De conſtan. ſubſtitutiōe VII exterminari p̄cepit: non tm̄ ꝓpter eorum ꝓbitatē vel pie tatem. ſed ob rapinā cu­piditatem patrimonioꝝ il­lorum: que reciꝑe cupiebat. Hic enī multos valde ſan­ctos occidit. Priuauit etiā regno ſuo Coſtuꝫ pr̄em btē katherine: regno ſcꝫ grecie ex inuidia et odio. que gra­tis habebat ꝯtra conſtātinū pr̄em. Conſtantinuꝫ ma­gnū ſcꝫ germanuꝫ ip̄ius co­ſti. quem ſic priuatū exilio relegauit in allexandriam egypti. que nondū erat ſua. vt poſtea fuit propter dotes vxoris. vt infra dicet̉. Et ex tūc princeps ciuitatis erga Coſtū fortem cōcepit amo­rem cogitauit filiā ſuam illi dare vxorem ſicut poſt­modū factum eſt. Sed au­diens galerus maxentium frēm ſuū a conſtantino ma­gno deuictuꝫ. vt infra pate­bit. per virtutem viuifice crucis apud pontem mili­niū in flumine fore merſuꝫ valde ꝑtimuit. a xp̄ianis ꝑſecutionē amouit. Ac etiā timore cōſtantini dictū re­gem coſtū in ſuo regno pri­ſtine reſtituit libertati. Cō­ſtantinus itaqꝫ magnus de cimo imꝑij ſui āno. vna cuꝫ licinio ꝯſorte ſibi in imꝑio Facto quoqꝫ ſororis mari­to ꝯtra galerū exercitū mo­uit. eūqꝫ deuictum fugauit Undecimo ꝟo imꝑij ſui an no cōſtantinus renitentem adhuc galerū aggreſſus eſt. diuina gratia ꝓtegēte ga lerū p̄ueniens comp̄hendit Quō comp̄henſo flāma de medio viſceꝝ eius cum ni­mio dolore ꝓrumpēs ꝓnuꝫ ſuꝑ terram anhelantē ꝓſtra uit. ac vtroqꝫ oculo exilien­te de capite cecus efficitur. ſiml̓qꝫ carnibꝰ putrefactis diu repugnantē aīam expi­rauit. Hic annis imꝑauit duobꝰ conſtātino primo Cōſtantini videlicꝫ magni patre. Taliter aūt defuncto galero. maximianus filius eius in orientalibꝰ ꝑtibꝰ factus fuerat ceſar a patre. vltra cōtinere ſe valens nomē ſibi vi aſſumpſit au­guſti. Ipſe quoqꝫ maximia nus facinoribꝰ cunctis ī vi­ta ſua fedatus. crudelitate tn̄ libidine maxīe agebat̉. In cōuiuijs vero tam ꝓfu ſus erat taꝫ temulentꝰ. vt