Seite
Ꝙ quando ſubſtantiale omittitur non valet quod agit̉ de conſe. diſ. iiii. in ſinodo. xxii. di. animad­uertendum de pe. diſ. ꝙ fratres. Ꝙ quando aliquid propter maius bonum omittit̉ non contemptus ſed prouidentia iudicatur. lxiij. diſ. cum adrianus. Opera. Ꝙ opera bona vigilanter ſunt fac enda. lxxxvi. diſ. fratrem. Ꝙ quotienſcunqꝫ bonum agimus deum confite­mur ſicut econtra malum faciendo ipſum nega­mus. xi. q. iii. eſtimant. Ꝙ deus in operibus hominum plus reſpicit ani­mum ꝙͣ actum. xv. q. vi. ſi a ſacerdotibus. in fi. Ꝙ vbi chriſtus non eſt fundamentum nullius bo­ni operis poteſt eſſe edificium.i. q. i. cū paulus. Q deus de malis actibus hominum bona operari conſueuit. xxiii. q. v. relegentes. Ꝙ oꝑa ſi ſūt p̄cipitāda ſic̄ nec cōſilia. l. di. pōderū. Quō ſolum reſpiciēda ſunt opera ſed etiā circūſtā tie operum. videlicet tempus cauſa voluntas. per ſonarum differentia. xxiii. q. viij. occidit. de pe. diſ. ij. vt cognouerunt.§. opponitur in fine. Quantum ad tempus reſpicienda ſunt quia multa permutabantur olim que non modo. ⁊ modo que non olim. xxxii. q. iiii. quis ignoret ⁊. c. ſe. xxxv. q. i. c. i. xxxiiii. diſ. fraternitatis. Quantum ad cauſam ſicut quia phynes non occi­dit propter perſone odium: ſed propter legis ze­lum. xxiii. q. viii. legi ⁊. c. ſe. ⁊. q. vi. cum homo. Quantum ad voluntatem quia qui preter volunta tem occidit: non ſic culpatur ſicut voluntatem ha bēs. l. diſ. cum qui ⁊. iiij. c. ſe. xv. q. j. non. eſt ⁊ tri­bus. c. ſe. Quantum ad perſonarum differētiaꝫ vtelicet vtꝝ ſit perſona nobilis vel ignobilis vtꝝ ſi ſapiēs vl̓ ſtultus. xl. di. homo xp̄ianus. Ꝙ ſanctoꝝ filij non dicuntur qui tenent loca eoruꝫ ſed qui eoꝝ exercent opera. xl. di. non eſt. Ꝙ opera bona proſunt ad dignitatis ſublimatio­nem. lvj. diſ. quia. Itē ad irregularitatis diſpēſationē.i. q. vij. tali. Ꝙ mediocre bonum opus maiori non eſt preferen dum. de cōſe. di. v. non mediocriter. Ꝙ culpa pia operatione ſolet purgari. xxij. q. ij. ſi qͥ libet. Exemplū ibi de obſtetricibus. Ꝙ aliquando ſunt facienda ad quem non tenemur ⁊ illa ſunt gratioſiora. xxviii. q. i. iā. poſt me. Exē plum ibi de xp̄o qͥ tributū ſoluit cū nō teneretur. Ꝙ bona opera mortificantur per peccatum morta le. de. pe. di. iiij.§. finis. circa me. Ꝙ reuiuiſcunt per penitentiam ibidem. Ꝙ ꝑ oꝑa bona tegunt̉ peccata. de. pe. di. iiii. ſꝫ illd̓ Ꝙ opera facta extra fidem ⁊ charitatem non valēt ad ſalutem. xxiiij. q. i. odi ⁊. c. ſe. de conſe. diſ. v. nihil enim. Ꝙ licet malis bona opera non proſint ad ſalutem. non tamen ſunt omittenda quia proſunt ad alia. xiiij. q. v. qui habetis ⁊.§. ſe. Ꝙ licet quedam opera ſint indifferentia tamen ⁊ ipſis quis demereri poteſt ⁊ mereri. xxiij. q. v. quatuor. c. ſe. Ꝙ opus male inchoatum bonum finem habere nō poteſt.i. q. i. principatus Ꝙ ſicut peccatum opus ſine voluntate non facit: ⁊ iuſtitia ex opere non conſumitur niſi voluntas aufferet. xxxiii. q. v. ſicut enim. De hac materia habes vbi agitur de elemoſina. Oppreſſio. Ꝙ oppreſſio dicitur que ſit in pauperes contra iuſti tiam ⁊ veritatem. xi. q. iij. pauper. Ꝙ omnis oppreſſio ⁊ iniuſtitia iudicium ſangui­nis eſt de pe. di. i. omnis. Ꝙ oblatio oppreſſorum pauperum non eſt recipien da. xc. di. oblationes ⁊. c. eorum. Oratio Ꝙ oratio eſt pij animi affectus omnia ind̓ eum protendens. d̓ pe dis.i. quando autem ſtamus. Ꝙ non verbis tantum ſe corde orandum eſt domi no. de conſe. di. v. non mediocriter. Ꝙ in oratiōe nil aliud debet cogitare animus: ꝙͣ id de quo deprecatur. de conſe. di. i. quando. Ꝙ cū quolibet verbo orationis debet concors eſſe ſenſus cogitationis. de conſe. di. iiii. nunquam. Ꝙ orationis voces ad aures dei non diriguntur ni ſi cum animi aſſectu. xxxviij. di. ſedulo. Ꝙ melius eſt quinqꝫ pſalmorum cantatio cum de­uotione ꝙͣ totius pſalteri modulatio cum anxie tate. de conſe. di. v. non mediocriter. Ꝙ verſus oriētem eſt orandum ⁊ per conſequens oratoria ſunt facienda. xi. di. eccleſiaſticarum. Ꝙ in ſignum reſurectionis xp̄i diebus dominicis ⁊ tēpore paſchali non eſt orandum cum proſtratio ne.xxx. di. ſiquis preſbyter. Ꝙ oratio dn̄ica ſcilicet pater noſter poſt alias ho­ras ſemꝑ ē dicēda. de cōſe. diſ. v. id ſemper. Ꝙ orādū ē ſine ītermiſſione. de cōſe. di. v. nunꝙͣ. Ꝙ prelati precipue orationi debent eſſe intenti qꝛ non tantum pro ſe ſed etiam pro ſubditis tenent̉ orare. xxxvi. diſ. ſiquis vult. Item clerici ⁊ religioſi. xij. q. ij. duo. Ꝙ prelatus non ſufficit oratio niſi ⁊ adſit elemoſi­ne largitio. lxxxv. di. fratrem. Ꝙ oratio eſt peccatorum purgamentum.i. q. i epiſ copi ſacerdotes. Ꝙ ideo ſacerdotes dicuntur peccata hominum cō­medere quia ea ſuis orationibus delēt atqꝫ cōſu­munt.i. q. i. ipſi. Ꝙ oratio eſt cōtra viſibiles ⁊ inuiſibiles hoſtes ef ficax iuuamētum. xxxvi. diſ. ſiquis. vult. Ꝙ ꝑ orationē diuina ſecreta reuelāt̉. viij. q. j. ſi. gͦ­Ꝙ homines ſiue mortui ſiue viui orationibꝰ adiu­uātur. xiij. q. ij. nō eſtimemus ⁊. iiij. c. ſe Ꝙ quia a papa ſalus depēdet omniū ab omnibus pro ipſo eſt orādum. xl. di. ſi papa. Ꝙ pro illis qui ſeipſos īterficiunt vl̓ pro illis qui ꝓ ſuis ſceleribus interfecti ſine contritiōe decedū