s ad uſuram dare: fœnerari uero an uſuram accipere. Vnde Hieronymus in eccleſiaſtico capitulo. xxviiii. in principio/ ait.Qui facit miſericordiā/ ſœneratur proximo ſuo:& qui præualet manu mādata ſeruat. Et ſubdit. Fœnerare proximo tuo in tempore neceſſitatis illius.Fœnerator/& qui dat/& qui ad uſuram accipit/ dicitur.Fœnus huius fœnoris/ a quo fœnero deriuatur/& fœneror/ cum œ diphthongo ſcribitur. Nam a fœtu(ut libro. xvi. noctium atticarum Gellius reſert) dictum Varro putauit. Quod etiam Nonius tradidit:& Feſtus dicens. Fœnusappellatur naturalis terræ fœtus: ob quam cauſam/& nummorum fœtus/ fœnus eſt uocatū:& de ea re leges fœnebres. Hic ille. differt aūt fœnus a mutuohoc pacto: ꝙ(ut tradit Nonius) mutuū ſine uſuris. fœnus cū uſuris ſūit. Luca.Hin uſura uorax: auidumqꝫ in tempore fœnus. Plautus in aſinaria. Nā ſi mutuo non potero/ certum eſt/ accipiam ſummā fœnore. Fœnum cum œ diphthongo ſcribitur: nam& a fœtu deducitur/ dicente Pompeio. Fœnum quoqꝫpratorum/ hac cauſa/ a fœtu eſt appellatum: quando idipſum manens/ quotānis nouū parit. Vn̄ ēt(ut ait) fœſtuca uocata ē. Neqꝫ a phos fœnū deſcenditꝗa ſcilicet fœnū facile īcendat̉ ut cū Catholico ridiculus Vgutio ſomniauit.Far huius farris cū duplicato r in obliquis ſcribitur Genus eſt ānonæ: ex quofarratum/ farrei libi genus conficitur. Iuuenalis ſatyra. xi.Ponebāt igitur Tuſco farrata catino. Rurſum a farre/ hæc farrago dicta eſt:quod(ut ſcribit Feſtus) id appellatur/ quod ex pluribus ſatis/ pabuli cā daturiumētis. Vnde& diuerſarum rerū cōmixtio/ dici pōt. Iuuenalis ſatyra pͥma.Quicquid agunt homines/ uotum/ timor/ ira uoluptas/Gaudia/ diſcurſus noſtri eſt farrago libelli. Perſius. tenui ī farragine mēdax.A farre item/ farrina deriuat̉. Cuius prima ſyllaba cum apud pœtas correptaſit/ cum unico r ſcribatur neceſſe eſt. Ouidius de medicamine faciei.Namqꝫ ubi puluereæ fuerint cōfuſa farinæ. Virgilius in moreto.Tranſfert inde manus infuſas cribra farinas. Martialis.Paſcitur& dulci facilis gallina farrina.Allia cum duplicato Iſcribitur:& ē triplex: tonſa: comata: brachata. Inde uenit Gallus: Gallicus: necnon& Gallius/ teſte Nonio. SaIuſtium inducente. dicentem libro hiſtoriarum quarto. Duæ Galliæ mulieres conuentum uitantes ad menſtrua ſoluenda mōtemaſcendunt. Gallus/& Gallina/ nota ſunt uocabula. Gallus item ꝓprium fuit uiri nomen: qui& Cornellius dictus eſt: cuius meminit Virgiliusin bucolicis quom ait.Pauca meo Gallo: ſed quæ legat ipſa Lycoris. Et Ouidius inquit.Quis potuit lecto tutus diſcedere Gallo? Eſt et eodem nomine fluuius Phrygiæ/ dicente Ouidio libro faſtorum quarto.Inter(ait) uiridem Cybelen altaſqꝫ Celenas/Amnis id in ſana nomine Gallus aqua. Galla/ proprium fuit mulieris nomē:de qua meminit Iuuenalis quom dixit. Profer Galla caput. Eſt& eiuſdem nominis Mediæ urbs/ teſte Ptolemæo. Galla item quercuum fructus dicitur.Cerdonum etiam quoddā īſtrumentū/ galla appellatur. Galea cum unico lcaſſis uocatur: quod Vgutio etiam hoc galear dici poſſe affirmat.Gerrhus cum duplicato r ſecūdo aſpirato ſcribitur. apud tamē Valeriū Flaccūcum unico r Gerus ſcriptū ē: ubi primā corripit ſyllabā. Fluuius eſt Scythiæteſte Herodoto libro hiſtoriarū quarto: quē Ptolemæus Sarmatarum eſſe teſtatur. Gerrhæ eadem ſcriptura/& cum æ diphthongo in ſecunda ſyllaba/ crates appellantur uimineæ: unde gerrhæ nugæ/& gerrho nugator dicitur/ auctoribus Varrone de lingua latina/& Pompeio/ in hæc uerba dicente. CumAthenienſes Syracuſas obſiderent/& Crebro cerrhas poſſerent/ irridentesSiculi/ gerrhas clamitabant. Inde factum eſt/ ut gerrhæ pro nugis ex contemptu dicatur. Et alibi idē Pōpeius. Cerrhones(inꝗt) leues/& inepti/ a cratibusHierōymusGelliusVarroNoniusFeſtusNoniusLucanusPlautusPompeiusIuuenalisFeſtusluuenalisPerſiusOuidiusVirgiliusMartialisNoniusSaluſtiusVirgiliusOuidiusIuuenalisPtolemæusVgutioValeriusHerodotusPtolemæusVarroPompeiusFœnusFœnumFœſtucaFarFarratumFarragoFarinaGalliaGallusGallicusGallicanusGalliusGallaGalleaGalearGerrhusGerusGerrhæGerrhoGerrhesGerrha
