Seite
Capitulum XIII tentie honorem aſcribere. qͥ nec cultoribꝰ ſuis beneficia vlla preſtare. nec offenſi ſe vindicare poſſunt. hoc cer­tum eſt. quia nec ſe eſſe ſci­unt. dum materia inſenſibi lis exiſtant. In quacūqꝫ.n. ſimilitudīe inſerueris. nec forme gaudēt nitore nec vi­lem monſtruoſe rei ymagi­nem exhorrent. quipotius tantum eſt illis in templo marmoreo reſidere. quantū in immūdis cloacis iacere O venerabiles dij quibus nec honor impenſus facit beniuolentiaꝫ. nec contem­ptus parit offenſionem. O felices talium ſimulachro­rum cultores. quibꝰ inuoca tis in neceſſitate non aſſūt in tribulatione ⁊ in pericu­lis eos non defendunt. Et hic aduerte tu prudens le­ctor. ꝙ cum maxentius au­diſſet eam primo nomina­tam. tam in accuſatiōe ſu­pradicta. facta de beata ka­therina a baronibꝰ ſuis. qͣꝫ etiam in nominatione ip̄i­us celebris fame. nunqͣꝫ ta­men niſi modo in facie vi­derat eam. ⁊ idcirco audi­ens eam primo loqui petit ab illa que eſſet. ⁊ quo no­mine appellaretur Sed au dito ꝙ katherina vocaret̉. et ꝙ filia fuit regis Coſti. tūc non amplius petit de conditionibꝰ ſuis. quoniā iam notum erat ei per mul tas relationes. de fama im menſe bonitatis katherine ac nobiliſſimi generis ſui­quod quidem genus bene ī notuerat ip̄i tyranno. Capitulum tre decimum. De aduentu ad alexadriam quinquaginta ſapientum. pro quibꝰ miſe­rat imperator. Et de deri­ſu eorum contra imperato rem. quia tam vili de cauſa eos vocauerat. Et de recō­mendatione ſui in oratiōe quam fecit beata Katheri­na. Et de ſancto mihaele ei apparente: ⁊ eam confortā­te ac victoriam promitten­te.