Buch Tas vbergiengeſt diſe groſſe eynoͤde. xl. iar vnd wo net bey dir dein herr got vnd dir gebraſt nicht. vnnd do wir waren vbergangen vnſer brüder dye ſün eſan die do wonetēlyn ſeyr durh den weg des veldes von helath vnd von aſyonga ber. wir kamen zu dem weg der do fuͤrt zu der wuͤſte moab. Vnnd der herre ſprach zu mir Nicht ſtreytte wider die moabitter. noch ma ch eyn krieg wider ſy. Wann ich gib dir keyn ding von irem land. wann ich hab es geantwurt ſünen. loth zu eyner beſitzung. Emym die warē ſein erſt ynwoner. ein groſſes volck vnnd ein krefftigs vnnd als hoh dz ſy wurden gelaubt als die riſſen von dem ſtamm enachim. vnd waren ge leich den ſünen enachim. Vnnd dar­nach nanten ſy die moabitter emim. wann die horim wonten zum erſten ynn ſeyr do ſy die ſün eſau hetten auß getriben vnnd vertylgt. ſy wonten do als iſraheltet ynn dem land ſeiner beſitzung das ym der herr gab. Wir ſtunden auff das wir vbergiengē bach zaretht wir kamen zu im Wan̄ die zeyt yn der wir giengen von ca­deſbarne vntz zu dem vbergang des bachs zareth was.xxxvns. iar vntz ein yegklich geſchlecht der ſtreytber mann ward verzeret von den her­bergen als der herr hett geſchworen des hand do was wider ſye vntz das ſy verdurben vonn mit den herber­gen. Wan̄ darnach do alle dy ſtreit­ter warenigefallen. der herr redet zu mir. ſagennd. Nit vbergee heut dye ende moab die ſtat mit namen Ar. vnnd genahen dich zu den nahen­den ſtetten der ſün ammon. Hüt dz du icht vechteſt wider ſy. noch beweg ſye zu dem ſtreyt. Wann ich gib dir nitt land der ſuͦn ammō. wan̄ ich hab es gegeben denn ſünen loth zu eyner beſitzunng. Es iſt geachtet eyn lande der riſen. vnd etwen won ten dye riſen ynn im die die ammoni ter nanten zozomim eyn groſſes lck vnnd vil vnnd langes gewechs als enachim dye der herr vertylgt irem antlutz. vnnd machte ſye wo nen fuͤr ſye. als er tet den ſuͤnen eſau die do wonten yn ſeyr er vertilgt die horreer vnnd gab in ir lande das ſy beſitzen vntz zu der gegenwirtigen zeyt. Vnnd die eneer. die do wonten yn aſerim vntz zu gazam die tryben auß die capadocier. do ſy waren auß gangen vonn capadocia ſy vertyl­gten ſye vnnd ynwondten fuͦr ſye Steet auff vnnd vbergeet den bach arnon. Sich ich hab geantwurt yn deyn hande ſeon dem künig eſebon der ammorreer vnnd ſeyn lannd. be gyn es zubeſitzen vnnd begee denn ſtreyt wider in. Heüt vach ich an ſen den deynen ſchrecken vnnd dein vor­chte wider dye leut dye do wonen vn der allem demm hymel ſo ſy hoͤren vonn deym namen. ſye erſchreckenn vnnd erbidmen ynn der weyß der ge­berenden vnnd werden gehaltē mit dem ſchmertzen. Darumb ſandte ich botten vonn der eynoͤde cademoth zu ſeon dem künig eſebon mit fryd­ſamen worten. ſagennd. Wir vber­geen durch deyn lannd. wir geen an eynen offen weg. Wir naygen vnß nitt noch tu derr gerechten noch zu derr lincken hannde. kauffent vnnß die ſpeyß vmb denn werde das wir werdenn gefuͤret. gibe vnnß das waſ ſer vmmb denn lon vnnd alſo trin cke wir. Es iſt allein das du vnnß er laubeſt vbergang. als do tettē dy