Seite
De ſatiſfactione oībꝰ vt pͥus fecerat ꝯfeſſa eſt. quā papa abſoluit īponens eſ pnīaꝫ vt diceret vnū Pr̄ nr̄. Et cū int̓rogaret̉ qͣre ei ita modi cā imponeret pnīaꝫ. Rn̄dit papa. Plus aſcēdit dolor ⁊ vere cūdia quā paſſa eſt ita publice ꝯfitendo pctm̄ ſuū qͣꝫ ſi oībꝰ diebꝰ vite ſue in pane ⁊ aqua ieiunaſſꝫ. Exemplo gͦ iſto con­feſſor in impoſitōe pnīe dꝫ attendere ꝯtritōem. doloreꝫ. ve­cundiāqꝫ ꝯfitentis. ⁊ ẜm ꝙ videbit maiorem vel minorē con tritōnem dꝫ imponere maiorem vel minorem penitentiam. Notandū aūt ꝙ ꝓ pctō vbi dꝫ fieri renunciatio ſic̄ ſimo­nia vel reſtitutio. ſicut in furto vel rapina. dep̄datōe. incen­dio. vſura. fraudulenta ⁊ doloſa negociatōe. ludo ẜm diſtī­ctōem ſuprapoſitā dꝫ imponi penitentia ꝙ renūciet vl̓ reſti­tuat ſi p̄t. vel ſi non poteſt ꝙ habeat animū reſtituendi ⁊ do leat qꝛ non poteſt. ⁊ ꝓmittat ꝙ ſi deꝰ det ſibi de qͦ poſſit reſti­tuere ꝙ reſtituat. alias non abſoluat̉. nec pnīa ei imponat̉. Notandū etiam ꝙ ſacerdos ſemꝑ dꝫ imponere pnīam ꝑ ꝯtrarium correſpondentē ip̄i pctō. vt ſuperbo orōem. aua­ro elemoſinam. luxurioſo ieiuniū. ⁊ ſi videat̉ expedire ꝑegri­natōem vel loci mutatōem vt ſic maceret̉ caro ⁊ refrenetur ⁊ non reficiet̉ ad delectatōnem ex memoria facti vel aſpectu ꝑſone vel loci cū q̄ ⁊ in qͦ peccauit. ⁊ fuit pctm̄ ꝑpetratum. vt lxxxj. di. valet. xv. q. j. mulier Notandū etiā ꝙ dꝫ cauere ſa cerdos ne imponat pnīam ſeruo ꝑ quam fiat p̄iudiciū dn̄o nec diſcipulo ꝑ quaꝫ fiat p̄iudiciū mgr̄o. nec econuerſo. Et iſtud maxīe caueat circa virum ⁊ vxorem ꝙ non imponat ali cūi pnīam talem ꝑ quam alius poſſit ꝑuenire in cognitōeꝫ peccati. Sꝫ ponat̉ ꝙ aliqͥs peccator confiteat̉ de peccatꝭ ſuis ⁊ penitet. vel dicit ſe penitere d̓ peccatis. non tamē vult ſubire onus penitentie dicens ſe delicatum vel infirmū vel male complexionatum. et ſimilia. quid faciet de iſto. Dico ꝙ ſi ip̄e dicat ſe penitere de peccatis et proponat de cetero ſe abſtinere cum allegat fragilitatem et recuſat ſatiſfactiōis aſperitatem debꝫ ſacerdos inducere ip̄m vt habeat animū paratum ad omnē ſatiſfactōnem portandam. oſtendendo ſibi magnitudinem peccatoꝝ ſuorum. ⁊ que ⁊ quanta bona