De ſatiſfactione ⁊ an̄qͣꝫ cōpleat pnīam ſuā labit̉ ī pctm̄ mortale. ⁊ exiſtens iu pctō cōplet pnīaꝫ iniūctā. poſtea redit ad ſtatū gr̄e. nūqͥd va let illa pnīa. l̓ tenet̉ eam iterare. Ad hͦ dic̄ ſctūs Tho. d̓ aqͥno in qͣrto ſuo ꝙ q̄dā ſūt oꝑa ſatiſfactoria qͦꝝ effectꝰ manet poſt qͣꝫ ip̄a facta ſūt. ſic̄ poſtqͣꝫ facta ē elēoſina adhuc manet eiꝰ ef fectꝰ.ſ. diminutio ſubſtātie tꝑal̓ dantꝭ. Sil̓r poſtqͣꝫ aliqͥs ie innauerit adhuc manet effectꝰ ieiunij qͥ ē debilitas corꝑalis ieiunantꝭ. Et talia qͣꝫuis ſint in pctō mortali facta nō oꝑtet ꝙiterēt̉. Alia ſūt oꝑa ſatiſfactoria q̄ poſtqͣꝫ facta ſūt nihil remanet de eis. ſic̄ oro. ⁊ iō ſi fiāt in pctō mortaliuꝫ ꝙ iterent̉. Un̄ ſi alicui fuit iniūctū in pnīa ꝙ dicat centum Pr̄ nr̄. ſi di cat ea exiſtēs in pctō mortali non ꝯplet pnīam. īmo oꝑtet ꝙ iteret eā exiſtēs in gr̄a. ſecꝰ de elēoſina ⁊ ieiunio. vt dictum ē Et circa hͦ ſciēdū ꝙoꝑa facta ī caritate mortificāt̉ ꝑ ſequenpctm̄ mortale. ⁊ viuificāt̉ poſtea ꝑ verā pnīam ſi ſeqͣt̉. Sed illa q̄ nūqͣꝫ fuer̄t viua.i. illa q̄ fuer̄t fctā in pctō mortali nūqͣꝫ pn̄t viuificari. Un̄ ꝟſus Illa reuiuiſcūt q̄ viua nata fuerunt Uiuere nō pn̄t q̄ mortua nata fuerūt. Cap̄. VI. quarti tractatꝰ ſcd̓e ꝑtis pͥncipal̓. Utruꝫ vnus poſſit ꝓ alio ſatiſfacere. Unc reſtat vide vtꝝ vnꝰ poſſit ꝓ alio ſatiſfacere. Circa qd̓ ſciēdū ꝙ iſte ꝓ qͦ qͥs ſatiſfacit aut ē viuꝰ aut mor tuus. Si ſit viuꝰ aut ip̄e p̄t ꝑ ſe ſatiſfacere. aut non p̄t Si p̄t dico ꝙ viuꝰ non p̄t ꝓ alio viuo ſatiſfacere. Et rō q̄ me mouet ad hͦ eſt iſta. Eqͥtas em̄ diuīe iuſticie exigit vt qͥ peccat ſatiſfaciat. ⁊ hͦ ſi p̄t ꝑ ſe. ſꝫ iſte peccauit ⁊ p̄t ꝑ ſe ſatiſfacere gͦ oportꝫ ꝙ ꝑ ſe ſatiſfaciat. Si āt nō p̄t ꝑ ſe ſatiſfacere tūc di co ꝙaliꝰ p̄t ꝓ eo ſatiſfacere. Sꝫ ad hͦ reqͥrūt̉ ml̓ta. q̄dā ex ꝑte illiꝰ qͥ ſatiſfacit. q̄dam ex ꝑte illiꝰ ꝓ qͦ ſatiſſit. q̄dā ex ꝑte vtriuſ qꝫ. q̄dam ex ꝑte oꝑis ſatiſfactorij. Ex ꝑte illiꝰ qͥ ſatiſfacit reqͥrit̉ ꝓpinqͥtas.ſ. ꝙ ille qͥ ſatiſfacit ſit obligatꝰ ꝓpinqͥtate ſāguīs illi ꝓ qͦ ſatiſfacit. Sic̄ credo ꝙ ſi pr̄ eſſꝫ impotēs ad ſatiſfaciē dū. filiꝰ poſſꝫ ceterꝭ ꝯcurrētibꝰ ſatiſfacere ꝓ eo. Et rō ē. qꝛ pr̄ ⁊ filiꝰ ſūt qͣi vna ꝑſona. Ex ꝑte illiꝰ ꝓ qͦ ſatiſfit reqͥrit̉ ncc̄itas. ſcꝫ ꝙ indigeat. ⁊ etiam impoſſibilitas.ſ. ꝙ n̄ poſſit ꝑ ſe ſatiſfa