Seite
Quare erit ⁊ nō pocius eſt magnus qm̄ ſemper equaliter eſt magnus ⁊ non habet quo creſcat vt maior poſt concep tū futurꝰ ſit ꝙ an̄ ſit l̓ futurꝰ ſit Itē duplex eſt magͣtu do mol̓ ⁊ v̓tutis De mag̓tudine molis nich̓ ad ꝓpoſitum quia illa ē indifferens iuxta ꝙ. j. Regi­i. xvj. dicit̉. Non reſpicias vultū eius nec altitudinem ſtature eius qm̄ ob ieci eum Magnitudo aūt v̓tutis nulla acceſſit deo per in­carnatōem qͥcquid em̄ poteſt hō pōt et deꝰ ⁊ plus gͦ qͥcqͥd poteſt modo potuit ⁊ prius ergo non eſt magnus factus Contra magͥficat annia mea dn̄m ergo ipſa magnificauit eum ergo ipſe eſt magnificatus vn̄ in figura. iij. Regū. x. magͥficatus eſt rex ſalomon ſuper om̄s reges terre ⁊ diui cijs ⁊ ſapiencia ⁊ vniuerſa terra deſiderahat videre pultū eius Item Bern̄. Vere magͥficatus eſt quia magͥficauit eum dominus in conſpectu regū et adorent eum omnes re ges omnes gentes ſuiant ei. Itē augmentū eſt preexiſtē tis mag̓tudinis additantum Ipſe autem manens qd̓ erat aſſūpſit qd̓ non erat ergo magͥficatus Itē Tale additum tali facto ipſum magis tale. ſꝫ diuitas eſt bonum ⁊ hūani­tas eſt bonū ergo alteꝝ alteri additum erit mag̓ bonum. Solucio ⁊cͣ D hec ſoluendo dicimus ꝙ dn̄s ih̓s xp̄s incarna­cione factus eſt magnus et paruuꝰ quia factꝰ ē deus ⁊ homo. Magnus. inquantum deus. Par uus inquantum homo ⁊ hoc reſpectu diuinitatis ergo et vna eadem perſona magͥficata eſt ⁊ ꝑuificata ⁊ eſt magͥficē cia hec de diuinitate ꝑuitas aūt ſiue exinanicio ab humani tate Qd̓ autē perſona poteſt magͥficari hoc hēt ratōm hūa nitatis quia diuina natura nō hēt quo creſcat Qd̓ aūt per ſona d̓r ex maniri hoc ꝯuenit ei rōne diuinitatis Eſt auteꝫ puificacō ſiue exinanito non d̓m nature in aliquo ſꝫ cum in feriori vno Sic ⁊ magͥficatō hoc nō nature extra metā ꝓ­priam eleuatō. ſꝫ cum ſumma natura perſonalis coniuncio Erit itaqꝫ magnus. nobilitate poteſtate dignitate virtute