Capitulum XVIII magnis rerum poſſeſſioni­bus pollebat. cepit rogādo virgini inſiſtere. nam illa eſſent premia que xp̄us mi­litibus ſuis damnis tem poralibus recompenſabit. Cui virgo. audi inqͥt o por phiri animaduerte. qꝛ ho minem mortalem qͣꝫuis ſit potens. quālibet diues aut incolumis. nulla tamē vn­qͣꝫ tanta vigilantia tātaqꝫ circūſpectio eum p̄munire valet cuiuſcunqꝫ etiā con­ditionis quin in ſuo ſtatu immutet̉. Intuere diligen tius quā breuis eſt vita ho minis. Ip̄e deniqꝫ rerum diuitie quantūlibet longo tempore in magno labore queſite. quam celeri lapſu effluunt. Quid em̄ foren­ſes q̄rimonie aliud clamāt. niſi reꝝ pr̄imonia ſublata? Aīaduerte an ipſe vrbesiuſdem dignitatis ſtatū ad huc retineant. quo prīo tꝑe fundate ꝯſtiterāt. ſi ita ē ymmo qꝛ ita ē. nūc in ad­uerſum mētis defige intui­tum. Et qͥa interrogando ſciſitaris que ſint quāta illa premia que ſuis xp̄s ꝓ­tranſitorijs rependit. ſic ac cipe. Porro ſi hec que ſunt ſub celo. ſunt tam fluxa at­qꝫ fugitiua aliquo modo fo rent expetenda. cur mul tomagis ſuper celos ſunt firma ſtabilia. humanas mentes oblectarent: pre ſertim illa ſcꝫ tꝑalia nec ad votū poſſint retineri. et iſta ſemel accepta poſſūt amitti. Mundus iſte velut carcer tenebroſus eſt. ī quo nullus ita naſcit̉ vt mo riatur. Illa aūt ſuꝑna pr̄ia pro quā fit mūdi cōtemptꝰ velut ciuitas eſt. ſole nū­quā indiget. vbi nulla tur­bat aduerſitas. nulla neceſ­ſitas āguſtat. moleſtia nul la inquietat: ſed perhennis gloria. iocunditas leticia eterna. felicitaſqꝫ in ea reg­nat ſempiterna. Si queris qͥd ibi ſit. vbi tanta gloria ac talis beatitudo conſiſtit aliter dici non poteſt. niſi quicquid boni eſt. ibidem eſt. quicquid mali eſt. nuſ quaꝫ ibi eſt. Quod inquis bonum illud eſt? Dico ta­le eſt. quod oculus non vi­dit. nec auris audiuit. nec in cor hominis aſcēdit que preparauit deus diligenti­