Seite
Prologus quos: ẜm dies egreſſionis tue de terra egypti. Oſtendam ei mirabilia. Uidebuntᵗ gen­tes: ⁊ cōfundētur ſuꝑ oī fortitu dine ſua. Ponet manū ſuꝑ os auresᵍ eorum ſurde erunt. Lin gēt puluerē ſicut ẜpētes: velut reptilia terre ꝑturbabuntur de edibꝰ ſuis. Dominūʰ deū nr̄m nō deſiderabūt: ⁊ timebunt te Quisⁱ deꝰ ſil̓is tui quiᵏ aufers iniquitatē: ⁊ tranſis pctm̄ reli­quiaꝝ hr̄ditatis tue. Nonˡ im mittꝫ ultraᵐ furorē ſuū: quoniā uolēs miſcd̓iā eſt. Reuertet̉ et miſerebit̉ nr̄i. Deponet iniqui tates nr̄as ⁊ⁿ ꝓijciet ī ꝓfundū maris oīa pctā noſtra. Dabis uirtutē iacob: miſcd̓iā abraaꝫ: q̄ iuraſti patribꝰ noſtris a diebꝰ antiquis. Explicit Micheas ꝓpheta. acut ſerpens in puluere volutat̉. h Dn̄m deum noſtruꝫ nō peſiderabūt timore ſeruili. timentes a deo puniri ꝓpter mala q̄ conabūtur facere ppl̓o tuo reuertēti. ⁊ ꝓpter iſta ad dei laudeꝫ aſſurgit ꝓpheta dicēs. i Quis de. ſi. tui. q. d. nullus. qꝛ tu es ſolus deus verus. k Qui aufers iniquitatē. a ſeruis tu­is per pene medi cir Non immittet mutat propheta modum loquēdi de ſcd̓a perſona ad tertiā. m Ultra furorē ſuū. ſi ꝑſeuerent ī bono. talia eniꝫ ſunt ſub cōditio­ne ītelligenda. ſi cut dictū fuit di f fuſe Hiere. xviii. Deponet iniqͥta tes nrās. qd̓ erat onꝰ nos grauās Et ꝓijciet ī ꝓ fūdū maris.i. fa­ciet eas nō appa rere ad punitonē ⁊ reuertit̉ ad lo­quēdū ī ſcd̓a ꝑſo na di. o Da­bis veritateꝫ ia­tob ⁊c̄. id ē adim plebis ꝓmiſſio nes factas patri bꝰ noſtris. q̄ tūc ī plēde erant. ⁊ mo do īplete ſunt in domino ieſu xp̄o cui ē honor ⁊ glo ria in ſecula ſecu­lorū Amen. In ca. vij. vbi dr̄ ī poſtil. Malū manuū ſuarū dicūt ⁊c̄. Additio. Bi nos hēmus. Malū manuuꝫ ſuarū ⁊cͣ. in hebreo ſic habet̉. Suꝑ manuum ſuarū maluꝫ vt bn̄ faciant. pͥncipes q̄rit et iudex in reddēdo eſt: ⁊ ē ſenſus. ꝙ tan ta erat malicia ppl̓i ꝙ ꝓpter mala oꝑa intendebant reddere bonū remuneratiōis ītantū ꝙ prīceps q̄rebat an̄ debe­bant remunerari aliqua mala. et iudex diffiniebat ꝙ ſic. Sil̓r quilibet magis tendebat in deſideriū ſuū etiā cōtra iuſticiam. ⁊ ſic ꝑturbabat eam de quo cōcludit. Et ꝑturbauerunt eā.ſ. iuſti ciam. In eodē capitulo vbi d̓r in poſtilla. Da­bis veritatem iacob. Additio. Ltendendū eſt quare petiuit veritatem dari iacob ⁊ miſericordiā abrae cuius ratio videt̉ eſſe. Nā abrae pͥ fuit facta promiſſio de xp̄o venturo cum iuramēto vt habetur Gen̄. xxij. ⁊ hoc fuit ꝑ miſericordiā quoniā nulla merita hūana ſufficerent ad hoc de condigno. vnde talis ꝓmiſſio ad miſcd̓iā ꝑtinet: iō dic̄. Dab̓ miſcd̓ia abrae. ſꝫ facta pͥmoi ꝓmiſſiōe iā deꝰ dēbat īpler̄ p̄dctā exꝟitare. ⁊ iō dic̄. Dab̓ vitatē iacob. qꝛ iā facta erat ꝓmiſſio miſericorditer ipſi abrae. vt dictum eſt. que quidem ꝓmiſſio vallata fuit iuramēto: ⁊ id̓o ſub dit. Sicut iuraſti ⁊c. Poſtilla fratris Nicolai de lyra cū additionibꝰ Pauli ep̄i burgenſis ac replicis magiſtri Mathie dorinck finit. Incipit expoſitio ꝓlogi in Naum prophetam. Aum ꝓphetā ⁊c. Iſte ꝓlogus diuidit̉ in tres partes. In prīa tp̄s editionis ꝓph̓ie tangitur. in ſecūda notat̉ eoꝝ demeritū vel peccatū cōtra quos ꝓphetia edit̉. ibi. Sed cū hītatores ⁊c. in tertia expͥmitur rō ſiue finis ꝓpter quē ꝓpheta ntibi. Iam em̄ decem tribꝰ ⁊c. Itē in prīa tagūtur duo.ſ. tꝑis Incipit ꝓlogus in Naum ꝓ phetam. Auꝫª ꝓphetā an̄ n aduētū regis aſſy riorum quiᵇ ppl̓ꝫ iſrl̓ captiuū ī ſuaꝫ regionē tranſtulerat fuiſſeᶜ he breorum traditō ꝯfirmat. Si quidē in fine hꝰ lectōis p̄dictiꝰ regis aduētū ideꝫ ꝓpheta an nūciare mōſtrat̉. Sꝫᵗ cūhītato res niniue: iona interitū ciuita­tis p̄dicāte: ne diuina ira denū ciatū īteritū ſuſtinerēt: pctōꝝ ⁊ īpietatis pnīaꝫ egiſſent: accep ta dei miſcd̓ia grauioribꝰ ſe cri mībꝰ īplicuerūt: qͣᵍ de cā mēo ratꝰ ꝓpheta ſpūſctō plenꝰ iu­diciū dei annūcians ita locutꝰ eſt. Deus zelās: ⁊ ulciſcēs dn̄s eſt ⁊c̄. Iāʰ eī decē tribꝰ ab aſſy rijs ducte fuerūt ī captiuitateꝫ expreſſio. ⁊ exp̄ſſionis cōfirmatio. ibi. Siqͥdē in fine. Dicit igit̉. a Naū ꝓphetam ante aduētū regis aſſyrioꝝ.i. ſalmanaſar. b Qui ppl̓m iſrl̓ ⁊c. iiij. reg. xviij. c Fuiſſe. nō ꝓphetaſſe ne ꝯͣdi cat̉ ei qd̓ d̓r̄ infra eodē ꝓlogo. Iā eī. x. tribus ab aſſyrijs ducte fuerāt in captiuitatē. Sꝫ ꝯͣriū videt̉.ſ. ꝙ ipſe ꝓph̓auit tꝑibꝰ ioathe Acham ⁊ ezechie reguꝫ iuda.ſ. eo tꝑe quo micheas ẜm regulā Hiero. ſupra po ſitā in fine illiꝰ ꝓlogi.ſ. Non idem eſt ordo ⁊c. Rn̄. regula illa intelligē da eſt qͣꝫtuꝫ ad aliqd̓. tē pus nō qͣꝫtuꝫ ad omne vnde iſte ꝓph̓a ꝓph̓a­uit tꝑe ezechie q̄ miche as ſil̓r ꝓph̓auit. d Siqͥdē ī fi. huiꝰ lect. id eſt huiꝰ libri. hic intē dit cōfirmare qd̓ dixit ꝑ textū. Sꝫ cōtra in prin cipio huius ꝓph̓ie agit̉ de morte regis aſſyrioꝝ nō ergo in fine agit̉ de aduētu eiꝰ ad p̄liū. Ad hoc rn̄dēt qͥda ꝙ de du obus fit ſermo. prīo em̄ agit̉ de morte ſennache rib qͥ obſedit hierl̓m. in fine aūt agit̉ de aduen tu alteriꝰ ad pugnā an­teqͣꝫ niniue deſtructa fu it. vn̄ qd̓ d̓r. Predicti regis. non intelligit̉ de illo de cuiꝰ morte hr̄ in prīo ca. vnd̓ ꝓph̓a non loqͥtur de eo dem numero in illis du­obus locis: ſꝫ rex aſſyri oꝝ fuit ſalmanaſar qͥ iu deos x. tribuū captiuauit. iiij. reg. xviij. ⁊ de iſt o agit̉ Naum. iij. a. ibi. Uox flagelli ⁊c. ibi em̄ deſcribit̉ aduētꝰ regꝭ ad pugnā. Itē rex aſſyrio rum fuit ſennacherib qͥ obſedit hierl̓ꝫ. iiij. regū. xviij. ⁊ Eſa. xxxvi. de qͦ loquit̉ h̓ in prīcipio. de cuiꝰ morte hr. iiij reg. xix. ⁊ Eſa. xxxvi. g. Qui ſic exponūt. dicūt ꝙ illa lr̄a Siqͥdē ⁊c. ſuꝑfluit ⁊ cōtradicit Hiero. qͥ dicit infra eodē. Ia eī. x. tribꝰ ab aſſyrijs ducte fuerāt in captiuitatem In hiſtorijs āt vbi tāgit̉ hyſtoria qͥndecimi. c. iiij. re. ſcribit̉ ſic. Sub ioathā exorſus ē ꝓph̓are naū de helcheſei de tribu ſymeō ꝯͣ niniuē p̄ dicēs. Hec dic̄ dn̄s ad niniuē. Exterminabo te ⁊ nequaqͣꝫ ꝓgrediēteſ de te imꝑabūt mūdo. Et Hiero. ſuꝑ naū dic̄ herodotū dixiſſe ſubuer­ſam niniuē a rege medoꝝ tꝑe ione. de euerſiōe qͦꝫ finali niniue p̄dixit naū q̄ facta eſt in hūc modū. padꝰ que circūdabat eā ſuꝑinūdauit eaꝫ facto ꝑiter terremotū ⁊ igne de ſublimi emiſſo. de qua inūdatōe videt̉ ſcripſiſſe in libro ſuo. ibi. Inūdās nō faciet innocentem dn̄s in temꝑe ſtate ⁊ turbine vie eiꝰ. tn̄ ẜm aliā litterā legit̉. ibi. Mūdās nō faciet in­nocētē. tn̄ librū ſcripſit poſt captiuitatem. x. tribuū ſub ezechia dū va­ſtaret̉ ab aſſyrijs terra iuda. in qͦ ꝓph̓auit pleniꝰ d̓ deſtructōe aſſyrioꝝ in cōſolatōeꝫ gētis ſue. Scd̓m hoc diſtīguamꝰ tp̄s quo ꝓphāre ince­pit. ⁊ tp̄s quo librū ſcripſit. ⁊ ſic regula Hiero. nō habebit inſtantiam nec litera ſuꝑfluit. nec ſequēti litere contradicit. f Sed cum habi­tatores ⁊c. hec eſt ſecūda pars in qua prīo exprimitur peccatū eoꝝ ſim pliciter cōtra quos editur ꝓphetia. ſecūdo on̄ditur cā editōnis contra illos. ibi. g Qua de ca. prophetauit enim contra niniuitas pro­pter recidiuuꝫ illoꝝ poſt predicationē ione. Iam enim deceꝫ tribus. Ecce tertia pars prologi. ſcilicet ad qͥd contra illos editur prophetia. ſcilicet ad conſolationem decem tribuū primo igitur notatur conſolatio ex editione prophetie contra niniueꝫ ſecūdo magnitudo conſolatōis: ibi. Nec erat parua cōſolatio. Dicit itaqꝫ. h Iam em̄ decem tribus ⁊c. iiij. reg. xviij. cetera plana ſūt. Explicit qualiſcunqꝫ expoſitio iſtius ꝓlogi.