magna pro chriſti honore caritate tollerare tormēta vt debitur: quando huius ſanctiſſimi martyris crudeliſſi­mas penas inuictam patientiam cogitabit? Accedamꝰ ergo martyris huius exemplo imperterriti: ad Ieſu chri­ſti principis noſtri triumphum: vt deſideratū cum illo ſequi poſſimus brauiū: qm̄ non ambulabimꝰ in tenebris: ſed habebimus lumen vite. Et dicamꝰ Hieronymo in Hierony. tranſitu ſuo ex hac vita: vt Euſebius ad Theodoſiū ſcri Euſebius. Theodoſius pſit: O qͣꝫtū inquit lucrum eſt mihi mori: qm̄ deinceps vi uere meū eſt chriſtus. Ecce terreſtris domus diſſoluitur vt alia manufacta ſuccedat in celis. Ecce quoniā mor tale veſtimentū exuo: vt in eternum induar: hucuſqꝫ per­egrinatus ſum: iam redeo ad patriam. Ecce brauiū capio pro quo in agone cucurri. Ecce portum attingo quem diu deſideraui deſiderio. Ecce vado de tenebris ad lucē: de periculis ad ſecuritatem: de inopia ad diuitias: de p̄­lio ad victoriā: de triſticia ad gaudiū: de ſeruitute ad do miniū: de tēporali ad ꝑpetuū: de fetore ad odorē ſuauiſ­ſimum: hic cecus ſum illuminor: hic vulneratus ſum ſa nor: hic ſemper cōtriſtatus ſum ecce iam letificor. Uere hic viuens mortuus: iam vere viuificor. O vita mundi: non vita ſed mors. Uita fallax: vita onuſta triſticijs: vi­ta vmbratica: vita mendax. Nunc flores ſtatiꝫ areſcis. Uita pͥuās vitā: vita fragil̓: qͣꝫtomagis creſcis tātoma­gis decreſcis. plꝰ ꝓcedis: plꝰ ad mortē ꝓpinqͣs. O vi­ta plena laqueis: qͦt in md̓o homineſ illaqueas? quot per te iam ſuſtinēt tormenta infernalia? O qͣꝫ beatus tuas cognoſcit fallacias: qͣꝫ beatus qui de tuis non curat blan­dicijs: qͣꝫ beatiſſimꝰ qui te bene priuatus eſt. O mors dul cis iocunda: veni ſoror mea: amica mea: veni ampli­us noli tardare. Nam tu ſuſcepiſti dominum meuꝫ. Erue de carcere animam meam. Quando veniam et apparebo ante faciem dei mei: vt inhabitem in domo ſua in longi­tudine dierum infinita ſecula ſeculorum Amen.