mortem ſaluari poteſt: in. c. jterauit. de conſe. di. ij. Econ tra aduocatꝰ criſti rn̄dit. Tribulato cōpatiendū eſt: qualis eſt xp̄s qui ait. Triſtis eſt aīa mea. Math̓. xxvj. Ergo affli­cto non eſt addenda afflictio. vij. q. j. c. ꝑcuſſio Ad hec aduocatꝰ generis humani verum dicis. Verūtamē meliꝰ eſt ut vnus homo moriat̉ ppl̓o ne tota gens ꝑeat. Ioh̓is. xj. Glo. corꝑaliter et ſpūaliter. Cōcordant in hac ſnīa omnes conſiliarij et judices: et dicunt xp̄o jeſu in medio iudicij con­ſtituto. Dn̄e jeſu diſpōne domui tue. Eſa. xxxviij. qꝛ morierꝭ et non viues. Nam hodie morieris ſalute generis humani et non poteris euadere mortē. Appellatio enim qͣꝫ facit mr̄ tua in hoc caſu non pōt habere locū: vt dictant leges: id qd̓ ſemel approbatū eſt retractari non debet. jnſtitꝭ. Ex qͥbꝰ ſua ni cauſa poſſūt.§. Semel. Eſt igitur ſnīa hec vel ſimilis. Nos pylatus: ſenatꝰ et imꝑatoris vices gerēs in re­gno iudeorū. Volumꝰ et mandamꝰ aucͣte qua fungimnr ac diffinitiuā ſnīam damus et iudicamꝰ iuxta pͥncipū et leges judeorū decreta: Ieſum natum ex Maria v̓gine r flagellatū ſpinis coronatū: veſtibus albis illuſum et purpura indutum: cum Ieſma et Diſma latronibus ad locū iuſticie duci: et in medio ipſorū: dictante triplici lege: crucifigi: tali et for­ma vt idem moriat̉ cum latronibꝰ. Ieſus aūt nudita ſnīa ce pit ꝯtriſtari meſtꝰ eſſe: Math̓. xxvj. Et ait illis: En morior nihil mali fecerim. Daniel̓: xiij. Actū ſnīam rep̄hendit ſed ſe hūiliter ſubiecit eidem. Et hoc duplici rōne. Prima eſt qꝛ ſnīa plurimorū debet p̄ualere: ꝓut in. c. Si tranſitus. di. lxxix. Scd̓a qꝛ aucͣtas magna eſt iudicū: et facit tenere qd̓ al̓s teneret. ff. de his infamie. Furti.§. Quibꝰ. Tan dem etiā dixit illud Actuū. xxj. Mori ꝑatus ſum in hieruſalē. Sicqꝫ cōcluſum eſt ẜm dictamē triplicꝭ legis: qd̓ eriſtꝰ debꝫ mori: vt fuerūt v̓ba thematꝭ. Qd̓ prenoſcens xp̄us dicere potuit meſtiſſime mr̄i ſue tanqͣꝫ cordaliſſime pre oībꝰ mortē ſuam deplangenti. Noli turbari mater mea: quia neceſſario ſubeo mortem voluntaris multis de cauſis: de quibus erit