enbrant die kertz von den himeliſchen liecht/ vn̄ do das der morder erſach dz die kertz on dz zittlich für was en­brūnen/ do ſchrey ſynē geſellē an/ vn̄ ſprach. O we geſel­le/ ſichſtu nit dz groß wūder zeichen ſo hie geſchehē iſt/ di ſe kertzen hat gott ſelber an gezündet/ wol an bald vnd laß vns fliehē/ wan̄ ich forcht dz diſes mort nymer vnge rochē blib/ alſo fluhent ſie der zelle/ vn̄ ſo bald warēt die rappē ſant Meynrat da/ vn̄ ſtochēt zuͦ ynnen/ vnd kratztent ſymit iren clawen vnder iren ougē/ vn̄ zarten ynen da das hor/ vn̄ ſchruwen vff ſy das es allēthal­ben in dem wald er ſchal/ do mit lieffent die morder ſch nellichē an zürch ſee/ vn̄ flogēt innē die rappē allna ch mit kratzē/ mit zerren/ vn̄ mit groſſen geſchrey/ vn̄ het ten gern iren herrē gerochē/ vn̄ da die mord̓ gen walrow kamēt/ do ſtond ſant Meynrats geuatter der zymmer vor ſynē hüſe vn̄ zimbret/ vn̄ ſyn bruͦder by ime/ vnd do die morder alſo mortlichē kamēt gelouffen/ vn̄ die rap­pen alſo vaſt vff ſy ſchruwent/ do ſprach zymermā/ lie ber bruͦder ſint dz nit mines gefatterē rappē/ do ſprach er/ ja bruͦder ſicherlich/ diſe lüt hand im etwas geton/ dz rechent die rappē gern/ Do ſprach zymermā/ lieber bruͦder ſo ermanen ich dich bruͦderlicher truwē dz du in nen nach gāgeſt vn̄ luͦgeſt war ſy woͤllent/ ſo will ich hin louffen zuͦ minē geuatter/ vn̄ will do luͦgē was ime ſie/ Vn̄ do er ī wald kam/ do begegnet ym ein ſo ſuͤſſer geſmack/ vn̄ wundret in wannen der vil ſuͤſſer geſmack komen mochte/ vn̄ als er in wie zell kam ſach er wie ſyn gefatter ermordet lag/ vn̄ wie die kertze zuͦ ſynē houpte ſtünd vn̄ brant/ als bald er das erſach/ do kert er wider finſtren wald/ vn̄ do er gen wolrow/ do ſchickt er ſyn hußfrowen vn̄ ander erber lüt in wald das ſy da by ſeſſent vntz das man in mochte beſtatten/ hiemit lieff er ſynē bruͦder vn̄ den mordern ernſtlich nach vnd