Licentia.Ꝙ eſt licentia preſumptionisvt cū quis ꝓpria auctoritate aſuperiore cōmiſſa dimittit. xxi. q. ij. placuit.Q ē licētia diſpenſationis: vt ꝙͣdo ſymoniacꝰ ignoranter ordinem recepit exequēdi officiū ſibi licentia datur.i. q. v. c. vltimo.Item ē licentia occaſionis vt cum ex continentia viri: vxori datur. licentia fornicandi. xxvii. q. ii. ſitu abſtinens.Itē ē licentia ꝓmiſſionis vt ꝙͣdo iudeis celebrandicerimonias licētia dat̉. xlv. di. qui ſincera.Itē eſt licētia approbationis ſicut ē licētia nubendidata ab apoſtolo. xxviii. di. de his. ī fi.Lignum.Qde lignis eccleſie habes vbiagitur de eccleſia materiali.Lingua.Ꝙ lingua quelibet hꝫ quedā locutionū ꝓpria genera q̄ cū ī aliatranſferunt̉: vident̉ abſurda. xxxviij. di. locutio.Ꝙ ſuper apoſtolis ſpiritus ſanctus in linguarū ſpecie ſedit: quia quos replet de ſe loqui facit. xxxviij.di. locutio.Ꝙ oꝑa ſacerdotis ſiue predicatoris cum lingue ſonitu concordare debēt. xliij. di. ſit rector. poſt me.Ꝙ in celum os ponere ⁊ linguam in terram tranſire eſt prelatis ſuis derogare. xxi. di. in tantum.Ꝙ ꝓpter detrahentes linguas correctio peccantisa prelato non debet obmitti. xlv. di. ſed illud. ⁊. l.di. ſiquis diaconus. ante fi.Ꝙ nihil prodeſt ieiunare vel orare niſi lingua a detractionibus cohibeatur. de conſe. di. v. nihil ciꝫprodeſt.Ꝙ non refrenans inguam ſuam huius vana eſt religio. v. q. iiij. in loco.Ꝙ quicūqꝫ non ſufficit oculos caſtos ſeruare ſed ⁊linguam: qꝛ que de alijs loquūtur ſua ſentētia iudicabuntur. vi. q. i. ex merito.Ꝙ in condemnatione perſone non minus periculoſa eſt lingua in verbis mentiens ꝙͣ manus ſanguinem fundens. xi. q. iiij. nemo peritorum.De hac materia habes vbi agitur de locutione.Lis.Ꝙ lis ex arrogantia prouenit ⁊ garrulitatem nutrit. xlvi. di.§. i.Ꝙ litigioſus ideo ordinari prohibetur: quia talisſeminare diſcordiam nunꝙͣ ceſſat. xlvi. di. hoc habet.§. ecce.Ꝙ ep̄us pro rebus tranſitorijs non per ſe ſed per alium in iudicio litigare debet. xiiij. q. i. c. i.Ꝙ lite pendente res litigioſa in nulla parte tranſferri debet ante cāe cognitionem. xi. q. i. c. vltīo. xcij.di. ſiquis ordinatus. ⁊. c. ſe.Ꝙ ſacerdotum officium eſt litem habentes ad pacēreuocare. xc. di. placuit.Ꝙlis iudicialis debet conteſtari. iij. q. iij. inducie.§. libellum.De lite iudiciali habes vbi agitur de contentioſo.Littere.Que cōmendaticie littere vocant̉lxxiij. di.§. i.Ꝙ nō de facili ep̄us dimiſſorias litteras clerico dare debet. lxxij. di. ep̄us. xix. q. ij. due.Ꝙ clericus vniꝰ ep̄i ab alio ep̄o preter hoſpitalitatꝭcauſam nō eſt ſuſcipiendus nec ordinandus nec ībeneficio eſt inſtituēdus. lxxi. di. per totum.Ꝙ extraneo clerico ſine cōmendaticijs litteris ſuiepiſcopi non licet miniſtrare. lxi. di. extraneo.Ꝙ nullus peregrinus clericus abſqꝫ formata ī aliadioceſi ſuſcipi debet. lxxi. di. nullum.Ꝙ iuxta ſtatuta niceni concilij olim formate habebant interpoſitas grecas litteras ne de facili falſificarentur. lxxiij. di. per totum.Ꝙ exemplar littere dimiſſorie vel formate/ poniturlxxiij. di. in noīe.§. i. ⁊. c. ſe.Locutio.Ꝙ locutio ē duplex: videlo dei⁊ hoīs. de conſe. di. v. c. vltīo.Ꝙ locutio dei non eſt ẜm moduꝫ locutionum hoīsſed inſpiratio qua voluntatem ſuam ingerit ī corda credentium de conſe. di. v. c. vltimo.Ꝙ locutio hoīs ideo ē inſtituta vt cogitationes ſuas in alterius noticiam proferat. xxij. q. ij. is aūt.Ꝙ locutio hoīs debet eſſe ſana vt fidem conſolidetxlv. di. c. vlti.Item debet eſſe cauta vt ordinate loquens. vulnereerroris corda audientiū non feriat. xliij. di. ſit rector. circa medium.Itē debet eſſe diſcreta ne tacenda proferat ⁊ proferēda reticeſcat. xliij. di. ſit rector. xxij. q. vl. quotiēsItem debet eſſe ponderoſa vt loquendo nullum ledat. l. di. ponderet.Item debet eſſe vera vt ſicut gerit mente ſic loquat̉ore. xxij. q. v. iuramenti.Item non debet eſſe ocioſa qꝛ de omni verbo ocioſoreddenda eſt ratio. xxij. q. vlti. quotiens.Item non debet eſſe maledica qꝛ ſepe maledictio reuertitur in illum qui eam mittit. xi. q. iij. illud. infi. xxiiij. q. iij. qui negligunt.Item non debet eſſe detractoria. vi. q. i. ſunt plurimi. ⁊ duo. c. ſeqꝫ.Locus.Ꝙ locus ſanctificat hoīem: ſꝫ bomo locum. xl. di. multi.Ꝙ non ſanctorum filij ſunt qui tenent loca ſanctorum: ſꝫ qui imitantur opera eorum. xl. di. non ē.Ꝙ qui preſunt nō ex locoruꝫ dignitate: ſꝫ honorisnobilitate īnoteſcere debent. xl. di. nos qui.Ꝙ non loca hoīes deo proximos faciunt ſed bonamerita. xl. di. non loca.Ꝙ miſerabilis ē rector qui gubernaculi locū occupauit ⁊ remū tenere nō nouit. xl. di. ante oīa.Ꝙ qui locis ⁊ temporibus conueniat diligentereſtattendendum. xli. di. quiſquis.Ꝙ nō ideo approbanda eſt conſuetudo mala qꝛ locus bonus eſt: qꝛ non pro locis res: ſꝫ pro rebusloca amanda ſunt. xij. di. nouit.Ꝙ quātumcūqꝫ ſunt occulta loca ſine gratia ſaluare non poſſunt. xl. di. vbi nota exemplum de augelo: de celo: de adam: ⁊ de paradiſo. de loth. ⁊ d̓monte.Ꝙ in hoc ꝙ Adam propter peccatum de paradiſo
