Gomorra fœminino/& Gomorum neutro genere/ declinari poteſt. Hierony mus in Geneſi capitulo. xiiii. Itaqꝫ rex Sodomorum/& rex Gomorræ/ terga uerterunt: cecideruntqꝫ ibi. Solinus de ſitu ludææ. Ibi duo oppida: unum So domum/ alterum Gomorrum appellatum. Gonorrhœa cum unico n& duplicato r ſecundo aſpirato/& œ diphthongo ī penultima ſyllaba ſcribitur:& dici pōt/ ſemen fluens. uel ſeminis fluxus: qd̓ ab Vgutione/& Catholico/ corruptis tam uocabulo/ ꝗͣ etymologia/ gomor­ræa a Gomorra dicitur. Nam γονοσ græce/ latine ſemen& ρον fluxus īter pretatur. γόνοσ item græce is dicitur/ qui apud nos filius. Quod per cōpo­ſitum patet/ Antigonus chryſogōus. Gryps huius gryphis cum y græco ſcribitur. Animal eſt quadrupes& penatū: quem nonnulli gryphonē appellant. Hic ab Vgutione gryphes in recto de­clinari præcipit̉. Verū Græci γργψ in recto declināt. Virgilius in bucolicis. lungentur iam gryphes equis. Gryphus cum y græco/ naſus gibbus/ ſeu aqui linus uocatur/ a gryphis ſimilitudine. Gigno gignis& geno genis(quod teſte Priſciano/ ueteres protulerunt) cōpe ritur. Vnde Lucretius libro tertio ait. tanto magis inficiandum Totum poſſe extra corpus durare/ geniqꝫ/ pro gigni. Gargarus in ſingulari numero maſculini generis eſt: in plurali uero/ neutri/ te ſte Phoca/ dicente Ouidio libro de arte amandi. Gargara quot ſegetes/ quot habet Methymna racemos. Cacumina ſunt tis Idæ/ dicta ἀπο τοῦ γαργαριειντάσ πήγασ: ideſt ab emittēdis tibus. Vnde eſt illud Ouidii in metamorphoſi. creberrima fontibus Ida: ubi nonnulli legunt celeberrima. Verum legendo creberrima/ magis etymologiæ conuenit. Nam& Homerus πολυπίαακα: ideſt multorū fontiū uocat. Seruius aūt ſuper librum octauū æneidos/ uult ut dicta ſint/ quaſi κάρά κάροσ/ hoc eſt caput capitis: ideſt alti tudinis altitudo:& ideo cum c in initio cargara/ ꝗͣ cum g ſcribi debere. Sed no ſtra magis placet deriuatio. eſt& eiuſdem nominis oppidum ſub ipſo mon te: a quo Gargares oppidani ſunt dicti: teſte Macrobio in ſaturnalibus. Garganus ī ſingulari numero/ maſculini generis ē: in plurali uero/ neutri. Mons eſt in lapygia/ teſte Seruio:& producit mediam ſyllabā. Lucanus libro. v. Apulus Adriacas exit Garganus in undas. Grex tam fœminini/ ꝗͣ maſculini generis eſt/ teſtibus Capro/& Probo. Lucre tius libro ſecundo. Bucceriæqꝫ greges ſub eodem tegmine cæli. Poteſt etiā declinari hic& hæc grex/ quom ſcilicet gregalis interpretatur. Vnde Auguſtinus li. xii. de ciuita te dei capitulo. xxi. ait. Nam cum animantes alias ſolitarias/& quodam mo do ſoliuagas/ ideſt quæ ſolitudinem magis appetant/ ſecuti ſunt aquilæ/ mil uiꝰ lepores/ lupi& quæcūqꝫ alia ita ſunt/ alias uero greges inſtituerit/ quæ gregare/ atqꝫ in gregibus malint uiuere/ ut ſunt colūbæ/ ſturni/ cerui damulæ & cætera huiuſmodi/ utrūqꝫ tamen genus non ex frugibus propagauit: ſed plura ſimul iuſſit exiſtere. Gauſapes maſculino/ gauſapa fœminino/ gauſape neutro/& gauſapum/ teſte Priſciano declinari poteſt. Caſius ad Mecœnatem. Gauſapo purpureo ſaluta tus. Horatius libro ſecundo ſermonum. Gauſape purpureo menſam perterſit. Nam hic ablatiuus gauſape/ non ue­nit ab eo quod eſt gauſape neutri generis: ſed ab eo qui eſt gauſapes maſculi ni: quo ſcilicet genere/ apud Græcos γάῦσάπήσ profertur/ teſte Varrōe de lingua latina. Gauſape enim/ facit in ablatiuo gauſapi: etſi Priſcianus/& Ale xander/ aliter ſentiant. Perſius. Tum cum maxillis balanatum gauſape pectis. Idem: Iam chlamydes regum/ iam linea gauſapa captis. Ouidius de arte amandi. Gauſapa ſi ſūpſit/ gauſapa ſūpta ꝓba. Inde hæc gauſapīa pēultīa correpta martīalis. Menſe uel auguſto ſumere gauſapinas. Genus eſt ueſtis. erōymus linus gutio Irgilius ſcianus cretius ocas iidiui idius merus uius xobius ius inus ex bus retius guſtinus iſcianus niſiu­loratius ſirro erſius erſius uidius lartialis Cracilitudo Gracilum Gomorra Gomorrū Conox rhœa Utyps Grypho Gryphes Grypus Cigno Cieno Gargarus Gargares Garganus Grex Gregalis Gauſapes Gauſapa Gauſape Gauſapum Gauſapina