Sermo factus in die nonne conſequens fuit vt acerbiſſimodo lorum gladio iam ex tunc foderetur. que ta men leta cernebat geſtabat offerebatqꝫ qui ſe prius obtulerat deo patri in medio virginalis vteri mox ab inſtanti concepti onis ſue benedicte. Dic cur nōfit feſtiui tas apud latinos de ipſo Ioſeph virgina­li viro Marie nutricio gerulo pueri Ie­ſu fideliſſimo cui teſtimonium dat euange lica veritas iuſtus erat ei Ieſus ip̄e eſt deus benedictus mira res ſubditꝰ erat. et ita de plurimis eiꝰ excellētijs virtutibꝰ egregijs quemadmodum etate noſtra non nulli conſcripſerunt. Si gratitudo repen denda eſt deo coniunctōne eccleſie uo vnico ſummo pontifice ſponſo ſuo retributio cōuenientior qͣꝫ vt de virginali ꝯiugio ioſeph et marie fiat īſignis aliqͣ cele britas ī eccīa Dic vn̄ mos pͥmitꝰ īoleuit ardentes hodie ferrent̉ cerei et cādele et ſi ſit hoc fauore ritibus gentilium ꝓſerpinaꝫ quaſi ꝑditam cum facibus querentium Dic cur Maria que nuper ditata fuerat ex donis magorum non obtulit agnum diuitum erat oblatio? Dic qua arte qui bus indicijs cognoſcere poterat/ Anna ꝓph̓icum habebat ſpiricum vbi grandis ē de ꝓphetijs ſermo/ et ad interp̄tandum dif ficilis? Dic cur Iheſus dicitur nedum miſericors ſed ip̄a miſericordia cum tamē plurimos deſerat intanta miſeria ita vt plā gendum potius eſſe videatur dicendum Suſcepimus deus miſeriam et non miſe ricordiam ⁊c̄. Dic qualiter ſtat cum lib̓­tate vel meritis id qd̓ miſericordia dicit a poſtolus non ex operibus dictum eſt E ſau dilexi Iacob autem odio habui. et ite­rum non eſt volentis neqꝫ currentis. ſꝫ dei miſerantis. Nam ſi ſola miſericordia ſal­uat quid agit arbitrium qͥd proficit cona­tus eius ad meritum cuiꝰ vult miſeretur quē vult induat: Dic cur apud atheniē ſes templum mīe carebat ſimulacro nulli­qꝫ incluſa metallo forma dei inquit ſtatius mētes hītare pectora gaudet loqͥt̉ de mi­ſericordia. Multiplicata magis ac ma­gis videbatur ſtudioſitas ſpeculatrix huiꝰ modi queſtiones. vt de fructibus et vtilibꝰ miſericordie quibus modis conquiritur? quibus etiam ritibus animam purificat/ verbigenā. qͣlit̓ ad eius curiam appellatur a curia iuſticie/ quid in templo cordis eſt altare quid atrium/ quid ſancta ſanctorum quid cimiterium. et ita de reliquis etiaꝫ vſ­qꝫ ad curioſitatem vel garrule loquacitatiſ vicium/ cui dum morem gerere reſponden do pararet animus accōmode ſatis ad pre ſentis celebritatis miſterium horreſco re­ferens) lamentabilis de repente vox inſo nuit ex ore ꝓph̓ico clamans conquerens Corruit in platea ꝟitas. Obſtupui viſu ſubito gelidus qͣꝫ pererrat oſſa tremor. o luctuoſiſſimum o lugubre ſpectaculum videre veritatem que preualet. que ſuꝑ om nia vincit proſtratam poſitamqꝫ in ruinā et in ſignum cui contradicitur Hāc ſb̓­leuare miſericordia ſoror ſua nitebatur. Ita enim miſericordia et veritas obuiaue rūt ſibi. ſed obſiſtebat reclamabat triplex error velatus cortice iurium poſitiuoꝝ recte intellectoꝝ ad regulam diuini iuris catholice veritatis. Error prius abiicie bat prelatos ordinarios ne ſubleuarent miſericorditer veritatē Hoc inquit ad ve ſtrum nequaqͣꝫ officium pertinet maiores enī cauſe ſunt ad ſolam apoſtolicam ſedeꝫ referende allegabat gloſa cum concordan tijs decreti. Preclamabat error alter non poterat ſubleuari miſercorditer veri­tas niſi prius vel ſimul euocaretur et aſſi­ſteret aliquis qui ꝓſtrauerat ꝟitatem Sb̓ iungebat tertius error non eſſe curandum apud iudices fidei ſi veritas mores reſpi­ciens corruiſſet in plateis errant enim ta­lia ab eis que fidem reſpiciunt aliena. Submurmurabat quatuor inter hec hu­manꝰ timor cauete a ſcandalis ſi ſubleua­ueritis veritatem/ cauete ne cauſam et ſc̄m verum/ ex quo tn̄ ius oritur ponatis in me medium. alioquin mors imminet credite mors. Atuero miſericordia vt erat tota viſceribus affluens pietatis zelans ſuper veritate et animarum ſalute qͣꝫ optabat ꝓ­pheta dicens Corripiet me iuſtus in miſe ricordia et īcrepabit me inqͣꝫ iuſſit et ob teſtata eſt quatinus aduerſus tripliceꝫ hāc errorem peſtem improbam/ ceteris preter­miſſis inſurgerem/ neqꝫ enim aliud opus eſſe ſibi miſericordia gratius vel acceptiuſ affirmabat qͣꝫ ad extirpationem errorum emendationem errantiū opportune im­portune vigilanter intendere. exemplifica bat de mr̄ibus quos ego inquit miſericor dia taliter affeceram. tanto ſuccēderam veritatis zelo perſecutores ſuos torto­res/ tyrannos/ et interfectores/ non de­