Secundus defectus monaſticorum ſigna religio: Theodoſiꝰ inqͣꝫ imꝑator decreuit dicens. Cū ſit nobis cura diligens: ꝑ oīa ſup̄mi numinis religionē tueri: ſignū ſaluatorꝭ xp̄i: nemini licere vel in ſolo vel in ſilice vl̓ in marmoribꝰ humi poſitꝭ inſculpere vel pingere: ſꝫ qͦcūqꝫ reꝑitur tolli: grauiſſima pena mulctādo eos qui ꝯtrariū ſta tutis nr̄is tēptauerint: ſpecia liter imꝑamus. hec ille. In C nemi liceat ſignū ſaluatorꝭ ⁊c. Et hec de ꝑietū picturis eorū deqꝫ ac pauim̄toꝝ celaturꝭ te tigimꝰ. ¶ Ut vero reliqͣs vane curioſitatis ⁊ curioſe vani tatis. modos tāgā: audiat qͥ mo qͥ aures audiēdi hēat Ieremia: Ioachim ioſie filio ve ꝓphetante et dicentē: qͥ dicit edificabo mihi domū latā et cenacula ſpacioſa: qͥ aꝑit ſibi feneſtras ⁊ facit laquearia cedrina: pingitqꝫ ſinopidē: nūqͥd regnabis: qm̄ cōfers te cedro: Hiere. xxij. ¶ Audiat ⁊ ſcd̓o: audiat inqͣꝫ ⁊ metuat id qd̓ ad ſobnā templi p̄poſituꝫ in Eſaia dictū ē: Quid tu h̓ et qͣſi quis hic qꝛ excidiſti tibi hic ſepulcrū: excidiſti in excel ſo meoriale diligēter: in petra tabernaculū tibi. ecce dn̄s a ſportari te faciet ſic̄ aſportat̉ gallꝰ gallinatiꝰ: ⁊ qͣſi amictū ſbleuabit te: coronas coronabit te: tribulatōne: qͣſi pilam mittet te in terrā latā et ſpati oſam: ibi morierꝭ ⁊ ibi erit cur rus glorie tue: et expellā te de ſtatōne tua ⁊ de mīſterio tuo deponā te. Eſaie. xxij. ¶ Et nunqͥd huiuſcemōi factū ē in diebꝰ nr̄is: ⁊ dicetꝭ: vtiqꝫ aures noſtre audierunt talia et oculi nr̄i ꝯtemplati ſunt ſil̓ia. An ꝟo ſic factū ſit: vt id vltra nulli euentuꝝ exiſtat. ecce nō eſt abb̓uiata nec ꝑuula facta manꝰ dn̄i ſed adhuc extenta: vt cū exaltauerꝭ qͣſi aqͥla nidū tuū: in cauernis petraꝝ habitās ⁊ app̄hēdere niſus fueris collis altitudinē: inde detrahet te dominus. Hiere. xlix. Arſenij licet nobiliſſimi at qꝫ ſublimis viri cella: nō mul to fragrātium odore aroma tū: ſꝫ ꝓ thimiamate et muſco qͥbus an̄ in ſecl̓o fretꝰ fuerat: bromoſe aq̄ palmis ſuꝑfuſe fetore reſꝑſa fuerat: vt nō cū illo diuite epulone qͥ qͦttidie epulabat̉ ſplendidē: dolore cruciaret̉ ꝑpetuo Audiat ⁊ tercio is ipſe: quiſpiā ille ſit: Eccleſiaſten dicentē. magnifi caui oꝑa mea: edificaui mihi domos: extruxi piſcinas aqꝫ: vt irrigarē ſiluam lignoꝝ germinantiū: feci mihi ciphos et vrceolos ad vina fundēda: et ſuꝑgreſſus ſum oꝑibꝰ oēs qui ante me fuerūt. cūqꝫ ꝯuertiſſē me ad oꝑa vniuerſa q̄ fecerāt