrias vites: per me ſibi fleuit ademptas Filius exheres. ſi iura fideſqꝫ peroſus In ſtadio mundi: non munda mente cucurri Iam mortem merui. fati nec deprecor horam Iam ſatis eſt ſuperi/ veſtro quod munere vixi Crudeſcant furię Beſſi: deſeuiat in me Narbazones. gelidoqꝫ ſenis perfuſa cruore Tota domus iuſtas compeſcat numinis iras