De quadā impia XXXIX felici martirio migrauit ad xp̄m xxiij die mēſis nouem bris feria qͣrta. Porphiriꝰ ꝟo noctu aſſūptis ſecū qͥbꝰ ſecretū ſuū palā eſſe voluit. corpus regie ⁊ mr̄is ꝯditū aromatibꝰ ſepeliuit. Mane aūt facto. ſit q̄ſtio de corꝑe regine. qͥs illud ſuſtuliſſet. de quo cū ml̓tos ad ſuppliciū ꝑtrahi videret porphiri us ꝯſtanter qn̄ tribunal im ꝑatoris irruit dicēs Quid tu homīes īnoxios puniri mandaſti imꝑator. velut ſa crilegij reos. quos potiꝰ vel le defenſos eſſe debueras. ſi te nature religio. hūana cor pora a feris ⁊ volatilibꝰ tol tenda eſſe docuiſſet? Qua in re nō ſano te ſpū agitari manifeſtū eſt. qͥ hūanis cor poribꝰ nec etiā ſepulturā in dulgēs. Que etem̄ gens tā barbara huiuſmōi iudiciū edidit. vt vl̓ cadauer exanīe terre mr̄is gremio ſepeliri ꝓ hiberet. Ueruntn̄ nūqͣꝫ innocētes perire ꝯſentiā. ſi re os eſſe tu iudicas qͥ chriſti martir ē ſepelierūt. reatum hꝰ mōi nō reformido ferre. Cōdemna certe ſi audes ꝙ ꝯͣ impiū tuū edictū. xp̄i famulā ſepeliui. O expetendum cūctis fidelibꝰ crimēſepulture hūane exhibitioUtinā ⁊ hoc mihi obijcias. vt ⁊ ceteri relaxentur. Certe hoc crimine ſolus ego pe riclitari deſidero. Nam et ego ſum qui chriſti martirē ego ego chriſti confeſſor exi ſtens) ſepulture gremio attumulaui. hinc tyrannus velut alto vulnere ſauciatus. pro planctu rugitum. velut amens emiſit altum quo tota domus regia pertonuit ſic dicens. O me miſerum O in omnibus me miſerandum. vt quid me in hanc erumnoſam vi tam mater mea edidit. cui tollitur omne quod noſtri imperij ſumma reqͥrit. Ecce porphirius qui erat vni cus anime mee cuſtos. ⁊ to tius laboris mei ſolacium in quē ab omni cauſa. cura ⁊ ſollicitudine reclinabar. velut in ſingulare mihi pre ſidiū. Ecce hic neſcio qͣ de monū infeſtatione ſupplātatus. deoꝝ nr̄oꝝ culturaꝫ aſpernatur. et illum iheſuꝫ quē veſana turba. chriſtianorum ꝓ deo colit. vtpote
