Sicilia in ripis Achatis fluminis dedit primum: ī aliis deinde locis etiā cōpertum. Quin& pyrrum/ qui cum Romanis bella geſſit/ ut lapidem in annulohabuiſſe ſcribit/ detinentem nō artificioſas/ ſed naturales nouem muſarumeffigies:& Apollinē ipſum cum lyra/ ita diſcurētibus maculis/ ut muſis quoqꝫ ſingulis ſua redderentur inſigna. Achates/ tertiæ/&primæ eſt declinationis/ dicente Virgilio libro æneidos primo.Iam ualidam Ilionei nauem/ iam fortis Achatæ.Acolythus cum c exili/& y græco/& th aſpirato ſcribitur: nō autē cum chaſpirato/&t exili/ hac uidelicet ſcriptura acholytus/ ut ſcribendū præcipit Gaſparinus. Et ab ἀκολουθῶ quod eſt ſequor/ deducitur: quaſi obſequēs/ uel miniſtrans/ acolythus dicatur.Acis cum c exili ſcribitur/& i latino:& facit in genitiuō Acis uel Acidis. Filiusfuit Fauni: cuius meminit Ouidius libro metamorphoſeos. xiii. Acin amas:præferſqꝫ meis amplexibus Acim. hic teſte Ouidio libro præfato/ in fontemſui nominis conuerſus eſt: quem hærboſum idem Ouidius oſtendit/ quomait libro. iiii. Faſtorum.& ripas hærbifer Aci tuas: eſt autem hic fluuius in Sicilia. Acidia eadem ſcriptura/ græcum uocabulum eſt:& apud nos tædium/ moleſtias/ curas indicat.Acidalia cū c exili/& ī latino ſcribitur:& Venus uocatur. Acidalius eadē ſcriptura/ fons eſt in Orchomeno Boœtiæ ciuitate/ Veneri ipſi& gratiis ſacer.Agonia/ a noſtris ludi dicunt̉ quos(ut aitOuidiuslibro faſtorum pͥmo) Et prius antiquus dicebat agonia ſermo. hæc& agonalia horum agonalium/ uel agonaliorū/ appellantur. hæc agonia fœminini generis timorē ſignificat. Vnde in euangelio Lucæ capitulo. xxii. legitur. Et factus ī agōia/ ꝓlyxius orabatAgonia item/ apud antiquos hoſtia uocabatur/ ut ſcribit Pompeius. Agonius teſte Feſto/ dicebatur dies/ quo rex hoſtiam īmolabat. Agonius item/ deuseſſe putabatur: qui præſideret rebus agendis/ ut idem Feſtus atteſtatur. Agonhuius agonis/ locus eſt certaminis/ ut idem teſtis eſt Pompeius: quin& pro ipſo certamine nonnunꝗͣ ponitur: ut in compluribus matyrum legendis inuenies: quod& agoniſma dicitur. Vnde in legenda ſanti Anaſtaſii habetur. Suūagoniſma gratanter ſuſcepit. Agoniſta communis generis eſt:& is dicitur/ ꝙin agone contendit.Agonotheta cum th aſpirato in penultima/& exili in ultima ſyllaba ſcribitur:nec ab ago agis deducitur/ ut Vgutio ſomniauit Sed compoſita dictio eſt/ exἀγῶνοσ ideſt certaminis& θετησ diſpoſitor:& dici pōt munerarius. Et corripit penultimam ſyllabam.Agonizo neutrale uerbum eſt: quin& deponens agonizor protulit Hieronymus/ quom dixit in eccleſiaſtico capitulo quarto. Pro iuſtitia agonizare/ proanima tua: ideſt dimica/ decertaa contende.Albor/& hoc album/ albicies albedo/ albitudo(quod Plautus protulit ī trinū)in uno ſignificato accipi poſſunt. Albus tabula erat gypſata: ī qua iudices notari ſolebant:& prætorum iura aſcribi. Et format diminutiue albiolus penultima correpta ſyllaba. Iuuenalis ſatyra. vii.Cuius& albiolos& lænam pignerat Atreus. Alba urbs eſt in Latio: a qua fitAlbanus: ut eſt apud Virgilium.Albaniqꝫ patres. Alia eodem nomine eſt ad lacum Fucinum: a qua Albenſesappellati ſunt teſte Varrone libro primo de analogia. Eſt& alia eiuſdem nominis in Hiſpania Vardulorum mediterranea teſte Ptolemæo. Alba item camiſia ſacerdotalis uocatur. Albis fluuius eſt Germaniæ/ ut ſcribit Ptolemeus:cuius meminit Lucanus libro ſecundo dicensFundat ab extremo flauos aquilone SueuosAlbis:& īdomitum Rheni caput omnibus hoſtes. Albula fluuius ē: qui aliasTyberis uel Thybris uocatur/ dicente Ouidio libro faſtorum ſecundo.Albula quem Tyberim merſus Tyberinus in undisReddidit Hybernis forte tumebat aquis. Virgilius.VirgiliusGaſparinusOuidiusOuidiusOuidiusPompeiusFeſtusFeſtusPompeiusVgutioHierōymusPlautusIuuenalisVirgiliusVarroPtolemæusPtolemæueLucanusOuidiusVirgiliusAcoſpihusAcisAcidiaAcidalisAcidaliusAgoniaAgoniusAgonAgoniſſmaAgoniſtaAgonothetaAgonizoAgonizorAiborAlbumAlbiciesAlbedoAlbitudoAlbusAlbiolusAlbaAlbaniAlbenſesAlbisAlbulaAlbulæAlbionAluionAlbanus.
