Ca. III. Tercie partis hominē ad ꝓximū ſunt ſeptē. Ordinat̉ em̄ homo ad ꝓximuꝫ duobꝰ modis.ſ. vt bonū ſibi faciat ne ſibi noceat. Quantuꝫ ad pͥmū eſt vnū p̄ceptū. ſcꝫ Honora patrē tuū mr̄em tuaꝫ. Quantū ad ſecundū ſunt ſex p̄cepta. Poteſt em̄ nocere ximo tribꝰ modis. Uno modo facto. alio verbo. alio volūtate. Facto p̄t nocere ſibi tribꝰ modis. ſcꝫ vel in ꝑſona pria. vel in ꝑſona ſibi cōiūcta vel in rebꝰ ꝓprijs. Quantū ad primū eſt iſtud p̄ceptū. occides. qͣntū ad ſcd̓m eſt iſtd̓. mechaberis. quantū ad terciū eſt iſtud. furtū facies. Quātū ad iſtud ne noceat ꝓximo v̓bo eſt iſtud. falſū teſtimoniū dices. Quātū ad ne noceat ꝓximo volūta­te ſunt alia duo. qꝛ ne noceat ſibi volūtate libidinis eſt iſtud­ cōcupiſces vxorē ꝓximi tui. Ne aūt noceat ſibi volūta­te cupiditatis eſt iſtud. ꝯcupiſces ſeruū. ancillā. bo uem. aſinū ⁊cͣ. Iſta ergo ſunt decē p̄cepta legis. de qͦꝝ qͦli­bet aliqua ordinē ſunt dicenda. Primū preceptum. Rimū p̄ceptū eſt. habebis deos alienos coram me. Exo. xx. Ita in iſto p̄cepto ꝓhibet̉ oīs ydola­ria oīs hereſis. oēs ſpecies ſortilegij ſiue diuīatōis qͦcū­qꝫ modo fiāt. ſiue fiāt ī igne ſiue ī aere: ſiue ī aqͣ ſiue ī terra. ſi ue in corꝑibꝰ mortuorū: ſiue ī aſpectu garritꝰ vl̓ volatꝰ auiū ſiue in caracteribꝰ. ſiue ī vana inſpectōe pſalterij vl̓ euāgelio vel aliaꝝ ſcripturaꝝ. Et regulariter oīs diuinatio qͦcūqꝫ p̄dictoꝝ. vel quōcūqꝫ aliter fiat ꝓhibita eſt ī iſto p̄cepto. eſt maledicta a deo a ſctā eccl̓ia tanqͣꝫ ydolatria infideli tas reprobata. em̄ futura ſoliꝰ dei ſunt ꝯgnoſcere aliqͥ tales ſuꝑſtitōes vel inuenire laborēt deitatis iura creaturſ attribuūt. Ita inqͥt Iſaias dicēs. Priora nouiſſima ānun ciate mihi. et dicā dij eſtis vos. Aug. obſeruetis dies qui dicunt̉ egiptiaci. aut kalēdas ianuarij. in qͥbꝰ cātilene et q̄dam ꝯmiſſiones adīuicē dona donant̉: qͣſi in pͥncipio no­ui anni boni fati p̄ſagiū exiſtāt. aūt aliqͦs mēſes vel tꝑa dies vel annos: lune aut mēſis aut ſolis curſum. qꝛ has et qͣſcū tinatōes aut auguria facit aut obuat: aut attēdit aūt