quos ꝓ tūc nō peccare noua trāſgreſſiōe ꝯcors eſt omniū rōe ſapiēciū ſentēcia Notāt̉ diximꝰ ſi pollu cio ſit inchoata ⁊ ꝑfecta in ſompno qm̄. poſſꝫ aliq̓s vigilans īpurū hr̄e deſideriū ſe polluēdi qͦ vigēte caderet ī ſompnū ī qua ſua pollucio ꝯpleret̉ pt̄ ſil̓r pollucionē in ſompno inceptaꝫ expergiſcens male ꝯſumare Conſtat aūt in hijs caſibꝰ radicē polluci onis eſſe liberā atqꝫ flagicioſaꝫ ꝓpt̓ quā opꝰ illud obſcenū imputatur ad culpā At vero ſi vtrobiqꝫ fuerit in pn̓cipio ⁊ in fine carencia rōnis. vſus aut ꝯſenſus. liber erit utiqꝫ tl̓is actus eciam ſi uigilādo compleret̉ a culpa mortl̓i. Palā eſt racio qꝛ lib̓tate carebit. poterit forſitan peccare aliquis pꝰmodū ꝯplacēdo ſibi ī tl̓i uoluptate ꝓbroſa quā an̄ n̄ hūit nō ob inde tn̄ redderet̉ prior actꝰ pollucionis culpabiliter vicioſus poſſet eciā in aliquo place̓ ẜm Tho. non qꝛ voluptas eſt ſꝫ ſanitatē nat̉e affe̓t ⁊ exoneracōeꝫ abſqꝫ ſui qui patit̉ ꝓcuracōe l̓ ꝯſēſu Deniqꝫ non ꝯſulūt ſancti ꝙ debeat uiolent̓ fluxus ille dū uigilando ſentit̉ iam effluens coherceri. qꝛ ul̓ eſſet fruſtra conatus huiuſmodi ul̓ nat̉e ſupra modū grauatiuus Confirmacō oim̄ iſta ē. ꝙ actus exterior nullū pcc̄ꝫ ē ṅ d̓noīacōe ītrinſeca plus qͣꝫ vrina q̄ nō ꝓprie dicit̉ ſana ſic nll̓ꝫ ꝓprie dicit̉ aīe pcc̄ꝫ dū lib̓tate n̄ utit̉ nec erit tc̄ actꝰ ext̓ior uicioſꝰ. neqꝫ tn̄ negabiꝰ qṅ ꝑ cͣpulā a̓ ꝑcogitacōꝫ illece brā iugilie. poſſꝫ a̓q̓s ī hāc diaboli ſordiciē p̄cipita̓i