Capitulum XXI ſpendium ſubire feciſti. ſi tamen ab erroneo propoſi­to tuo animum reuocares: dijs omnipotentibꝰ thu­ra offerres. poteras nobiſcū felicit̉ regnare. prima ad­huc in regno noſtro nomi­nari. Ne nos ergo diutius ꝓtrahas. quod vis e duobꝰ vnum elige. aut maturius aris libamina thuris offe­ras. aut hodie acuto gladio a ceruice caput auulſuꝫ mi ſerabile cunctis populis in tuentibus ſpectaculum pre bebis. Cui virgo reſpōdit. Non eſt miſerabile inquit ſpectaculum. cui de occaſu ortus ſuccedit glorioſus: de morte immortalitas. de merore iocunditas. triſti cia gaudia mercantur eter na. Te ergo protrahere diu tius tyranne quero. fac quecūqꝫ nequiſſima mens tua excogitat. paratam me eſſe videbis ad omnia ſuſti­nenda que mihi inferre po­tueris. dummodo regem me um videre et virginalibus choris agnum ſequētibus intereſſe merear. Et ſic pre­fatam. tyrannus furiali ſpi ritu debriatus virginem. de conſpectu ſuo abſtractā iubet extra portam ciuita­tis decollari. Que cum ad locum paſſionis prefi­xum properaret. reſpiciens vidit turbam multam vi­rorum mulierum ſequen­tium ſe atqꝫ plangentium. inter quas precipue virgi­nes multe matrone nobi­les lamentabant̉. Ad quas ſancta katherina conuerſa dixit O generoſe matrone o ꝟgines clariſſime. nolite obſecro paſſionē meā lamē tabili planctu onerare. ſed ſi nature vos pietas vlla et ga me incitat ad miſeratio nem. tūc ꝯgaudete p̄cor mi hi potius. qꝛ video dn̄m ie ſum xp̄m me vocanteꝫ. qui eſt merces copioſa ſancto­rum. decus corona virgi­num. Uos lacrimabilem planctum iſtum quem ina niter in me ꝑditis. in voſip ſas ꝯuertite. ne vos in hoc gentilitatis errore dies ſup̄ ma deprehendat. quo ex tūc fletus eternos ſubeatis