infirmior. ledit̉ aūt qͥs niſi a malis ergo ledit̉ Ite dicit quicqͥd in ſapiēteꝫ fit peculant̓ ꝓterue ſuꝑbe fruſtra tēptat̉ Iteꝫ idē in eodē diuītati nocet̉ ſꝫ oīs ſapiēs ꝑti cipatōe deꝰ eſt. ſapiēti nocet̉ Itē oīs iniuria eſt alicꝰ rei ꝑdi pōt. Sapiēs nihil ꝑdere pōt oīa em̄ in ſe repoſu it nihil credidit fortune bona ſua hūit in ſolido nil eripuit fortūa niſi qd̓ dedit v̓tuteꝫ aūt eripuit qꝛ dedit Ex hijs aūt cōcludit nll̓a ꝑturbatō cadit in ſapiēteꝫ Sed omē ve ē ꝑturbato. nullū ve cadit in ſapiēteꝫ ſꝫ citra deū in ſtatu vie. btīſſiā v̓go fuit ſapiēte ſapiētōe. debuit ſine omī ve qd̓ ſi ꝯcedat̉ ꝯtrariū videt̉ adhuc ſit ſub ve ſubiectōis qd̓ ē ex pctō ſecutū. iuxta illd̓ ſub ptāte viri eiꝰ Itē ſub ve afflictōis. iuxta illd̓ Et tuā ip̄iꝰ aīaꝫ trāſibit gladiꝰ. Iteꝫ ſub ve dāni ideſt ſub maledicto legis quia ſterilis adhuc fuit Rn̄ſio D p̄dicta rn̄demꝰ cum duplex ſit modus ſalu tādi ſeip̄m aliū Amicabilior nobilior eſt Tille qui eſt ſeip̄m ꝙͣ aliū Hec ergo ſalutatō fectiſſiā amicabiliſſima fit tāꝙͣ ad abſēteꝫ aliū ſed tāꝙͣ pn̄tis ad pn̄teꝫ ſeip̄m Recte pn̄ti alit̓ ſaluta­tōem ab Aue inchoauit. ſalutatō illa in deꝰ t̓nitas pn̄s pn̄teꝫ v̓gineꝫ in āgelo ſalutauit v̓buꝫ et dep̄catiuū et ſalu tatiuū nūciatiuū fuit qꝛ btītudineꝫ quaꝫ āgelꝰ btīſſime v̓gini nūciauit illam ei exhiberi et impleri ardētiſſime cōcu­piuit deuotiſſime optauit Aliud etiaꝫ verbum ſalutādi poni debebat in quo ſalutis ſtatꝰ vel ꝑfectꝰ vel ꝑfectō notaret̉. qꝛ cum iſta ſalutatō ſit tociꝰ ſalutis inchoatō pͥmo et pnͥcipal̓r et ſe beatiſſime nūciat̉ virgini et in ca et per eam toti generi humano deſtinatur recte incipit ab Aue Inicium eniꝫ beatitudinis eſt remotō miſerie. Alia auteꝫ beatitudineꝫ perficiēcia expͥmūtur per alia verba in ſalutatōe ſequēcia vt patebit infra Cōcedimꝰ etiā bea­tiſſima v̓go fuit diu̓ſiōde ſine diu̓ſis ve. Fuit em̄ ſine ve mūe oībꝫ hoībꝫ Sine ve ſpāli ml̓ieribꝫ. ſine ve ꝓp̓o mr̄ibus