Dlogus Incipit ꝓlogus in librū duodecim prophetarum. Onª ideꝫ ordo eſt duodeciꝫ ꝓphetaruꝫ apudᵇ hebreos ꝗ ēᶜ apd̓ noſ. Un̄º ẜmᶜ id qd̓ ibi legit̉: hicᶠ quoqꝫ diſ poſitiᵍ ſunt. Oſeeʰ comaticusˡ ē ⁊ᵏ quaſi per ſentētias loquēs Io helᵐ planꝰ in principiis in fine ob ſcurior: ⁊ vſqꝫⁿ ad malachiā hn̄t ſinguli ꝓprietatesᵇ ſuas: quēᵖ eſdram ſcribā legiſqꝫ doctorem hebrei autumātⁿ. Et quia longū eſt nūc de omnibꝰ dicere hoc tantuꝫ vos opaulaʳ ⁊ euſtochiū admoni tas ſcire volo vnūᵗ libruꝫ eſſe duodecim ꝓphetarū ⁊ oſee ſynchro nōᵘ eſaīe malachiāˣ vero aggei: ⁊ zacharie fuiſſeʸ tꝑibꝰ. In ꝗbusʸ aūt tēpus non prefertur in titulo: ſub illisª eos regibus ꝓphetaſſe: ſub quibus ⁊ hi qui ante habent ti tulos ꝓrophetauerunt. Item alius prologus. Egule ſunt he: ſub quibus ſignificationibꝰ nominū: ad quas tribꝰ per ꝓphetas ẜmo domini dirigatur. Incipit expoſitio in ꝓlogū. xij. ꝓphetarum. On idē ordo ⁊c. Iſte ꝓlogus communis eſt. xij. paruis ꝓphetis ⁊ hꝫ quatuor ꝑticulas. In prima tangit̉ apud hebreos ⁊. lxx. diuerſitas ordinis pro phetaꝝ cum dicitur. Nō idē eſt ordo ⁊c. In ſecūda oſtēditur ꝙͣ variū habēt modū ſcri bendi: ibi. Oſee comaticus eſt ⁊c. In tertia ſubdit̉ eorum collectio ī vnū: ibi. Et quia longū eſt ⁊c. In quarta diſtīguūtur tēpora ꝓphe tationum. ibi. Et oſee ſynchronon eſaie ⁊c. His viſis littere inſiſtamus. b Apd̓ hebreos quoſ hieremi. imi tatur. t Qui eſt apud nos latinos ẜm lxx. interp̄tes. vn̄ dic̄ gl. Ordo. xij. ꝓph̓aꝝ ẜm. lxx. tal̓ ē oſee: amos: micheas: iohel: abdias: ionas: naū: ab achuc: ſo phonias: agge zacharias: mala chias. Scd̓ꝫ be breos vero quos bier. ſequitur tal̓ ē ordo oſee: iohel: amos: abdias: io nas: micheas: na um: abachuc: ſo phonias: aggeꝰ: zacharias: mala chias. d Unde. qͥa ſcꝫ apd̓ hebre. quos ſequimur ſunt ta liter ordinati. e Scd̓m id qd̓ legitur apud hebreos. f Hic.i. in iſta tranſ latiōe qua modo cōiter vtitur eccleſia. g Diſpoſiti ſunt. ante tranſlationē iſtā cōiter currebat editō. lxx. b Oſee. Sicut aitiſido. ethy. vij. Saluator aut ſaluās interp̄tatur: dū em̄ iram dei in populū iſraelem ob crimen ydolatrie ꝓphetaſſet: domui iude ſalutē ꝓnūciauit: ꝓpter qd̓ Ezechias rex iuda ſublatis ydo lis que precedētes ꝯſecrauerat templū dn̄i purgaſſe ac purificaſ ſe moſtratur. i Comaticus eſt. interlinearis.i. abbreuiator: ꝑ qd̓ tangitur ꝓprietas comatis. eſt em̄ coma pūctata ꝓlatio oro nis per minores deciſiones: vt ore: genis: oculis: per idē mētiris adeſſe eloquio: forma: nobilitate cares: ecce quelibet deciſto ſiue particula orōnis parū valet per ſe. ſꝫ oēs inſimul aggregate red dunt perfectū ſenſum. Colō aūt eſt punctata ꝓlatio ẜm maiores deciliones que perfectū reddūt ſenſum ſed nō perfectā ſententiaꝫ ſicut dictū eſt ſupra in ꝓlogo ſuꝑ eſaiā. Dicitur ergo abbreuiator. qꝛ breues habet clauſulas quaꝝ quelibet ꝑ ſe nec ꝑfectū ſenſum reddit nec ꝑfectā ſententiā. Unde cū hiero. dixiſſet. Oſee comaticus eſt. expoſuit ſeipſum dicens. k Et. pro id eſt. l Quaſi per ſententias loquēs. licet em̄ quelibet clauſula videa tur cōpleta repreſentare ſentētiā. tamē ſuſpēditur ſentētia vſqꝫ ꝑ cōpleta totalem orōnem. ſicut patet in cōſtructōe ſuſpēſiua. ꝟbi gratia. O ſee.i. dicitur. Vade. ecce. q. vna ſētētia. Sūme tibi vxo ſem fornicationū. ecce quaſi alia ſentētia. Et fac filios fornicatiQuotienſcunqꝫ ad deceꝫ tribus tēditur prophetia: ſub hus nomī bus deſignantur id ē effraiꝫ ſama ria iſraelioſeph: iezrael: bethel be thauen: ⁊ interdum iacob. Quādo auteꝫ ad duas loquitur tribus ſub his nominibus ſermo profer tur id eſt iuda hieruſalē beniamin domus dauid: ⁊ interdum iacob. Aliquotiens iſrael ad totas duodeciꝫ tribus refertur. Duplex eſt apud hebreos ſententia de his qͣ tuor verſibus: qui in capite ſunt prenotati. Pleriqꝫ enim dicunt ꝙ ab eſdra ſcriba in omnibus pro phetis ſic fuerit intitulatum: vt preſcripto vniuſcuiuſqꝫ nomine prophetia cuius ſit ſequens noſcatur. Ipſe eſt autem eſdras: qui vltimus prophetarum malachie nomine ſcribitur Alij vero dicunt ꝙ ab ipſis prophetis per ſpiritumſanctuꝫ vt cetera ſunt cōſcripta. Incipit prologus in librum oſee prophete. Emponbust orie ⁊ ioatheº achaſ ⁊ exę chieᵈ regum iuda. onum. ecce quaſi tertia ſententia. ⁊ tamē nondū cōpletur vſqꝫ ad finem ꝟſus cū dicitur. Qꝛ fornicās fornicabit̉ terra a dn̄o. Unde ſic intelligē da eſt gloſa que dicit. Comaticꝰ.i. diuiſus. ſupple ꝑ clauſulas. eo ꝙ in ſingulis clauſulis diuerſas vel plenas ſentētias dicat.i. dicere videat̉. Aliter exponitur. Et qͣſi ꝑ ſententias loquēs.i. ꝓ fundas ꝟboꝝ ītelligē tias ẜm ꝙ hug. d̓ ſanc. vic. diffinit ſnīam dicēs Snīa eſt profundior in telligētia que niſi expoſt tione vel interp̄tatiōe n̄ inuenitur. vide ī ꝓlogo eſai. de col. ⁊ comatibꝰ. m Iohel planus ī prīcipijs.i. in prīcipio: plu rale ponitur ꝓ ſingulari Nota ꝙ principiū ⁊ ini tiū differunt. Initiuꝫ ꝓ prie dicitur ante qd̓ no eſt aliud. principiū autē poſt qd̓ eſt aliud. ⁊ ſic mediuꝫ quodāmō dicit̉ principiū reſpectu finis ⁊ ideo dicitur planus ī prīcipijs.i. in initō ⁊ me dio. ⁊ ī fine eſt difficilis n Et vſqꝫ incluſiue. o Proprietates.i. proprios modos ſcribēdi. Eſdram ſcribā. i. Et dre. vij. Ipſe eſdras aſcēdit de babylone ⁊ ip ſe ſcriba velox. eo ꝙ legē moyſi cōbuſtam velociter reꝑauit. vel quaſ dam figuras inuenit in hebreo quibuſ velociter ſcribitur. Autumāt.i. putāt vl̓ affirmāt. autumo as. dicit̉ putare. affirmare. con fidere. ⁊ cōponit̉ ab ab. ⁊ timos qd̓ eſt mens. q. a mente ſic haber̄. ⁊ inde dicitur hic autuma huiꝰ. me. eſtimatio: vnde. O paula ⁊ euſtochium. de his inuenies ſupͣ in ꝓlogo ſuꝑ ioſue verſus finē. ad petitōnē iſtaꝝ trāſtulit hiero. iſtū librū. s Admonitas vos volo eſſe ſupple h̓.ſ. t Unū librū eſſe. xij. ꝓphetaꝝ. qui hebrai ce dicit̉ taraſara. ſed quare ē vnꝰ liber. in ꝓlogo ſuꝑ libros regū ponit̉ rō. vt.ſ. apd̓ hebreos tot eſſent libri quot ſūt littere alphabeti. vel aliter ẜm yſido. qui ait in. vi. eth̓. Libri xij. ꝓphetaꝝ auctoꝝ ſuoꝝ noībꝰ p̄notant̉. qͥ ꝓpterea dicūtur minores eo ꝙ ẜmōes eoꝝ breues ſūt. vn̄ ⁊ ꝯne xi ſibimetinuicē ī vno volumīe cōtinētur.ſ. ꝓpt̓ breuitatē ſuā. Sꝫ querit qͣre libri ve. teſt. rn̄dēt in numero litteris alphabeti. ⁊ nō libri noui teſtī Rn̄deo qꝛ vetꝰ teſta. fuit initiale ⁊ qͣſi elemētale ad nouū. ad qd̓ d̓ſignā dū cuilibet libro rn̄det vnū elemētū hebraici alphabeti. ſicut meliꝰ ſcri bit̉ in ꝓlogo ſuꝑ regū. v Syncbronō.i. cōtēporaneū. a ſyn qd̓ eſt con. ⁊ chronō qd̓ ē tēpꝰ. qꝛ in eiſdē tꝑibꝰ ⁊ ſub eiſdē regibꝰ ꝓph̓auerūt ſicut pꝫ in titulis eorūdē. x Malachiā ꝟo ⁊c. interlinearis. Eſdrā fuiſſe autumāt qui velox ſcriba fuit. iſtos aūt tres.ſ. malachiā. aggeum ⁊ zachariā cōiūgit. qꝛ ipſi ꝓph̓auerūt d̓ reedificatōe hierl̓m. y Fuiſſe tꝑibꝰ interlinearis. pꝰ reditū de captiuitate. In fine ponit̉ regula ꝑ quā ſciri pōt qͥbꝰ tꝑibꝰ ꝓph̓e ſinguli ꝓph̓auerūt. cū dicit̉ z In quibꝰ aūt ꝓph̓is tꝑs nō p̄fert̉ in titulo. vos volo admonitas eſſe. a Sub il lis eos regibꝰ ꝓph̓aſſe. ſub quibꝰ ⁊ hi qui an̄ eos hn̄t titulos.i. reges ī titul̓ noīatos ꝓph̓auerūt. Explicit qͣliſcūqꝫ expoſitō iſtiꝰ ꝓlogi. Incipit expoſitio ꝓlogi in Oſee prophetā. Emporibꝰ ozie ⁊c. Iſte prologus q̄ prīcipaliter p̄ponitur oſee duas hꝫ particulas prīcipales. In priō on̄ditur quō tꝑe oſee i
