¶ Quintus defectus monaſticorum Pēnas de argētatas et in cer uice aureas vt columbe ferunt hr̄e p̄latis ꝯgruit qͥbus ſapīa et eloquētia: de ſacris ſcripturis inſinuatur. ¶ Sed heu nō nulli hoꝝ ſumptuoſiſſimos cor ruptibiliū ac tranſeuntiū aqͣꝝ fontes ꝯſtruūt: earū ꝟo q̄ in vi tam ſaliūt eternā fontes et venam aqͣrū viuuentiū obſtruūt: ciſternas que aqͣs ꝯtinere non valent fodiētes diſſipatas. la uacra manuū ⁊ corpoꝝ inſtaurant: q̄ ꝟo et errores ac igͦranti am abluerēt: negligunt. qͥbus gratiores ſunt: ciuiles leges do ctrinas ⁊ mādata hoīm edocti qͣꝫ ſacrarū lr̄arū interp̄tes. hos honorāt illos ſꝑnunt. iſtos reqͥ runt illos negligunt. ⁊ cur ſic: xp̄s oſtēdit dicēs. vbi theſaurꝰ tuus ibi et cor tuū: vbi corpus ibi ꝯgregabūt̉ et aqͥle. qm̄ queſtuꝫ pietatē exiſtimat. erit inqͥt Paulꝰ cū ſanā doctrinā nō ſuſtinebunt. a veritate auditum auertent et ad fabulas ꝯuertē tur. qͦrū anīa nauſeat ſuꝑ cibo iſto leuiſſimo. ¶ At iterū non nulli recalcitrat dicentes qͣꝫto doctiores euadere monachos tanto rebelliores ac ceruicōſio res effici. hy ſane prudētibꝰ prudentiores et cautꝭ cautiores eē ꝯtendunt. interroga patrē tuū et anuuntiabit tibi maiores tu os ⁊ dicēt tibi. qn̄ Bede: Anẜ helmi et Rabani tēꝑibꝰ: plurimi tui ordinis ſacre ſcripture erudiebant̉ ſtudijs: nunqͥd id p̄lati tūc ſagaciſſimi timuerūt ⁊ expauere: qd̓ tua tā circūſpecta īmo veriꝰ ceca refugit prudentia: Oddo qͦꝫ vir mire ſan ctitatis ⁊ in monaſtica diſcipli na incōꝑabiliter feruēs: ac pe ne ſuo ſeculo ſingularꝭ: cuiꝰ feruore ⁊ induſtria: mochoꝝ illiꝰ tꝑis tēpor verſus eſt in ardorē: ⁊ in fidei. atꝫ religōis deuotōꝫ btī qͦꝫ Bn̄dicti laudabilis in ſtitutio multis in locis reuixit reꝑata: nōne lr̄aꝝ ſtudio deditus fuit qui primū a Remigio antiſiodorenſi in muſica ⁊ dya letica fuit inſtitutꝰ Antiphonas ⁊ hymnos de btō Marti nō dictauit. vitā btī Geraldi deſcripſit. Moralia btī Gregorij ꝑlecta in vnū volumē coartauit non tā a fratribꝰ vt id ageret rogatꝰ qͣꝫ a btō Grego rio in viſionē ꝑiocūda ad hoc excitatꝰ extitit atꝫ aīatus. poſtea qͦꝫ centū aſſumptꝭ volumībꝰ libroꝝ in aliud ſe ꝯtulit monaſteriū vbi qꝛ vir ſcolaſticus erat trigenariꝰ laborioſuꝫ ſibi ſcole īpoſitū fuit magiſteriū qͥ ⁊ poſtmodū cluniacēſis mōſte rij abbas fuit electꝰ. Et ſi pau lus inqͥt pietas ad oīa vtilis ē: in ſacris aūt ſe exercere lr̄is: pie tatē eſſe nemo negabit ſapiēs: qūo igit̉ id nō mō vtile ſꝫ tanti foret occaſio crimīs: ꝙ ſi accep