verbis ꝯcludēdo vtamur. Perfecta charitas hͦ eſt: vt qͥsparatus ſit pro fratribꝰ mori: Hec ille. Ideo vt ſupra diximus illius ꝑfectionē mors ſola oſtendit: que virtus inmartyribus et ſanctis alijs pluribus mirabiliter viguit.Nam huiꝰ ꝟtutis feruore cocitꝰ Tobias: cōtra tyrāni ediTobias.ctū ſepelire mortuos nō ceſſabat. Hec virtꝰ fecit vt IohāIohan. elenes ille cognomento elemoſynariꝰ patriarcha alexādrinꝰmotynariꝰ.om̄ia pro pauperibꝰ cibādis ⁊ vēderet ⁊ exponeret. Heceadē fecit vt Paulinus nolane eccleſie antiſtes cū pro rePaulinus.dimēdis eccleſie ſue captiuis om̄ia vēdidiſſet: nec quicqͣꝫplus illi reſtaret: ſeip̄m pro oue redimēda in p̄ciū dederit: Hec Sebaſtianū martyrem glorioſiſſimū(vt xp̄ianosSebaſtianu.abilius fauere poſſet) ſub militari ⁊ gētiū veſte tenebat.Hec fecit vt Cyriacus diocletiani imperatoris ſorores ſiCrriacus.ne timore baptizaret. Difficile eſſet illos numerare: qͥ ꝓximorū humanitate ſiue charitate: pericul̓ ⁊ morti ſe expoſuere. Uerum nō pigebit ea in exemplū admirandumcharitatis proximi breuiter annotare: que diffuſe ſcripſitGregorius in dialogorum libro tertio. Ꝙ ſeuientibusGregoriusper italiā longobardis: quendā cū in nurſia ꝓuincia viꝝſimplicē preſbyterū reperiſſent nomīe Sāctulū ac peneSanctulusidiotam: ob illius bonitatem ſibi parcētes: in eccleſiuncula ſua morari patiebantur. Contigit vt diaconum quendam captū illi ac ligatū quodā die tenerēt: quē ⁊ int̓ficere loquebant̉. Adueſperaſcēte autē die vir dei Sanctulus ab eiſdem lōgobardis petijt: vt relaxari eiqꝫ vita cōcedi debuiſſet. Qd̓ poſſe facere omnino negauerūt. Cūqꝫmortē illius deliberaſſe eos cerneret: petijt vt ſibi ad cuſtodiā tradi debuiſſet. Cui ſub hac cōditione cōceſſeruntvt ſi hic aufugiat pro eo tu ip̄e moriaris. At ille hac fidelibētiſſime diaconū ſuſcepit. Ueꝝ cū media in nocte longobardos ſomno graui depreſſos conſpiceret: excitauitdiaconū dicens: Surge ⁊ cōciter fuge. Cui ille reſpōdit:Pater fugere nō poſſum. Naꝫ ſi fugero ꝓ me ſine dubioipſe morieris. Sed vir hic dei omnino illū ad fugiendum
