Sermo ſeptē ꝯcluſionū fratris Iohānis capet ordīs mīore de obſeruan̄.ſacre theologie profeſſoris.Rima concluſio. Deus nunꝙͣ dimittit hominē facientē qd̓ in ſe eſt ſine remedio ſalutis etiā ꝓ ꝑuulis hec Sco. d. j. q. vl̓. quarti.pꝫ ī btā barbara faciēte qd̓ ī ſe eſt idola muta deſpiciēdo ſubtiliter de malo exēplo deoꝝ derel̓icto quibeſtialiter in hac vita viuebant diſputando Et miſſus eſt ad eam Origenes doctor maximus qui eamplene xp̄i fide erudiuit et habūdantius poſt a iohāne baptiſata et angelis pleniſſime ante a xp̄o eiusſponſo. Hoc idem patet in illo qui libenter integram confeſſionē faceret ſed multa oblitus eſt peccata mortalia q̄ ſciuit eſſe mortifera. Et al̓ia ignorat eſſe mortalia et ſunt ſi talis faciat qd̓ in ſe eſt.fructiferā faciet confeſſionē per quā inueniet verāremiſſionem etiam ſi non omnia confiteatur.Ecunda concluſio. Non repugnat hanc ſacram virginē veritati theologice jmo cōſonat a iohāne baptiſta comprehenſore fuiſſein hac mortali vita viuentē baptiſatā. patꝫ per Origenem ſupra patet etiam in conſimili ſꝫm Scotumin quarto. d. quarta. q. ſexta et Thomā ibi. d. quītaꝙ Angeli et cōprehenſores ſi baptiſant hoc faciātvtiqꝫ ex mandato dei. Et nota ſꝫm eundē ꝙ quātofuerit ceteris paribꝰ melior ſacerdos baptiſans autconſecrās ſiue alia ſacramēta adminiſtrans: tātobaptiſatus aut alius pro quo miſſa d̓r pōt reciperemaiorē gratiā. dicit in quarto. d. xiij. et allegata et