Nouicius perſeuerandi in religione aliter. Unde qͣꝫuis quis ingrediatur religionem cum propoſitio per­ſeuerandi ꝓpter hoc efficitur tacite ꝓfeſſus. im mo plus dico etiam ſi feciſſet votum de intran­do. ꝓpter hoc efficitur tacite ꝓfeſſus. īmo poteſt redire ad ſeculum ſicut alij nouicij. Et quod plus eſt ſatiſfecit voto. vt.. Uotuꝫ. iij.§. xviij. Et inducat tacitam profeſſionem factum votuꝫ de in­trando vel voluntas perſeuerandi probatur aper te per. c. ex tranſmiſſa. de renun. vbi iudicio meo ē tex. clarus. ſi cauilletur. immo plus dicit domi nus Cardina. in conſilio facti. ſequitur Panor. ī dicto capitulo conſulti. etiam ille qui fecit votuꝫ de perſeuerando non efficitur tacite profeſſus per delationem habitus nouiciorum diſtincti. vnde et ſi poſtea egrederetur et contraheret matrimoni um. dicit matrimonium tenere. et ad. c. non ſoluꝫ. et alia capitula que videntur contraria. Rn̄. lo quūtur talis non poteſt redire ad ſeculum ſine peccato mortali exquo abſolute habuit propoſituꝫ mutandi vitam. ſcꝫ fecit votum perſeuerandi. ſed non dicūt ſit tacite profeſſus. et ideo iſtud tene. quia verius. Hic aduerte ſicut profeſſio expreſſa que diri mit matrimonium poſtea contractuꝫ nunqꝫ indu citur ꝙͣtumcūqꝫ quis foueat niſi fiat in manibus illius qui habet poteſtatem recipiendi et incorpo­randi religioni quam ꝓfitetur ẜm Ge. in. d. c. con ſtitutōem. et. c. vnico. de voto. li. vj. et Lap. et In no. Io. mo. et Io. an. ī. d. c. porrectum. Uel niſi qn̄ fuit facta in manu alterius recipientis nomine di­cti prelati. et ipſe ratificauit anteqͣꝫ contraheret. ſic pari ratōne in tacita. Et ideo ingreſſio in actibꝰ ꝓ­feſſoꝝ. vel delatio habitus et hmōi ſupradicta ſi de bēt inducere tacitam ꝓfeſſionē oportet fiant ſciēti­bus illis qui poſſunt incorporare: et ꝯſentientibꝰ. aliter non inducit̉ ꝙͣtumcūqꝫ quis talia faciat. qd̓ no. qꝛ ſepe in practica. 14 Nota etiaꝫ profeſſio tacita que ſit infra annū obligat tacite profeſſum illi religioni p̄ciſe ſicut expreſſa. vt oſtendit tex. in. d. c. ꝯſtitutōem. Sꝫ be ne obligat illam religionem in qua tacitam ꝓfeſſi­onem fecit ſibi. quia euꝫ expellere poterit. aliter non eſſet iſte religioſus vere: et ſic ſi ꝯtraheret tene ret matrimoniū. cuius contrarium dicit text. in. d. c. vnico. de voto. li. vj. Ratio qꝛ ſi illa teneretur ſibi in qua profeſſus eſt tacite multo minus alia. ſic ſi nulla vellet euꝫ recipere remaneret religioſus nullius religionis. qd̓ eſt impoſſibile. et id̓o po terit eum inuitum expellere exquo cōſenſit vt taci­te profiteret̉. Illa autem profeſſio que ſit per dela­tionem habitus vltra annum obligat illi religioni in ſpecie. cle. eos. de regula. In foro tamen anime non tenetur niſi religioni in genere. ſi modo per ta lem delatōeꝫ non habuit animuꝫ obligandi ſe. Ex hoc potes colligere et concordare. quo ad cōſcīam doctorum ſic. Profeſſus tacite in vna de religioni­bus approbatis tenet̉ ille p̄ciſe. ſed ſoluꝫ vni in genere et ſi contrahit non tenet matrimoniū. Pro feſſus expreſſe in religione mendicantiū infra an num ſi non intendebat ſe obligare niſi illi qua pro feſſus eſt tenetur. nec illi quaꝫ profeſſus eſt. nec alij. ſed libere poteſt redire ad ſeculuꝫ. Si v̓o ſe in tendebat obligare ſaltem religioni in genere ſic pōt redire ad ſeculum. ſi tn̄ ꝯtrahit tenet matrimo niuꝫ. Si tacite ꝓfiteatur obligatur religioni. ſi ta men contrahit tenet matrimonium. Ratio. qꝛ tacita profeſſio prohibetur in religionibus etiā mendicantium. vt in dicto. c. ſolum. ſed ſolum expreſſa. ergo quando habentes poteſtatem incor porandi ſunt paſſi vt tacite profiteretur ſe obliga­uerunt illi. licet ipſe ex beneficio iuris non ſit preci ſe obligatus eis. Utrum requiratur ānus probatōis ſit conti nuus vel ſufficiat interpolatus? Rn̄. ẜm Bart. in l. interdum.§. quotiens. ff. de publi. requiritur an nus continuus. et facit prefatus tex. vbi ſeruus d̓r nouicius qui ſtetit in vrbe per annum continu um. facit. l. vnica. C. de profe. qui in vrbe conſtan. Naꝫ intermiſſione tēporis diuerſificātur mores opera hoīm. vt in. l. ſi non ſortem.§. libertus. ff. de condi. indeb. facit etiam quia quando iura faciūt mentionem de certo tempore debet intelligi de tē­pore continuo. vt nota. glo. ī rubrica. ff. de varijs tempo. preſcrip. et in. l. genero. ff. de his qui no. in fa. et per Io. an. in. c. j. de electio. lib̓. vj. videt̉ tex. in. c. cupiētes.§. ceteruꝫ. Ibidem ſequitur iſtā opi­nionem Io. de ligna. et poſt eum Panor. in. ca. ad apoſtolicam. de regularibus. Et adducit Panor. illud quod legitur et notatur ī. l. vbi fideiuſſor. ff. de ſolut. vbi formatur queſtio notabilis. Pone ſtatuto cauetur bānitum pro centum ducatis im­pune poſſe offendi. bannitur quis reſpectu vnius debiti pro quinquaginta. reſpectu alterius debi ti pro alijs quinquaginta. et concluditur po teſt talis offendi impune. quia exquo debita ſunt diuerſa debent coniungi ad faciendum vnum totum. et ſic eſt ibi caſus quinquaginta et quin­quaginta faciunt centum. et ſic in caſu noſtro: quia intermiſſio temporis minuit auſteritatem re gule. Quia durius eſt cōtinuare per annū cōtinu um qͣꝫ per ānum interpolatum. iſtud tene. qͣꝫuis Ber. Brix. et Specu. in tit̉. de ſta. regula. glo. regu. iur. ī regula eum qui certus eſt. li. vj. teneant cōtrarium. Uel ẜm alios dic loquitur quando quis per totum vnum annū probauit religiōem poſtea egreditur. qui poſtea rediēs oportꝫ ꝓ­bet iteruꝫ aliū annū. ſꝫ licite ſtatim recipi poterit. quia verū eſt et ſic ſerua. Utrum ſit neceſſariū nouicius deferat habi­tum illius religionis quā vult ꝓfiteri. an ſufficiat delatio alterius habitus. Rn̄. licet glo. in. c. ſu­per eo. de regula. arguat. tn̄ tenet Tancre. re quritur delatio habitus illius religionis quā vult profiteri. Et ita habet ꝯſuetudo eſt optima legū interpres. l. ſi int̓pretatōe. ff. de legibꝰ. Et defe­rant in monaſterio. quia extra monaſterium dela tio habitus cuiuſcūqꝫ nunqͣꝫ induceret tacitam ꝓ­feſſionem. d. cle. eos. licet poſſit talis cōpelli vel ad dimittendū habitū talem. vel ad intrandū mona ſteriū. vt no. Pa. in. c. vt clerici. de regula. ita vt ſupra.§. xij.