Tornara a me in celo glorificato.Rompe hor quel filo o morte chara amicaChe la me debil uita anchi retene:Dissogle el lazo rompe la pedica.Morte desyderata sor chara uene:Che senza el to mezo non posso hauereQuella palma quel infinito bene.Ouoi frati chi me stati a uederePrego che per me non ui sconfortatiVnde meco doueresti gaudere.Prego che hora mai non piu retardatiEl me foelice e optato camino.Altra refection piu non me dati.'lume gia sento quel foco diuino:3Giauedo quiltagi chiarificatiScintillarme dal celo crystallino.Contemplo gia quel choro di beati:Gia uedo Hierusalem aprir la porta:E langeli chi son tuti aschierati.Eccone Maria/ ecco la me scorta:Eccone la rosa- ecco el biancho liglo:E langelobon che andar me conforta.Ecco el so charo-& benedicto figlo:Eccone lesu dolce/ el me desioChe si benignamente sa del cigloDicendo: uene. Hor staui con dio,Carmina ad exhortandos ad religionem iamconuersos/ in statu quem professi sunt.Relligione ſacra fratres gaudete Minores/Mandantes operi cunctos promiſſa per annos.Egregios hinc iamiam animos ad regna leuateCælica:& o ſuperi faueant ad uota ſecundi.Non retrahāt cœptis perituri gaudia mundi:Non caro: nō propria ſuſcepti ſpōte labores.Velifero en nauis malo/ uentiſqꝫ ſecundis.Optatum undiſono portum petet eruta ponto.O ꝗͣ ſuaue iugum/& leue onus portaſſe iuuabitQuom exutos curas(ſignate hoc cordibus) oīsVultibus obtectis tradent de more ſepulchris:Vmbraqꝫ ſplendifica fœlix cōſcendet ad aſtraAngelicis comitata choris: gemmiſqꝫ nitentiRegnatura ſine fine altitonantis in aula.Quis ſtupor eia eia/ quæ gl̓ia/ ꝗſue triūphusQuom uexilliferis cælos luſtrabit in armisFranciſci cœtus ſibi iam crucifixus& orbit̉Eia age magnanimi ueſtigia ſancta profeſſiPetridæ/ exemplis acres in bella paternisHoſtis in inſidias uigiles inſigne trophæumSacræ ferte crucis: aſpiremuſqꝫ futurisDilecti fratres. Ad præmia tanta uocatiTorpemus? ſacroſācta precor ꝑ ſtigmata mecūDurate: ætereas rapiemus laude coronasQuod uobis mihiqꝫ aſtriferi fabricator olympiDet/ metra ꝗ hæc tabulis clauſi Dionyſius iſtis.Bonū eſt igit̉ nos hic eſſe(ait Bernardus) ſcilicet ī relligiōe: ꝗa in ea hō uiuit purius: cadit rarius: ſurgit uelocius: incedit cautius: ꝗeſcit ſecurius: irrorat̉ frequētius: purgatur citius: moritur confidentius: præmiatur copioſius.Dum octauus/ hoc eſt ultimus noſtri operis liber/ chalcographorū artificioimprimeretur. Sulpicii de quantitate ſyllabarum libellum offendi: quē cumaccurate legerē/ nonnullos errores deprehēdi: quos etiā ut uerſificatoribuscōſulerē breuiuſculo ānotatos cōpendio/ nr̄o huic oꝑi īpreſſos ap poni feci.Aratrum ra ſyllabam naturaliter corripit: nō producit. Nam apud Græcos cūo micron in media αροτρον ſcribitur. Petrus Riga in Aurora.Noſtræ carnis humū crucis hoc aratro qͣſi ſulcāt. Reiicis reicis abiicis abicis& cætera a iacio cōpoſita quom triū ſūt ſyllabaꝝ pͥmā cōem hn̄t: ut dixim.ſuꝑ regulā Reiicio/ refert diſtat/ dāt re tibi lōgā. Lucanus in. viii. Cur obicisMagno mūdū? Profūdo/ ꝓpino/ ꝓficiſcor ꝓ ſyllabāuti correptā/ ſic& ꝓductā habēt. Profugio nō producit primā: ſed corripit. Elegia primā& ſecūdāſyllabam correptas habet: non productas. lumentū non uenit a iuuo iuuas:AratrūReiicisReicis:ProfūdoPropinoProficiſcorElegia