excoicationis res d̓ tertio ordīe qͥ ꝯtinentes di cunt̉. de ſen. ex. cū ex eo. Quadra geſimuſquintus: oppones ſeu impugnas lr̄as pape nouit̉ ele cti etiā ante coronationē ſuā excōicatus eſt ꝑ exuagantē. xi. Be nedicti. q̄ incipit: quia nonnulli. Quadrageſimuſſextus: verberas clericū diabolo inſtigāte: pu ta ex ira aut aīo vindicadi vl̓ vl ciſcēdi ſe ī eo: ip̄o facto ē excōicatus. xxvij. q. iiij. ſi qͥs ſuadēte dia bolo. ⁊ d̓ ſentē. ex. cū illoꝝ. Et nō tanter d̓r inſtigāte diabolo ⁊ ex ira. ſecus ſi iocoſe aliqͥs clericum in ludo honeſto offenderet: non aīo iracudo nec ex malo ꝓpoſito nō incidit excōicatiōeꝫ. d̓ ſen. ex. cū volūtate. Dicit̉ etiā anīo vlciſcendi ſe in eo: qͥa ſecꝰ ſi de māda to ſuꝑioꝝ qͥs capiat clericum incorrigibilē vt ad iudiciū eū ꝑtra hat. Talis eī nullā ſnīam incur rit. vt d̓ ſen. excō. vt fame. Nā ta les pn̄t etiā ab eccl̓ia extrahi etiā violenter. vt d̓t glo. ibidē. Suꝑ hec dicta p̄nt excuſari mgri p̄la ti: ꝯſanguinei ⁊ alij ī iure exp̄ſſi: qͥbꝰ ꝑmittit̉ correctio clericoꝝ. qͥ ſi etiā aīo iracūdo clericū verberāt ⁊ de correctiōe actu nō cogitāt: excuſant̉ ẜm Hoſti. Nō em̄ pn̄t dici ex ira corrigere clericos: cū dolꝰ nō aſſit. ⁊ ꝑ ꝯn̄s nec vio lentia. ſuffic̄ em̄ ꝙ correctōeꝫ habeat ī habitu. Quadrageſi muſſeptimꝰ: de iſtis laicis qͥ collectas tallias ⁊ onera īponūt eccl̓iaſti. cis ꝑſonis: ab ipſis ſuoꝝ ꝓuentuū vl̓ bonoꝝ dimidiā decimā ſeu viceſimā extorquētes. de immū. ec. clerici. li. vi. Quadrageſimuſoctauꝰ de p̄latis ⁊ de illis ꝑſonis qͥ hmoi laicis elemoſynas vl̓ collectas q̄ſcunqꝫ ꝑſoluūt: vt habet̉ ibidē. Hodie ꝟo ſolū locū hꝫ in exigētibꝰ laicis qͥ ſoli incidūt in excoicationē: nō tamen hꝫ locū in ſoluentibꝰ vl̓ recipien tibus a ſponte ſoluentibꝰ. vt de immū. ec. quoniā. in clem̄. Quadrageſimuſnonus: ꝑcutiēs alique qui nouiter eſt religionē ingreſſus: licet nondū ſit ꝓfeſſus: incidit in excōicationē. de ſen. exco. religioſa. li. vi. Quinquageſi mus de illo qͥ lꝫ nō madauit ꝑcutere clericuꝫ: aliqͥs tn̄ noīe ſuo puta familiaris eius vl̓ ꝯſangui neus ꝑcuſſit clericū ⁊ ille ratum habuit poſtea: excōicatione īcur rit ip̄o facto. d̓ ſen. ex. cū qͥs. li. vi. Alios caſus quere ſupra in cap̄. de ſacr̄o pnīe. Et quia dictū eſt in.xlvi. caſu ꝙ non om̄is percutiens clericū incidit in canonem late ſnīe. Ideo videndū eſt breuiter ꝙ qͣttuordecim ſunt caſus in qͥbus ꝑcutiens clericū nō incidit in excoicatōeꝫ. Primo quan do qͥs ignorabat an̄ clericus eēt puta qͥa comā nutriebat. d̓ ſen. ex. ſi ꝟo. Scd̓o ſi nō defert habi tū vl̓ tonſura nec aliqͥd d̓ clerica tu oſtēdit: ſi tertio admonitꝰ nō ſe corrigat. de ſent̉. ex c. cōtingit. ⁊ ca. in audientia. Tertio in clericō qui cōtempto habitu fert ar