De irregularitate cōmiſſionē ꝓcuratori ep̄i: vt ſuꝑ his faciat iuſticiā. talis notarius eſt irregularis. qd̓ ꝓbat ex eo: qͥa talis non hꝫ facere qͥcqͣꝫ ex officio ſue iuriſdictōis. qͦd reqͥrit illa decretalis. Sit gͦ ep̄s cautus vt nō inijciat laqueū clericis. vnde cōmittat iſtā iuriſditionē laico ꝑ ſeip̄m īmediate ⁊ ꝑ aliū laicum: nō autē ꝑ clericū. Et ſcias ꝙ hoc nō ſolū veritatē hꝫ in p̄lato habente iuriſdictionē tꝑalem rone bn̄ficij: ſed etiā rōne patrimonij ẜm Nouellatorē ibidē. ⁊ quod plus eſt: dicit idē. ꝙ exquo clerici tales cauſas ſine metu irregula ritatis pn̄t alijs delegare. ſatꝭ vi det̉ ꝙ ſi laicus talē iuriſdicioneꝫ hn̄s ſed ꝓbabilē: cauſas ſangui nū criminat̉: poterit hoc nō obſtante ordīari. qͥa nō fit irregula ris ea rōne. Caueat gͦ p̄latus cū interrogatꝰ fuerit a iudice ne reſpōdeat. malū eſt ſi ille malefactor remāſerit īpunitꝰ. nā tūc eēt irregl̓aris. vt d̓ exceſ. p̄la. ex lr̄is. Triceſimanona regula. Si iudex hn̄s latronē captū querit de aliqͦ perito qͥd d̓beat fieri de tali. ⁊ ille rn̄det talē eſſe morte puniendū vl̓ ſil̓e. iudex autē ſecutus eiꝰ ꝯſiliū latronē punit ad mor tē: irregularis eſt ꝯſulēs. qͥa fuit in culpa ī caſu qͥ de facto nō erat rn̄dendus. vt de exceſ. p̄la. ex lr̄is Si tn̄ nō eſt caſus de fcto: ſed iu dex querit ſimpl̓r qual̓r ſint tales puniēdi. ⁊ clericꝰ rn̄det ꝙ ad mortē vl̓ ad fanguinē. Si reſpō dens rn̄det ẜm verā iurꝭ ſnīam: vt exꝑtus iuriſcōſultꝰ: nō eſt irre gularis. ⁊ maxīe ſi extra iudiciū. vt d̓t glo. in dicto. ca. exlr̄is. Si aūt errās ī iure dixit. cū tn̄ alit̓ iu ra diſponāt: irregl̓aris ē. vt colli git̉ ꝑ ⁊ vilhelmū in ſpeculo. ti. ij. §. iuxta ꝓpoſitōis. Si aūt qͥ nō reputat̉ iuriſcōſultus interroga uit. rn̄det nō vt iuriſcōſultus: ſꝫ ſimpl̓r d̓t qͥd de talibus ſentiat. nec p̄ſumit ꝙ iudex eius ſequat̉ reſpōſionē: nō eſt irregl̓arꝭ. exqͦ nō rn̄det ad caſum qͥd ſit d̓ fcto Nā ſi ꝯſuleret ad caſum de facto irregl̓aris eſſet ẜm Raymun dū. Quadrageſima regl̓a. Suſ penſus ab officio celebrando fit irregl̓is. vt. xi. q. iij. ſi qͥs dānatus. ⁊ c. ſi qͥs epiſcopꝰ. in ꝯcilio. Et licet illi canones loquunt̉ de excōicato ſcienter ⁊ in cōtemptū clauiū celebrante. hodie tamen idem irregularis ē in ſuſpēſione a diuinis. vt de re iudica. cū eterni. ⁊ de ſnīa excō. cum medicina lis. lib. vi. ⁊ in hoc caſu ſolus pa pa diſpenſat. vt notauit ⁊ vilhel mus in ſpecl̓o. ti. ij.§. nūc de ep̄i ſcopoꝝ. ver. eſt inquā Suſpen ſus aūt a beneficio tm̄ non ſit ce lebrādo irregularꝭ. quia hoc nul lo iure cauetur ẜm Innocentiū. de electiōibꝰ. cū in cunctis.§ cle rici. ⁊. c. ſtatuimus de cōceſ. preben. quia diuerſitatem. Minori quoqꝫ excōmunicatiōe propt̉ participationē excōmunicati in locutione vl̓ ſimilibꝰ ligatꝰ. licet