Seite
ALEXANDREIDOS Et vaga depulſo moderati lumina phebo Sic quoqꝫ multa cupis quę non capis: orbe ſubacto Cum genus humanum ſuperaueris: arma cruentus Arboribus quaſcunqꝫ feras& ſaxa mouebis Montanaſqꝫ niues: ſcopuliſqꝫ latentia monſtra Non intacta ſines. ſed& ipſa carentia ſenſu Cogentur ſentire tuos elementa furores An neſcis longo quod prouocat ęthera ramo Arboreum robur: firma radice ſuperbum Quodqꝫ diu creuit vna exſtirparier hora Stultus qui fructum cum colligit arboris altum Non vult metiri: videas ſublime cacumen Prendere dum tendis: poſtquam comprenderis illud Cum ramis ne forte cadas. auium fuit eſca Paruarum quandoqꝫ leo rex ante ferarum Ferrum cuncta domans: atqꝫ omni durius ęre Conſumit rubigo vorax ſub cardine mundi Tam ſummum nihil eſt: cum non metus eſſe ruinę Poſſit ab inualido: quis non dum nauigat orbem Debeat occurſum mortiſqꝫ timere procellam Quid nobis tecum non infeſtauimus armis Attigimuſqꝫ tuam facturi pręlia terram Quis ſis& vnde trahas genus ad quid miſſus& vno Ignorare Scitis liceat: fugientibus arma Et ſtrepitus hominum: nemorumqꝫ colentibus antra Libera gens Scithie nil appetit: vlterius qͣꝫ Prima parens natura dedit: de munere cuius