Seite
Fugere duſtrialibus quantū induſtria ſua eſt extimanda in dicto negocio exercitata in vtilitatem ſeu augm̄ tum dictorum fructuum accipiendorum. qꝛ nemo militat ſtipendijs ſuis. Si vero non ē factus locu pletior nō tenetur de conſumptis. ff. de peti. he. l. vtrū ex quo dolo non deſit poſſidere. Utrum p̄fati bone fidei poſſeſſores poſſint vſu capere fructus p̄dictos? ℟. Pa. in. d. c. grauis ꝙ fructus naturales indubitabiliter vſucapiunt per trienniū. vt no. in. l. ſequit̉.§. j. ff. de vſuca. facit. l. ī bello.§. ſi quis ſeruū. ff. de capti. Alios aūt cū fece­rit ſuos non poteſt vſucapere. qꝛ qd̓ meū eſt vſuca pere non poſſum. d. l. in bello. ⁊ videt̉ tex. in. d. l. ſe quit̉.§. lana. Sed bene vſucapit aduerſus iudiciſ officium ꝑ qd̓ tenebat̉ reſtituere. qꝛ poſſuꝫ p̄ſcribe­rem meam aduerſus actionem qua poteram cogi­ad reſtitutionem eius. vt eſt tex. in. d.§. ſi quis ſer­uum. Et hoc voluerunt glo. ⁊ Bar. in. d. l. ſequit̉. in.§. fructus. Et ſic patet ꝙ in conſcientia poſt tri­ennium bona fide tranſactum erunt ſui omnes qͣ­litercunqꝫ. nec tenet̉ reſtituere. De poſſeſſore male fidei quo teneat̉ vide. jͣ. Reſtitutio.j. in ver. poſſeſ ſor. 3 Sed nota ꝙ fructus ſunt illi qui ſuꝑſunt dedu­ctis expenſis que fiuut gratia fructuum querendo rum congregandorum. ⁊ conſeruandorum. ff. de pe. here. l. ſi a dn̄o vel patre.§. fructus. ⁊. l. plane in fi. ⁊. C. de fru. ⁊. li. ex. l. j. vbi dicit̉ hoc fructuū noīe continetur quod iuſtis ſumpibus deductis ſuꝑeſt Nam nullus caſus interuenire poteſt qui hoc ge nus deductionis impedire poſſit. ff. fam. her. l. fun dus qui.j. rn̄ſo. ff. ſo. ma. l. fructus. Unde fructus intelligit̉ deductis neceſſarijs impenſis. ff. de ope. ſer. l. fructus. ff. de vſur. l. qd̓ in fructus. ⁊. ff. man. l. qͥ mutuā. in fi. ⁊ in glo. d. c. grauis. ⁊ vide sͣ. Expē­ſe.§. iij. Unde dicit tex. in. d.§. fructus. intelligun­tur deductis expenſis que querendorum. collocā­dorum. ⁊ conſeruandorum eorum gratia fiunt. et non ſolum in bone fidei poſſeſſoribus naturalis ratio expoſtulat verum etiam in predonibus. hec ille. ugere an poſſit prelatus ꝓ perſe­cutione. Uide sͣ. Epiſcopꝰ §. xxiij. Utrum incarceratus ꝓ delicto ſuo poſſit fuge­re? Rn̄. ſi tenet̉ iniuſte. eſt clarum ꝙ ſic. Si vero te net̉ legittime. tūc diſtinguo ꝙ aut tenetur nō ꝓpter mortem inferendā vel aliqd̓ mēbruꝫ abſcindendū ſed ꝓpter aliud. puta ad punitionem ⁊ hmōi. ⁊ ſic non licet. facit quod no. glo. in. c. iuſgentium. diſ. j. Si vero tenetur ad mortē vel ad abſciſionem mē­bri. tunc ẜm. d. Anto. ſi peccatum eſt manifeſtum peccat fugiendo. ſi fugit vt in peccato ꝑſeueret. Si vero vt peniteat nō. tn̄ ſi fugit nō tenetur ſe reſtitu ere. Secus ſi ocultum. qꝛ poteſt fugere. Nam nul lo iure cauetur ꝙ debeā expectare mortē niſi violē­tia alicui fieret in fugiendo. quia tnac haberꝫ īiuſtū bellum. Idem dico de concordantibus cum eo vl auxiliantibus. dummodo fiat ſine violentia alicu­ius ⁊ animo compaſſionis. non animo fouendi ta les in peccatis ⁊ ſine ſcandalo alicuius maxime cu ſtodis. nec diſtīgno vtrū ſnīa lata ſit vel nō. qꝛ qͣali tercunqꝫ ſit credo fugere poſſit ſi bono modo vt di xi facere poteſt. facit glo. in. c. inter cetera.§. ſed cuꝫ his. xxij. q. iiij. infi. que dicit ꝙ licet reo corrumpere aliquem ꝓ vita conſeraunda. facit. ij. q. iij.§. notā­dum. in fi. facit. l. j. ff. de bo. eorum qui mo. ſibi. con ſcie. vbi dicit tex. Ignoſcendum cenſuerunt ei qui ſanguinem ſuum qualitercunqꝫ redemptum vo­luit. ⁊ ſan. Tho. ſcd̓a ſcd̓e. q. lxix. dicit ꝙ ſi quis eſſꝫ damnatus vt fame periret poſſet cibum ſumere. immo videtur tenere ꝙ tenetur ſi poteſt ipſum ſu mere. Similiter dic de fuga. ſꝫ ꝙ teneatur non cre­do neqꝫ comedere vltra condemnationem vel fu­gere. ſed poſſet pacienter ferre pro peccati ſui ſatiſ­factione. Quid de eo qͥ queritur vt capiatur an poſſit fu­gere. Rn̄. ꝙ ſiue ſententia contra eum data ſit vl­nō p̄t fugere. n̄ tn̄ cum violentia officialiū qͥ vellēt eum capere. quia ipſi habent iuſtum bellum cōtra eum. iij. q. v. nō putes. xj. q. iij. qui reſiſtit. ⁊ ſic eos impugnando mortaliter peccaret. Similiter auxi liantes. unus debet fieri in ſumptibus ẜm dignitatem vel facultatem de functi. l. ſi quis ſepulcrum.§. ſumptꝰ. ff. de reli. ⁊ ſump. fu. funeris impenſa ſemꝑ ex hereditate deducitur 1 que etiā oē creditū ſolet p̄cedere cum bona ſoluen do non ſunt. l. funeris cum duabus. li. ſe. ff. de reli. et ſump. fū. Hoc limita in ſumptibus neceſſarijs non ad pomꝑam vel ſtatum. qꝛ non liceret ex alijs debito in conſcientia. De ſuo expedit mortuū funerari. Iō mulier de 2 dote quaſi de ꝓprio patrimonio funeretur. l. in euꝫ ff. de reli. ⁊ ſump. fu. urioſus an poſſit in aliquo caſu ſe obligare. Rn̄. i. c. ſicut tenor. de regula. ꝙ no. cum non cōſen­ciat. Unde no. ꝙ etiā bn̄faciendo non preſſumitur ſane mentis. Ex quo infero ꝙ ſꝫ faciat teſtm̄ tanꝙͣ qͥlibet mētis cōpos nō valet. Idē vr̄ ſi daret bona ſua ꝓ aīa. facit. c. fi. de ſuc. ab inteſt. Utrū poſſit baptizari. vide sͣ. Baptiſmus. vi §. x. Utrū debeat ei dari corpus xp̄i. vide sͣ. Eucha 2 riſtia. iij.§. xiiij. Utrū imputetur ſibi illud qd̓ facit ad penā vel 3 culpā. Rn̄ ꝙ nō. facit cle. ſi furioſus. de homi. naꝫ ſatis ſuo furore punitur. ff. ad. l. pom. de pari. l. pe. in fi. ff. de offi. p̄ſi. l. diuus.j. rn̄ſo. Pati etiā pōt īiu­riam. ſꝫ nō facere. ff. de iniur. l. illud ralatū. q̄ lex p̄o nitur in. c. illud. xv. q. j. Unde qd̓ facit ꝑinde ē ac ſine facto ꝑſone accidiſſet. ff. de admi. tu. l. vltimo. in fi. urtum ꝓprie eſt contractio reale ne mobilis corporalis frau duloſa inuito dn̄o facta aīo lucrandi­ſiue ipſius rei. ſiue vſus rei. ſiue poſſeſſi onis. ff. eo. l. j. In quo differt fur a latrone. ℟. Pa. ī. c. ij. d̓ fur. aut ꝓpe dr̄ qui de nocte ſuratur Latro au­