Capitulum XX iniuria cure eſt apprehen­dite magā iſtam diris ſuꝑ plicijs excruciatam. morte( crudeliſſima eam facite in­terire. tūc deū ſuū de cuiꝰ ſe iactat p̄ſidio. ſi phas eſt. ꝓuocet ſibi in auxiliū. Capitulū vige ſimū. De quadam quorun dam impia pietate qua ſua debant virgini. vt ne peri­ret. tyranno obediret. Et prudenti reſponſione eius ad illos qua eoꝝ multi con uerſi ſunt ad fidem. Deni­qꝫ de iniquo conſilio dato imꝑatori a p̄fecto nomine thurſate. de rotis fiendis. Et quomodo orationem virginis fracte ſunt rote a ſancto dei angelo. atqꝫ quo modo interfecta ſūt plura milia hominum. Et quali ter imꝑatrix conſtanter re­prehendit imꝑatorem. Et quomodo multi gentiliuꝫ ad fidē chriſti conuerſi ſūt. Tandem de anxietate fera­li tyranni glorioſo marty­rio imperatricis. necnō por phirij ceterorūqꝫ cōmilito­num ſuorum. Actuꝫ eſt aūt cuꝫ traheret̉ ip ſa puella ad ſupplicium quidā miſe rantes virginee forme de­corem indigna morte peri­re. ſuadebāt virgini vt im­peratori potius obedire de beret. qͣꝫ reſiſtendo florentē amitteret iuuentutē. O in quiūt forma virginei deco ris. O ſolaris ſpēs cando­ris. que nam tāta mētis ob ſtinatio eſt iſta. vt generoſi ſanguinis puella. cui diui­cie honores gratis offerū tur. tamē volūtariū mor­tis compendiū eligat? O virgo katherina imꝑio di­gna. conſule iuuētuti tue. ne eligas pulchritudīs tue vernantem ſpeciē morte im matura ꝑire. Quibꝰ ama­bilis ꝟgo katherina reſpō­dit. Deponite o viri plan­ctum iſtū vanaqꝫ lamenta veſtra. de pulchritudinis mee diſpendio. q̄ruloſas ponite voces. qꝛ caro mea vob̓ florere videt̉. velut fe­num eſt gloria eius ſicut flos feni. mox abeūte