Seite
Ꝙ ponitur in exemplū pacientie. vij. q. i. aduerſi­tas circa mediū.§. cum autem a vitijs. Aborſus Ꝙ aborſus ꝓcratio equalet ho micidio. ij. q. iiij. cōſuluiſti. xxxij. q. ij. qd̓ vero non ⁊ in. c. ſicut. Abraam. Qabraam ponitur ī exēplum ꝙ ſepulture predeceſſorū ſuorū niſi ex cauſa nō ſunt relinquende. xiij. q. ij. ebrō. Itē ē in exemplum: decimarum dandarum ſacerdo tibus. xvi. q. vij. decimas deo. Ꝙ excuſat̉ a mēdatio.xxij. q. ij. c. vtilē ī fi. c. q̄rit̉. Item in filij ꝓmpta īmolatione ponitur ī exemplū obedientie. xxij. q. v. ſi non licet vltra med. ⁊. c. lex eterna. ⁊. q. viij. occidit. Item ponitur in exemplum ſanctimonie cōiugalis de pe. di. ij.§. opponitur ante finem. Ꝙ ideo de pluralitate feminaꝝ non culpatur qꝛ tūc dei populi multiplicatio querebatur. xxxij. q. iiij. recurrat ante finem. Item ponitur in exemplum: ꝙ ex bonis patribus mali filij generant̉. xxxij. q. iiij. recurrat. ⁊.xlvij. di. ſicut hij.§. neceſſe in fi. ⁊. c. ſe. Itē qꝛ ī hoſpitalitate acceptor ꝑſonaꝝ non fuit an gelos accipere meruit. xlij. di. quieſcamus. Itē ꝙ lac non vina: angelis hoſpitio acceptis exhi buit. xxxv. di. ſexto die in fi. Abrogatio. Ꝙ abrogatio legum vel cō ſtitutionum ſit contraria conſuetudine. iiii. di. in iſtis ⁊.§. proximo. Itē contraria cōſtitutione. xxxi. di. ante triennium Item locoꝝ varietate. xxxii. di. aliter.§. proximo. Item temporum diſparium ſucceſſione. xxxiiij. di. fraternitatis. Item maloꝝ emergentiū occaſione. lxiij. di.§. verū qꝛ ſancta. romana.§. vtrum. Exemplum: ibi de ſerpente eneo quē moyſes bona intentione fecit: ⁊ Ezechias bona intentione deſtruxit. Abſolu­Quid ē abſolutio peccatorū. xi. q. iij. ip̄e ligādi. ⁊. c. ſe. ⁊. c. plerūqꝫ Item qͥd excōicati. xi. q. iij. debent. ⁊. iij. c. ſe. Itē qͥd iuramenti illiciti. xv. q. vi. auctoritatem. Ꝙ ſolius pape eſt a iuramento licito abſoluere. xv. q. vi. alius. ⁊. c. ſequenti. Ꝙ abſolutio cum diſcretione eſt facienda. xxiij. q. iiij. ſi is qui. Ꝙ minor maiorem: nec ligare nec abſoluere poteſt xxi. di. inferior. xxiiij. q. i. audiuimus in fine. Ꝙ hereticus vel preciſus ab eccleſia: nec ligare nec ſoluere poteſt.i. q. i. remiſſionem. Ꝙ malus ſacerdos quādiu tolleratur: abſoluit.i. q. i. ita fit. ⁊ duo. c. ſe. Ꝙ ep̄s vel ſacerdos: pronior debet eſſe ad ſoluendū ꝙͣ ad ligandum. xxvi. q. vij. alligant. Ꝙ non licet aliquid accipere pro abſolutione.i. q. i. nullus epiſcopus. Ꝙ archiep̄s pōt abſoluer̄: excōmunicatū ab epiſco­po. ij. q. i. nemo. Ꝙ vera ē abſolutio ſacerdotis: qn̄ ſit claue nō er­rante. xi. q. iij. tunc vera eſt. ⁊. c. plerūqꝫ Ꝙ ligatus a canone: poteſt abſolui in infirmitate xvij. q. iiij. ſi quis ſuadente. Ꝙ excōmunicatus ſacerdos: nec ligare pōt nec ſol uere. xxiiij. q. i. audiuimus. Ꝙ mortuus in excōmunicatione: nō debet abſolui ſi viuus non penituit. xxiiij. q. ij. nec quiſqꝫ. Ꝙ abſolutionis forma ponitur. ij. q. vlti. cū aliqͥs Ꝙ debet fieri per manus impoſitionem. xxvi. q. vij. is qui. ⁊. c. ſacerdos. Ꝙ abſoluēdꝰ. d̓ꝫ flecter genua xxvi. q. vij. ſacerdos Ꝙ ille qͥ ligat: debet abſoluere. xxiiij. q. i. ſi petrus. Abſtinen̄. Ꝙ abſtinētia vera: eſt a pec catis abſtīere de con. di. v. 10 iuniū. c. nihil enim. ⁊. c. ſe. de pe. di. iii. c. in caſū §. ſed verba in fine. Ꝙ boni alicitis: abſtinent. xxx. q. iiij. chriſtiano. ⁊ c. vir cum propria. Ꝙ duplici de cauſa boni: de licitis abſtinent. xxvij. q. ij. ſunt qui.§. duobus enim modis. Ꝙ nō ſufficit a malo abſtinere. niſi bonū fiat. xxij. q. v. de forma. xxxv. di. eccleſie in fi. Ꝙ abſtinentia ciboꝝ multipliciter cōmendatur ⁊ perſuadetur.xxxv. di. ſexto die ꝑ totū. c. de con. di. v. non dico: vſqꝫ ad. c. legimus. Ꝙ errores gentilium ī abſtinentia ſectantes anate matizātur. xxx. di. ſiquis preſbyter. S abſtinētia reſpicit ꝑſone valitudinē. tꝑis opor­tunitatē: ciboꝝ qͣlitatē: ⁊ ꝙͣtitatē. xli. di. qd̓ dicit Ꝙ diſcreta cōmendat̉. di. xli. quiſquis. de conſe. di. v. non mediocriter. Ꝙ maxime conuenit epiſcopis: ⁊ predicatoribus. xxxv. di. eccleſie. Ꝙ non requirit niſi corporis ſuſtentationem. xliiij. di. cōuiuia. de conſe. di. v. ne tales. Quiditas ciboꝝ quātūcūqꝫ viliū in abſtinente ar­guitur. xli. di. delitie. ⁊. c. qd̓ dicit. Ꝙ tꝑe qͣdrageſime: maxīe p̄ſbyteri ⁊ clerici abſtine re debēt a cibis. iiij. di. ſtatuimus cū duobꝰ. c. ſe. Ꝙ abſtinentia: morbos corporales curat. de conſ. di. v. ne tales. Ꝙ cū a carnibus abſtinemus: a ſementinis etiam carnium abſtinere debemus. iiii. di. deniqꝫ. Qdie ſabbati abſtinendū ē a carnibus. niſi ī infir mitate: ⁊ feſtis. de cōſe. di. v. qꝛ dies. Ꝙ monachis precipue: abſtinentia carnis eſt apta ⁊ vtilis. de conſe. di. v. carnem. Abominatio Abo. ē dn̄o: elemoſia Ablutio. d̓ rapīa: vl̓ ſimōia vl̓ d̓ vſura.i. q. i. n̄ ē putanda. xiiij. q. v. ſcriptū eſt. Ꝙ ablu. peccatoꝝ ſit ꝑ aqͣ ſa cximarū. de. pe. di. i. medicina. Item per fidei feruorem. xxiiij. q. i. ſi petrus. Abuſus. Quod abuſus priuilegij puni tur diſ. lxxiiij. vbi iſta didici. xi. q. iij. priuilegium. Ꝙ abuſus clauium ſacerdotalium. damnabilis eſt xi. q. iij. ipſe. ⁊. c. plerūqꝫ.