Quintus defectus monaſticorum. dinem vitis aliena. cuiꝰ vua fel lis et botrꝰ amariſſimꝰ Re­ſpice de celo et vide et viſita vi neam iſtā. dico ꝑfice ſꝫ re­fice eam quā plātauit dextera tua: vineā electā: omē germen verū. Replanta palmites: celi­cis irriga imbribꝰ: vt ſitientes bibant inde ſanguinē vue me­raciſſimū: illum quē huiꝰ vinee olim coloni atqꝫ ꝓfeſſores cal­cando exp̄ſſerant: viri quorum ſequunt̉ nomīa in lege dei ſtu­dioſiſſimi ſanctiſſimꝰ ille Gre gorius romane vrbis ep̄s max imus: dulciſſimū ſancti ſpiritꝰ organum: Beda pater venera bilis: Anẜhelmꝰ cantuariēſis eps ſtrabꝰ Rabanꝰ: quoꝝ ſuc ceſſores vbi in ordine vr̄o ho­die poteritis oſtendere: quos huius vinee colonos(vt ꝟbis vtar Ecc̄i. xliiij.) iure et non in iuria: viros appellabo glorio los: vere ꝑentes tuos: in gene­ratione tua homīes magnos: virtute et prudentia preditos: nuntiātes in ꝓphetis dignita tem ꝓphetaꝝ: et imꝑantes in p̄ſenti populo et virtute prudē tie populis ſanctiſſima verba narrātes ſcripturaꝝ carmina: diuites in virtute pulcritudīs ſtudiū hn̄tes: oēs ī gn̄atōibꝰ gentꝭ ſue adepti ſunt gloriā: in diebus ſuis hn̄t̉ in laudibꝰ: qͦꝝ ſapīam narrāt populi et laudē toꝝ ꝓnūtiat oīs ecc̄ia: qn̄ ip̄oꝝ omelias ceteraſqꝫ doct̓nas ac ſuauiſſima reſonat cantica. An igratis qͦt nu̓o palmites ex hac vr̄a vinea in cedros ſint aſſumpti libani: in colūnas ec­cleſie: Audiētes audite Ioh̓eꝫ xxij. de ex vr̄o aſſumptꝭ ordine dicētē: pape ſūt bis duodeni: cardinales bis milleni in mūdi ierarchia Archiep̄i dati ſeptē milia creati In fide catholica qͥndecim milia digni pietate qͣꝫ benigni ſcribūtur ep̄i. hec ille Nunqͥd aūt dicetꝭ tot tātoſ qꝫ: ſcīaꝝ ſtudia ſectatos: qͦs ad tāta faſtigia auditis fuiſſe ꝓmotos: nōne ſcpͥtū ē: eccc̄ia ſticꝭ diſciplinis ordine eſt imbutꝰ tꝑm approbatōne di uinis ſtipendijs eſt eruditꝰ: neq̄qͣꝫ ad ſummū ecc̄ie ſacerdo tiū aſpirare pſumat. Nōne p̄­latoꝝ mitra vtriuſqꝫ teſtamēti ſcīaꝫ deſignat: duo nāqꝫ mitre cornua: duo ſunt teſtamēta. an teriꝰ nouū: poſteriꝰ vetus. que duo p̄latꝰ meōrit̉ ſcire dꝫ. due ꝟo fimbrie poſteriꝰ depēdētes: ſpūs et lr̄a ſunt. duas qͦꝫ ſim brias ſeu lingulas notat̉ pe­ritꝰ eſſe dꝫ tam in miſtico qͣꝫ hy ſtorico ſacre ſcript̉e intellectu. In illis ſignis gl̓iati ſunt non nulli qui oderunt te domine in medio ſolennitatis tue. po­ſuerunt enim hec ſigna: ſigna ſua: et non cognouerunt: ſi­cut in exitu ſuper ſummum.