infirmior. nō ledit̉ aūt qͥs niſi a malis ergo nō ledit̉ Itedicit quicqͥd in ſapiēteꝫ fit peculant̓ ꝓterue ſuꝑbe fruſtratēptat̉ Iteꝫ idē in eodē diuītati nō nocet̉ ſꝫ oīs ſapiēs ꝑticipatōe deꝰ eſt. gͦ ſapiēti nō nocet̉ Itē oīs iniuria eſt alicꝰrei q̄ ꝑdi pōt. Sapiēs nihil ꝑdere pōt oīa em̄ in ſe repoſuit nihil credidit fortune bona ſua hūit in ſolido nil eripuitfortūa niſi qd̓ dedit v̓tuteꝫ aūt nō eripuit qꝛ nō dedit Exhijs aūt cōcludit ꝙ nll̓a ꝑturbatō cadit in ſapiēteꝫ Sedomē ve ē ꝑturbato. gͦ nullū ve cadit in ſapiēteꝫ ſꝫ citra deūin ſtatu vie. btīſſiā v̓go fuit oī ſapiēte ſapiētōe. gͦ debuiteē ſine omī ve qd̓ ſi ꝯcedat̉ ꝯtrariū videt̉ eē cū adhuc ſitſub ve ſubiectōis qd̓ ē ex pctō ſecutū. iuxta illd̓ ſub ptāteviri eiꝰ Itē ſub ve afflictōis. iuxta illd̓ Et tuā ip̄iꝰ aīaꝫ ꝑtrāſibit gladiꝰ. Iteꝫ ſub ve dāni ideſt ſub maledicto legisquia ſterilis adhuc fuit ¶ Rn̄ſioD p̄dicta rn̄demꝰ ꝙ cum duplex ſit modus ſalutādi ꝑ ſeip̄m ⁊ ꝑ aliū Amicabilior ⁊ nobilior eſtTille qui eſt ꝑ ſeip̄m ꝙͣ ꝑ aliū Hec ergo ſalutatō ꝑfectiſſiā ⁊ amicabiliſſima nō fit tāꝙͣ ad abſēteꝫ ⁊ ꝑ aliū ſedtāꝙͣ pn̄tis ad pn̄teꝫ ⁊ ſeip̄m Recte gͦ mō pn̄ti alit̓ ſalutatōem ab Aue inchoauit. ſalutatō illa in qͣ deꝰ t̓nitas pn̄spn̄teꝫ v̓gineꝫ in āgelo ſalutauit v̓buꝫ et dep̄catiuū et ſalutatiuū ⁊ nūciatiuū fuit qꝛ btītudineꝫ quaꝫ āgelꝰ btīſſimev̓gini nūciauit illam ei exhiberi et impleri ardētiſſime cōcupiuit ⁊ deuotiſſime optauit Aliud etiaꝫ verbum ſalutādiponi nō debebat in quo ſalutis ſtatꝰ vel ꝑfectꝰ vel ꝑfectōnotaret̉. qꝛ cum iſta ſalutatō ſit tociꝰ ſalutis inchoatō q̄pͥmo et pnͥcipal̓r et ꝑ ſe beatiſſime nūciat̉ virgini et in caet per eam toti generi humano deſtinatur recte incipit abAue Inicium eniꝫ beatitudinis eſt remotō miſerie. Aliaauteꝫ beatitudineꝫ perficiēcia expͥmūtur per alia verba inſalutatōe ſequēcia vt patebit infra Cōcedimꝰ etiā ꝙ beatiſſima v̓go fuit diu̓ſiōde ſine diu̓ſis ve. Fuit em̄ ſine ve cōmūe oībꝫ hoībꝫ Sine ve ſpāli ml̓ieribꝫ. ſine ve ꝓp̓o mr̄ibus