¶ Contra proprietarios ſicut vinū in penu/ aut bladum in horreo. Qd̓ ſi dixeritis ꝓfecto diē negatis ⁊ exꝑiētiā oppoſitā. ⁊ ꝯtradictoria ſiml̓ vera ꝯceditis. Cōtra quos nil amplis diſputandū dicit Ariſtote. niſi tales aūt in ignē ꝓijcere aut excecare. Quia idē eſt ꝓpijcere ⁊ nō ꝓpij cere illis. excecare ⁊ nō excecare. Negare gͦ nō poteſtis qͥn ꝓmiſſam pauꝑtatꝭ fidē violetis ⁊ ad vomitū reuertimini poſſeſſioniſ derelicte. ¶ Decimooctauo Augꝰ. necdū ꝯtentus eſt cōe eſſe veſtiariū/ aut dona ſeu mūera parentū ⁊ amicorū ſed etiā vult eſſe cōmunia oꝑa ſinguloꝝ qd̓ eſt maiꝰ dicenſ Nullus aliquid ſibi oꝑetur ſed om̄ia oꝑa vr̄a in vnū fiant. maiori alacritate ⁊ ſtudio qͣꝫ ſi vobiſip̄is faceretis. Caritas enī poſt ponit ꝓpria cōibꝰ. īmo ꝓpria neſcit. Et qͣnto ampliꝰ rem cōem qͣꝫ ꝓpriā curaueritis. tā to ampliꝰ vos noueritis in religione ꝓficere. qm̄ cōia curare caritatis eſt meritorie. ſua aūt ꝓpria nature reciproce. ¶ Decimo nono ꝓbatur hoc idem ꝑ illud quod ſequi tur in regula. Conſequēs eſt enī vt qͥ filijs ſuis in monaſterio cōſtitutis aliquā ꝯtulerint veſtē ſiue quodlibet aliud inter neceſſaria deputandū illud nō accipiat̉ occl̓te. ſed ſit in ptāte prepoſiti vt in rem cōem redactū cui neceſſariū fuerit p̄beat̉. Maior aūt rō cōitatis videt̉ eſſe de bonis eccīe cōmunibꝰ qͣꝫ de ipſorum parentum donarijs. que ex proprio ꝓceſſerunt eorū. Ergo ſi ꝓprium ꝓhibet in ſecundis. ſequitur etiā ꝙ in primis. ¶ Uiceſimo oſtenditur hoc ipſum per Hugonem exponentem hunc paſſum. In cōmuni omniū vita inquit cu iuſmodi eſt religionis cōuerſatio. nihil licꝫ recipi. nihil occulte retineri. Alias iam nō eſſet cor vnū ⁊ anima vna ſi non eſſent omnia cōia. vbi aūt omīa cōia nulla ſunt propria. Dic mihi queſo. nōne regulā Auguſtini vouiſti; nōne vitā regularem ſcd̓m eā tenere promiſiſti: nonne omnia predicta dicit eſſe cōmunia? Ergo neceſſario aūt illam ꝓmiſſam non tenes votifragus. aut nihil penes te ꝓprium habes. alias regularis non es ſed magis irregularis. Cū enim ni hil retinet̉ dicit Hugo/ proprium. auaritia reſtringitur. inuidia religatur. ⁊ omne fomentum diſcordie ſuperfluum reſecatur caritas vnanimis connutritur. ⁊ paupertas deuota cuſtoditur. Et dū non licet terrena retinere cogitur amplius celeſtia cogitare. tractare. diligere. tanto minus enī ſuperna diligit quis/ qͣꝫto magis in infimiſ delectatur. ¶ Uiceſimoprimo/ proprietas repellitur Hugonis auctoritate. Sūt inquit qui grauiter turbantur inter fratres cum non licet donaria retinere parentum. amantes ſeruare munuſcula ſuorum/ ⁊ in proprio delectantur. Adeo enim ſepe inardeſcunt vilibus ⁊ paruis iſtis oblectamen tis vt eorum occaſionibus ſoleant turbare concordiā fratuꝫ. quod perſuaſione diabolica fieri dubium non eſt qui in eo tentat in quo magis ſe preualere cognoſcit. Propterea diligenter omnia terrena calcā da ſunt que caritatem fraternam turbare poſſunt vi ſit laqueus contritus ⁊ nos liberati ſimus. ¶ Uiceſimoſecundo ſuperaddit Hugo ſupradictis ꝙ frater qui munuſ acceptum celauerit furti iudicio condemnet̉. Parum dixi īmo certe ſacrilegio/ qd̓ peius eſt qͣſi iude ſimilis factus proditori Prodit enī conuentū totū/ cum rem eius cōem eccleſie de ſinu caritatis ſubtrahit in ꝓpriū vſum. Ueriꝰ dixerim ꝓdididit ſeip̄m cū retroſpicit ad abiectū ſeculū/ ⁊ regulam violat ⁊ votuꝫ. Ergo ſi furtū cōmittis ẜm Hugonē/ ſeruando ſeculare donariū/ nun qͥd erit ſacrilegꝰ qui de cōi ſacro ꝓpriū ſuuꝫ facit. In cōmuni dederūt fundatores. ⁊ ni ſi in comni retinere potes cum ſalute. ¶ Uiceſimotertio lauacrū corporis infirmi ⁊ lotionē veſtiū curioſam ꝓhibet Auguſt. in regula fieri ẜm ꝓprium arbitriū fratrum ſed magis prepoſiti vt etiam ſi nolit frater faciat iubente prepoſito quod illi expedit pro ſalute corꝑis. Et ſi velit negāte illo n̄ faciat vt nō obediat ſue cupiditati. Cū ergo beatꝰ pater Auguſti. cuꝫ regula vota ꝓ miſſa maximus ⁊ primꝰ ſit p̄poſitus poſt deum/ regularibꝰ filijs ſuis canonicis p̄ci piēs in tot locis ⁊ paſſibus omnia habere cōia. ⁊ in ꝓprio nihil. ſequitur ꝙ illi parendū eſt ⁊ non ꝓprie laſciui. qm̄ Hugone te ſte non ornat nitor corporis aut veſtiū ſed moꝝ. ⁊ ſpūalis magis querenda eſt mundicia qͣꝫ corꝑalis. Si ergo ꝓpria libido ꝓhibet̉ in lotiōe veſtꝭ aut corꝑis rōe obedīe ꝓmiſſe q̄ ꝓpriā abiecit voluntatē qͣre etiaꝫ n̄ ꝓhiberet̉ ꝓpͥetas pecunie ⁊ iocaliū/ repu gnās voto pauꝑtatꝭ/ caritatiqꝫ frat̓ne. mul to minꝰ rōabile videt̉ ī forēſibꝰ ⁊ aliēis ꝓpͥ uꝫ licer̄ cuiꝰ mōi ſūt fortune. bōa ī ciſta/ aut ī camera ẜuata/ qͣꝫ ī ꝓpͥa corꝑis ſanitate lōge magꝭ ncc̄aria. ſꝫ in iſta ſcd̓a ꝓpͥa volūta
