celebare. tn̄ dꝫ. qͥa gͣuiter peccaret Et qͥs ē plures miſſas eodeꝫ die celebraturꝰ. dꝫ ſumere ablutōis vinū. niſi ī vltima miſſa. vt inferiꝰ cir ca reſolutōꝫ vltimi dubij. arti. v. huiꝰ ca. dicet̉ Secūdū dubi. Quid agē ſi qͥs poſt miſſā īceptā recordet̉ ſe ieiuniū ſoluiſſe. Sol̓. Si recordet̉ an̄ ꝯſecratiōꝫ tutiꝰ ē ceſſet. niſi gͣue ſcādalū timeat̉. Si pꝰ ꝯſecratiōeꝫ. ꝓcedat ꝑficiat. obſtāte ſit ieiunꝰ. qꝛ p̄ceptū de ꝑceptōe ſacr̄i maiꝰ eſt qͣꝫ p̄ceptū qd̓ a ieiunis ſumat̉. Dubi. tertiū. Utꝝ trāſglutiēs r̄liqͥas pꝰ comeſtionē ī ore remāſerūt poſſit celebrare. Sol̓. Si caſualiter trāſglu­tiāt̉ īpediūt celebratiōꝫ. qꝛ traijciūt̉ modū cibi. ſꝫ ſaliue cui ꝑmiſcēt̉. ſi ꝟo ſtudioſe id fiat. abſtinedū ē. Quartū dubi. Quid ſi qͥs gargariſādo vel os mūdādo paꝝ de aqͣ aut de vino trāſglutiat. Sol̓. Sicut ī dubio cedēti. Quintū dubi. Si qͥs tarda hora comederit vel biberit nōduꝫ digeſſerit vtꝝ ei liceat celebrare. Sol̓. Si ex reddat̉ multū īdiſpoſitꝰ ad debite celebrādū tūc lꝫ. Si ꝟo ex multū ꝑturbet̉ indiſponat̉ tutiꝰ eſt vt abſtineat. Un dic̄ glo. circa cano. Nihil. vij. q. i. Si qͥs etiā an̄ mediū no ctis ꝯmederit. adhuc ſentiat eructatōes ex digeſtiōe cibi. qͣꝫdiu ſentit cibū celebrabit. Sextū dubi. Utꝝ patiēs vomitū vel paſſus licite poſ ſit celebrare. Sol. Si qͥs ex īfirmitate ſuſtineat illā paſſionē. dꝫ abſtīere qͦuſqꝫ ſanet̉. Sept. dubi. Quidſi totā noctē dormiuerit Sol. Sic̄ in p̄cedēti dubio. Dicem̄ glo. in. c. ꝯſtituerit. de accu. de vinolēto ī taber na ꝑnoctauit altera die nulla p̄miſſa dormitiōe celebrauit. vr̄ ieiunus ſꝫ prāſus celebraſſe. ꝓpter īdigeſtiōeꝫ. Et glo. circa cano. ſacr̄a de ꝯſe. diſt. i. Ieiunium inquit dico celebrata digeſtione. Articulꝰ qͣrtꝰ. Reſoluēs qͥnqꝫ dubia circa celebratiōis abſtinētiā eiuſ­dēqꝫ frequētiā occurrētia. Dubi. primū. Utrū liceat ſacerdoti abſtinere oīno a celebratiōe. Sol. Si ſacerdos ſnīam eccl̓ie ſit ordīs executōe pͥ­uatꝰ. vel ex debilitate aut egritudīe factꝰ ſit īpotēs vel ineptꝰ ad celebrādū tūc tenet̉ celebrare. Si ꝟo ſit priuatꝰ ptāte celebrādi aut al̓s factꝰ īpo tēs. tūc lꝫ ei oīno abſtīere. n ſaltē teneri videat̉ ad celebrādū ī p̄cipuis fe­ſtis. maxime in illis diebꝰ in qͥbꝰ xp̄ifideles cōicare ꝯſueti ſūt. Dubi. ſe cūdū. Utꝝ expediat ſacerdoti vt freq̄nter celebret. Sol. Si freq̄nter ſit ad celebrādū diſpoſitꝰ expedit vt freq̄nter celebret. Gratiſſimū em̄ ſacrifici um illud ē dn̄o. magnas atqꝫ inenarrabiles ſacr̄m ꝟtutes hꝫ. ꝑutile ē ſepiꝰ celebrare ſumere. vt fructꝰ eiꝰ freq̄ntiꝰ ꝑcipiat̉. Dubi. tertium. Utrū liceat alicui qͦtidie celebrare. Sol̓. Circa vſū huiꝰ ſacr̄i ex ꝑte cele­brantis ſumētꝭ duo reqͥrūt̉. Primū ē deſideriū ꝯiūctōis ad xp̄m. qd̓ ſit amorē. Scd̓m ē reuerētia ꝑtinet ad timorē. Primū iſtoꝝ. īcitat ad qͦtidia­ huiꝰ ſacr̄i freq̄ntatiōꝫ. ſcd̓m ꝟo retrahit. Un̄ ſiqͥs experimētaliter cogno uerit ex qͦtidiana celebratōe feruorē amoris augeri reuerētiā minui. ta lis qͦtidie celebret. Si qͥs aūt ſenſerit qͦtidianā freq̄ntatiōꝫ reuerētiaꝫ mi­nui feruorē multū augeri. ille īterdū abſtineat. vt maiori reuerētia deuotōe poſtea celebret. Quartū dubi. Utꝝ qͥs ſic diſpoſitꝰ vt laudabi liter poſſit celebrare. poſſit etiā laudabiliter ꝓpter ſacr̄i reuerētiā abſtīere meliꝰ ac laudabiliꝰ faciat a celebratiōe abſtinēdo qͣꝫ celebrādo. Sol. In tali meliꝰ ſalubriꝰ laudabiliꝰ ē vt celebret qͣꝫ abſtīeat. ex celebra­