Seite
Uana gloria accipere. Clericus tn̄ et ep̄s poſſunt ſuſcipere legit­timam ſi volunt. teſtamentariā vel datiuam non poſſunt. Similiter oēs religioſi clerici vel ep̄i tenē­tur reciꝑe tutelam miſerabiliū ꝑſonarū. ſꝫ religioſi cum licentia ſuorū p̄latorū poſſunt etiam recipere legittīaꝫ. vt. xvj. q. j. mōachi. Et ſic ꝯcorda. lxxxviij. di. c. j. ⁊ fi. xvj. q. j. generaliter. xij. q. iij. Cyprianus. lxxxvi. di. ꝑuenit. Quid ꝑtinet ad officiū tutorū. Rn̄. tria. Primū vt pupillos a criminibus intactos cōſeruent. Se cundū ꝙ res eorū ab iniuria p̄ſeruent. xij. q. j. c. j. facit. l. j. ff. de tutel. Un̄ tutores dicti ſunt quaſi tui tores ī. d. l. j. Terciū ꝙ pecuniā eorū vel bona mo bilia que ad nihilū valent eis ẜuata cōuertāt in p̄ dijs. ex quibus ꝑcipiant aliquem fructū. quia ẜm Bar. in. l. tutor qui reꝑtorium.§. j. ff. de admini. tu. ſi tutor pecuniā pupilli non ponit in p̄dijs tene tur pupillo ad fructus quos poterat habere dedu ctis expenſis et periculis. Quod limita verū ſi po tuit emere. puta erant qui volebant vendere. vel alio modo licite lucrari poterat alias non. Idem dic vbi eſſet ſtatutū. vt Ianue ꝙ oīa bona mobi­lia diſtraherent̉ et venderent̉. vt de pecunia acqͥ­reret pupillus lucrū. Si tutor non fecit cū potue­rit tenet̉ ad intereſſe. Et Bal. in. l. fi. C. de condi. inde. et Iohānes de anania in. c. qꝛ in omnibus. de vſu. tenent ꝙ vbicunqꝫ olim tutor tenebat̉ fe­nerari de pecunia pupilli. ꝙ hodie cū vſure ſint ꝓ­hibite tenet̉ pecuniam pupilli ponere in iuſtā ne­gociationē ad partē lucri et dāni. Aduerte o tutor ꝙ ſi vis eſſe tutus. ꝙ non tenearis. nec tu nec he­redes tui ꝓ aliquo facto ꝓ pupillo illud ſac cū cō ſilio coniunctorū pupilli et facias poni in inſtru­mento. qꝛ conſiliū ꝓpinquoruꝫ facit p̄ſumptioneꝫ ꝙ dolus et culpa abeſt a tutore. ar. l. etiam. C. ſi tu tor vel cura. inter. ẜm Bal. in. l. pola. C. d̓ his qͥ. vt indig. De hoc vide quō tenet̉ tutor sͣ. Clericus xiij.§. v. et. vij. 3 Utrū tutor teneat̉ facere inuētariū de rebꝰ pu pilli. Rn̄. ꝙ ſic niſi cauſa neceſſaria vel iuſtiſſima impediat̉. tex ē in. l. tutor qui reꝑtorium. ff. de ad­mi. tu. Idem dic ẜm Bar. ibidem de curatore. et cauſa neceſſaria dicit̉ ẜm eundem Bar. ex parte tutoris morbus. puta quia podagroſus et huiuſ­modi impeditus eſt. vel ex parte rei. qꝛ non repe­rit̉ adhibita diligēs inquiſitio. Cauſa vero iuſtiſ­ſima dicit̉ ſi teſtator remiſit confectionem inuenta rij. vt ī. l. fi. C. ar. tute. Quod limitat Bar. vbi sͣ. niſi ex cauſa iudici aliter videat̉. vt in. l. in confir­mando. et. l. vtilem. ff. de confir. tu. Fallit hoc ī du obus caſibus in quibus non tenet̉ facere inuēta­riū ẜm Bar. vbi sͣ. Primus ſi cōſuetudo eſſet vt non fieret. Secundus ſi iudex ex cauſa remitteret qꝛ poſſet. Qn̄ tenēt̉ facere. ℟. ẜm Bar. vbi sͣ. ꝙ glo. ibi dem et cōiter doc. tenent ꝙ mox.i. qͣꝫ primum po­terit. facit. l. hec conditio. ff. de cōdi. et de. aliter vi­detur in dolo. Intellige ſi adminiſtrauit. alias nō Item non videtur in dolo ſi fecit illa que dilatiōꝫ non recipiūt. vel qͥ neceſſario p̄cedunt confectio­nē inuētarij. vt ꝑſcrutatio ſubſtancie hereditarie. vel ea que nullo modo poſſunt obeſſe pupillo. ſꝫ bene ꝓdeſſe. qꝛ talia agendo ante cōfectionē inuē­tarij nō p̄ſumit̉ in dolo ẜm Bar. vbi sͣ. Qualiter debet fieri. Rn̄. tex in. l. tutores. C. de 6 admini. tu. ꝙ in p̄ſentia publicarū p̄ſonarū. Glo. tn̄ ibidem dicit ꝙ ſufficit vnus notarius. p̄ſentia vero iudicis nō ē neceſſaria ẜm Bar. vbi sͣ. et cōi ter doc. niſi vt faciat fidē cōtra debitores noīm qͦ­rū noīa ſcribunt̉ ī inuētario. Et ita tene qͣꝫuis gl. in. d. l. tutor teneat ꝙ ē neceſſaria. De qͥbus dꝫ fieri inuētariū. Rn̄. tex. in. d. l. tu­ 6 tores. ꝙ oīm rerū.i. corꝑaliū ẜm Bar. vbi sͣ. et in inſtrumentorū.i. oīm iuriū incorꝑaliū. de qͥbꝰ ap parent inſtrumenta ſeu ꝓbationes in bonis pu­pilli. de alijs non. Quō mater ꝑdit tutelā filij. Rn̄. Pa. in. c. vxo­ratus. de ꝯuer. cōiu. ꝙ dupliciter. Primo ſi trāſit ad ſcd̓as nuptias. Scd̓o ſi incōtinenter viuit. de hoc eſt glo. quā ſequit̉ Bar. in autē. mr̄i et auie. C. qn̄ mulier tu. offi. fun. pōt. facit tex. in. l. fi. eo. ti. vbi reqͥrit̉ ꝙ pudice viuat. qd̓ no. gl. in. l. fideicō­miſſum. C. de fideicōmiſ. vbi vult ꝙ vxor relicta ſi incontinenter viuat ꝑdat legatū ſibi factū a ma rito. et aufert̉ ſibi tanqͣꝫ ab īdigna vel ex p̄ſumpta voluntate defuncti reuocat̉. qd̓ maxīe ꝓcedit ſi vi xit incōtinenter tꝑe vite mariti ip̄o ignorāte. ꝓ hͦ gl. no. in. l. ſororē. C. de his qͥ. vt īdig. Et p̄t inferri ꝑ hͦ ꝙ oēs penas qͣs trāſiens ad ſcd̓as nuptias in fra annū incurrit ꝙ et ip̄a ſimiliter qd̓ no. Sꝫ limi ta quo ad lucrū ꝑdendū. ſꝫ non quo ad penā aliaꝫ incurrendam. Ana gloria. Uno modo di cit appetitū di­gnitatis ⁊ excellēcie. ⁊ ſic ē idē cū ſuꝑbia ⁊ ē capitale viciū. qꝛ animꝰ directe mo­uet̉ ad dignitatē et excellētiā appetendā. Alio mō dicit appetitū laudis. et ſic ē filia ſuꝑbie. hec ex ſā­cto Bo. in. ij. di. xlij. q. ij. Utrum ſit mortale pctm̄. Rn̄. ẜm ꝙ colligo ex Alex. in ſcd̓a ſcd̓e. Et Tho. ſcd̓a ſecūde. q. cxxxij. et He. de gan. in quol. j. q. xxiiij. ꝙ vana gloria de ſe non dicit aliquid quod ſit contra charitatē dei vl̓ ꝓximi. Attamen dupliciter poteſt cōtrariari cha ritati dei. Primo rōne rei ſuꝑ qua querit̉ laus vel gloriat̉. Et hoc mō poteſt eſſe peccatum mortale tripliciter. Primo qn̄ gloriat̉ de re q̄ ē cōtra deū.ſ. que ē mortalis peccati. d̓ qͥbus dr̄ in psͣ. Quid glo riaris in malicia. Secus eſſet ſi gloriaret̉ de re pec cati venialis ſolū. quia ſic non eſſet mortalis vana gloria. Scd̓o ē mortale peccatū qn̄ id de quo glori atur p̄fert deo. ſicut ille de quo Ezechielis. xxviij. Eleuatum ē cor tuū. dixiſti deus ego ſum. Iſtud euenire ſolet qn̄ hō ꝓpter inanē gloriā p̄fert teſti­moniū hominū teſtimonio dei. puta ꝓpter gloriā humanā non ꝑdendam non confitet̉ deum vel ſi dem tꝑe debito. vel non vult p̄dicare vel dicere veritatē loco et tꝑe qn̄ tenet̉. Tercio ē pctm̄ morta le qn̄ ea q̄ ſunt ordīata ad gloriā dei. vt ſunt ſacr̄a et ea q̄ ꝑtinēt ad fidē ſpē et charitatē. pͥncipaliter facit ad gloriā ſuā. Unde dicit Aug. lib. j. de doc. xp̄iana. Ad fidē ſpem et charitatē tota militat di­