verbi Milleſimus ducenteſimus nonageſimus quintus. Dlimpiadis vero Quingenteſime none decime annus ſe­cundus Quo Rochus ille felix et diuinarū rerū peritiſſi­mus in lucē emerſit. Cuius noīs interp̄tacōnes ceteris re linquamus. multe varieqꝫ ab eruditis viris deſcribatur Hoc vnū tamen fateri audeo. virū fuiſſe om̄ibus ſceleri­bus exutū: virtutibuſqꝫ refertū. Nec mirū cuipiā videat̉. hunc deo aſpirāte genitū. qͥs neget mulieri diuini ſpi ritus aurā ingeri poſſe: et ab ip̄o deo quedā ſobolis prin­cipia infundi. ac deū hoīe charitatis cōmunionē habe re. Ex qua quidē gratie ſequūtur. quarū auxilijs hominē hoc pacto generari abſurdū videt̉. Nec mirū hoc eiuſ­cemodi exiſtimes: vt que fabulis ꝓdita ſūt. apud phryges de atti. apud bithinidas de herodoto. de endimione apd̓ archadas. et apud Romanos de numa. Quos om̄es immortalibus cōſortiū habuiſſe fabulantur. diuinitatēqꝫ inquiūt ſapientū cōgreſſus minime aſpernari. Uana hec et gentilibus ꝓpria. ea em̄ tempeſtate demones: diuina tn̄ ꝑmiſſione arbitrio agebat. Nos vere qui ſacroſanctā eccleſiā imitamur. ſic Rochum genitum arbitramur vti Ioannem baptiſtā ex heliſabeth et zacharia ſenio cō­fectis. diuino afflatu. eoꝝ bonitate et erga deū fide geni­ fuiſſe credimꝰ. Mater itaqꝫ mire pulchritudinis pue­ et rubra cruce in pectore ſignatū: cōſpicata obſtupuit. Sūmaqꝫ voluptate affecta eſt: exiſtimas deo fore gra tiſſimū. Illūqꝫ ꝓprijs vberibus educare decreuit. Qui ſi­cut miraculo cōceptus ac genitus. ſic bonitatis ac ſancti­monie ſigna p̄ſagiaqꝫ ſanctiſſimus infans p̄ſetulit. Nam mater in beate virginis memoriā mercurij et veneris diebus ſemel tantū veſceretur. Puer quoqꝫ ut et ip̄e ho­norē deo redderet et inedie corpus tenella etate diſpone­ret. ijſdem diebus ſemel tantum lac ex vberibus hauſit. Cūqꝫ ad quintū etatis annū ꝑueniſſet. ab apoſtolo paulo edoctus vt corpus caſtigaret et in ſeruitutē redigeret. ci­bo potuqꝫ parciſſime vtebatur. Duodecimū vero agens annū delicias om̄es et magnificos apparatus. impenſas