![]()
Excōtͣrio ſenſu videt̉ vt q̄dā dicit glo. ꝙͣ nihil de veritate miſterioꝝ remāeat indiſcuſſū ⁊ ꝙ nullū v̓bū dn̄i reu̓tatur ad ipſū vacuū qd̓ a nullo fuerit intellectum. Iuxta illud yſa. Quō deſcēdit imber et nix de celo ⁊ illuc non reu̓tit̉ ſꝫ mebriat terraꝫ ⁊ īfūdit eaꝫ ⁊ germīare eā facit ⁊ dat ſem ſerēti ⁊ panē comedēti ſic erit v̓bū qd̓ ꝓcedit de ore meo nō reu̓tet̉ ad me vacuū ſꝫ faciet q̄cūqꝫ volui ⁊ ꝓſperabit̉ ī hijs ad q̄ miſi illud Et hoc videt̉ ꝙ ſupͣ cōmunē ſtatum viatoꝝ ſit ꝑfecta cognitō miſterioꝝ ōnū ⁊ diuinoꝝ elo quioꝝ ⁊ cū reꝑiat̉ ī aliquo reuelatō oniū ſecretoꝝ hͦ aūt debet̉ maxime familiari ⁊ maxime amico ⁊ maxime ſapiēti hoc aūt totū ē btīſſiā v̓go q̄ ē faliariſſiā vtpote dei filio aīciſſima et prudētiſſiā de qua lib̓ amoi̓s idē cātica eoꝝ et liber ſapiētie ſpālit̓ exponūt̉ ita vt ea q̄ de ip̄a ſapiētia dicūt̉ d̓ ip̄a ītelligāt̉ ī ꝑfecta aūt ſapīa nulla ignorantia ſe cretoꝝ ergo vid̓t̉ ꝙ btīſſima virgo ꝑfectaꝫ cognitōeꝫ oīm ſecretoꝝ hūit vl̓it̓ vtpote vl̓is cōſiliat̓ Alij auteꝫ viato res omnes particularem. vtpote nūcij diuerſi ad diuerſa nūcia deſtinati. ¶ Capl̓. ciiij. Oſt hͦ q̄rit̉ de dono fortitudīs ꝙ aūt fortitudo fuei̓t in btīſſiā v̓gine in ſūmo ꝓbat̉ hͦ mō. Quicqͥd ē fortiꝰ fortiore forcius ē īferiore btīſſiā v̓go fuit forcior tribus fortioribꝰ omī viatore ergo ip̄a fuit fortior omni viatore Tres fortōres oī viatore ſūt. deꝰ. mors. ⁊ dyaꝰ huilitas btīſſiē v̓ginis deū ſuꝑauit qd̓āmodo qn̄ eū de celis ad t̓ras huīlitate deducēs cai̓tate vinculatū ꝑit̓ ⁊ vulneratū ⁊ hu miliatuꝫ ī ſua v̓ginitate incarcerauit vn̄ Cant̓ cum eſſꝫ rex in accubitu ſuo nadꝰ mea ⁊cͣ Et ī ꝓu̓b̓. Mulie̓ꝫ forte qͥs in veniet ꝓcul ⁊ de vltīs finibꝰ ptui eius vltī fines ſūt diui nitas ⁊ humanitas maxime a ſe diſtātes. vn̄ fortiſſiā ml̓ier fuit q̄ hͨ ꝯiūxit Sic ergo fortitudo btīſſime v̓gīs rigoreꝫ et fortitudinem diuine ſeueritatis ſuperauit de quo. iob. Cuius fortitudo fortitudo rinocerōtis Cuius fortitudo in remio virginis manſueſcit. Et ſic patet per quē modum 