circa predicta. peccatū mortale eſt ẜm ius poſi­tiuum. vt vbi eſt ep̄is vel inferio ribus pape interdicta diſpēſatio nullus diſpēſat niſi ſolus papa. vel is cui ſpecialiter commiſerit. Si vero non eſt interdicta pote ſtas diſpenſandi. tunc poteſt Hec archidyaconꝰ. Pro iſta ſen tentia faciunt multa iura. vt de hereticis. excōmunicamus.§. ſa­ne. de ſentētia excōmunicatiōis. nuper. c. a nobis.. ca. illoꝝ de ſponſalibꝰ. apud. xvi. q. j. ſunt nonnulli. ff. ex quibꝰ cau ſis maiores. l. necnon.§.i. nam et apoſtolus dicit. Omnia mihi li­cent. xi. q. i. aliud. Et ex his patet qꝫ lata ſit poteſtas epiſcoporū. quia omnia poſſunt: niſi expreſ­ſe ꝓhibeantur Sunt autē mul ti caſus in iure expreſſi in quibꝰ eis concedit̉ autoritas diſpeſan­di. quos licite ſcripſit vilhelmꝰ in ſpeculo iuris. de quibꝰ hic ſu­perſedere cenſuit ſcribētis ſeduli tas. ſciens qꝛ ep̄i non egēt vt qͥs eos doceat: ſed ipſi aliorum ſunt doctores. i. q. vij. ꝯuenientibꝰ. p̄­ſertim cum preſentis opuſcl̓i pͥn cipalis intentio fuerit ſimplicibꝰ ſimplicia tradere rudimenta. perfectis ſubtilia: vt cum apoſto io lac potū daret non eſcam par uulis. propter quod etiaꝫ ſtilus eiuſdem non in doctis aut per­ſuaſibilibus humane ſapientie verbis ſed in doctrina ſpiritꝰ ex currit. eo iuxta Iſido. de ſum. bo. lib̓. iij. Horret ſacra ſcriptura ſpumeum ſapientie ambitum. Ignoſcant igitur doctores ſuꝑ ſtili materie ruditate: que non ipſis ſed ſimplicibꝰ dirigit̉. Gra­ti ſint ſimplices quorum profe­ctui preſens opuſculum deſtina tur. Sed ipſi reuerēdiſſimi pa tres domini archiepiſcopi: ep̄i: ceteriqꝫ prelati doctores magi­ſtri ſi qua bene ſcripta in preſen­ti tractatu inueniant approbare dignentur gratioſe. que vero du bioſa: vndoſa aut perplexa de­clarent: delucident interpreten tur. Inſuper que minꝰ bene po­ſita fuerint corrigant emēdent occupationi potius qͣꝫ ignoran­tie aſcribentes errorem. Teſtis em̄ deꝰ eſt angeli eius me gra­uibus arduis ſolum diuer­ſis: verumētiam ſibijnuicem ad uerſis protunc occupatum fuiſ­ſe negocijs. niſi pia duxiſſet ma num ſedulitas: niſi diuine gratie miſeratio animum laceſcitum fortaſſet. nequaqꝫ naufragoſa imbecillis animi tūba proprijs conatibꝰ ſub anhelo pectore ſa­lutarem euecta fuiſſet ad portū­Hortor poſtremo vt quiſquis iſta legeris: mei peccatoris recor deris. exorans dn̄m vt non pro tam īduſtrioſo labore qͣꝫ pie mē­tis deuotione bone voluntatꝭ affectu cunctis chriſtifidelibꝰ ꝓficere conabar mercedē perpe­tuā omnibꝰ fidelit̉ in vinea ſua laborantibꝰ ꝓmiſſam largiri dig­netur tempore oportuno.