Seite
LIBER NONVS Semper ſtare gradu. ſed quis ſpondere deorum Audeat hoc macedum diuturnum te fore ſidus Quis te precipitem per mundi lubrica poſſit Incolumem ſeruare diu: cur te manifeſtis Caſibus obicis: vt capias ignobile caſtrum Cum labor& merces equa ſibi lance coherent Et cauſis paribus reſpondent pręmia damnis Dulcior eſſe ſolet fructus: maiorqꝫ ſecundis Rebus.& aduerſis maius ſolamen habendi Eſto tidi deinceps:& nobis partior in te Obice nos cui vis portento: ignobile bellum Degeneres pugnas obſcura pericula vita Gloria quanta libet vili ſordeſcit in hoſte Indignum ſatis eſt: vt conſummetur in illis Gloria vel virtus: vbi multo parta labore Oſtendi nequeant: eadem Phtolomeus ⁊ omnis Concio cum lachrimis confuſa voce perorat Non fuit eacide pietas ingrata ſuorum Atqꝫ ita non minimum vobis obnoxius inquit Aut ingratus ero: non ſolum quod ſcio noſtram Vos hodie proceres veſtrę pręferre ſaluti Sed quod ab introitu regni vel origine belli Erga me nullum pietas opus vel amoris. Pignus omiſiſtis: verum non eſt mihi prorſus Mens ea quę vobis: neqꝫ enim deſiſtere ceptis Aut bellum finire volo: non me capit ętas Sed neqꝫ me ſpacio ętatis vel legibus qui