Seite
De erroribus circa preceptū qua ſunt euidentia doctꝭ ad deum eſſe. Et hoc propter errores ph̓oꝝ ⁊ aliorum/ ſicut in propoſito de preceptis moralibus que licet ſint euidentia bene diſpoſitis in iudi­cio rationis tamē ex ꝯſuetudine ꝑuerſa et aliunde multi ꝯtingunt errores/ vt ſtoyci dixerunt eſſe opus maxime virtutis ſe int̓­ficere ⁊ in quibuſdam regionibꝰ dicunt eſ­ſe religioſum occidere parentes ſenes ⁊c̄. Item de multitudine vxorum de furtis ra pinis de adulterijs in quibꝰ errant homi­nes niſi ꝑ legem diuinā doceant̉ exemplū poſſet poni in caſu noſtro p̄ſenti ⁊c̄. No ta tamen qd̓ ad aſſentiendū catholice/ cui­cūqꝫ veritati quātūcūqꝫ ſciat̉ ꝑ exꝑientiaꝫ vel demonſtrationē requirit̉ fides infuſa­que monſtrat ⁊ oſtendit rationem obiecta lem credendi/ iſtam ꝙ deus talem veritatē tradidit aūt iuſſit per ſe immediate vel ꝑ ec cleſiam aūt ſcripturam ſacram. Nota qͦ modo nulla eſt noua hereſis/ ⁊ ꝙ determi­natio pape non eſt niſi declaratio vel adie­ctio pene. Nota ockam libro ſcd̓o prime ꝑ tis per totum. Nota quid eſt explicite de fi de illd̓ ſcꝫ quid vere ⁊ clare ſequitur ex his que ſunt pure de fide ⁊ explicite continen­tur in ſcriptura. Unde ꝙ xp̄us habuit uer­uos non explicite ſub hac forma. Simili­ter ꝙ non omnis mulier habens capillos ruſos non poteſt interfici a quocunqꝫ ſed ſequūtur euidenter ex ſcriptura. Nota q̄ nulla eſt querela dn̄oꝝ tꝑaliū quin poſſit ad conciliuꝫ deduci generale terminanda­ſi reducatur ad licitum et illiciti iuxta cō ſiderationem vltimam illius ſermonis/ ꝓ­ſperum iter. ⁊c̄. Deinde notanduꝫ eſt ꝙ in hoc actu plurime rationes ſunt inducte et ad declarationem ſecunde partis. Sed qm̄ alibi ſunt tā epilogando qͣꝫ laciori ſer­mone deducte iſtic committuntur Tan dem reuolando ad principiuꝫ recitabatur quemadmodum feſtus ad paulum ſe defē dentem dixit inſanis paule multe te litte­re ad inſaniam cōuertunt. Non inſanio. re ſpondit paulus optime feſte ſed veritatis. et ſobrietatis verba eloquens. De hinc cō uerſus ad agrippam credis inquit. Rex a­grippa/ prophetis/ ſcio ꝙ credis. Sic lon ge amplius habeo fas dicere vnicuiqꝫ vr̄m O reuerendiſſime patres et domini ac do­ctores omni ſapientia et doctrina pleniſſi mi/ ꝙ creditis ꝓphetis. Illi aūt teſtimoniū dant de decem p̄ceptis ⁊ de ſequelis eoruꝫ qd̓ diuina veritate fundata ſunt ⁊ ad credē dum. licet intelligātur imꝓpoſita. Gratias igitur agēs qꝛ patienter vt obſecratio facta erat me audiſtis. Sit exoro merces veſtra deus quia quid tribuam non habeo. Cre dite vt facitis veritati et tempore libera­uit vos ⁊ in eterna tabernacula ſua luce ꝑ ducet. Preſtante eo ꝑ quē veritas ⁊ gratia facta eſt Ieſu chriſto qui eſt deus benedi­ctus in ſecula. Amen. Finit. Alius ſermo eiuſdeo Contra aſſertōnes magiſtri Iohānis par­ni circa p̄ceptum Non occides. Portet hereſes eſſe ſicut dicit a­poſtolus.i. corth̓. xi. vt qui pro­bati ſunt māifeſti fiant in vobis ꝓbati inquam per fideꝫ in intel lectu per caritatem in affectu/ ꝑ exercitatio nem in effectū. Prouidentia nimiruꝫ diui ne ſapiētie/ que attingit a fine vſqꝫ ad finē fortiter ſuauiterqꝫ diſponit oīa. ſapīe. viij. non ſineret mala fieri. teſte aug. ſi non poſ ſet ſciret et vellet inde bona elicere diſpo­nens finem amoris ꝑuerſi ad finē finis bo ni atqꝫ glorioſi quod vidit apl̓us dum ait. Scimus quoniaꝫ diligentibꝰ deū omnia cooperantur in bonū. Et ſic omnia inquit Gr vido kartuſiēẜ vt etiā aliena mala īmo et ꝓpria dum ex peccato conſurgit quis hu milior. Fit aūt hic ex hereſibus hoc ſalu­bre quatenus ſicut corde creditur ad iuſti­ciam/ ita fiat ore cōfeſſio ad ſalutē. ad Ro. x. profitendo ſcꝫ fidem ſuam extrinſecus/ quod cadit ſub precepto obligante ad ſem per nō pro ſemper niſi caſibus certis/ qui poſſunt ad preſens quattuor nominari. Unus eſt coram infidelibus ⁊ tyrannis ſi cut tempore martirū. Alter coram perfidiſ hereticis vt tempore doctoꝝ. Tertius ad teſtificandū vel reſpondendū ſicut fit corā indicibus. Quartus doctrinaliter et iudi­cialiter erudiendū ſicut fit a prelatis et do­ctoribus. In caſu primo exercetur patien tia vti hymnus loquitur In ſecundo ſapi­entia ⁊ plerumqͣꝫ conſtantia/ iuxta dictum auguſtini. In tertio meritum acquiritur vt dum petrus reſpondit/ tu es chriſtus fi­lius dei viui dicit gloſa ꝙ fuit hoc ad meri tum. In quarto doctrinale ⁊ paſtorale offi cium exercetur. Io. x. ⁊ Mathei. vltimo et Malachie. ij. ⁊ petri. iij. ⁊c̄. Ex qua diſtin­ctione protinus elicitur ꝙ quia profeſſio